Գրք. Wis, Գլ. 14   [(1895)] Գրք. Wis., Գլ. 14   [KJV]

14:1
Դարձեալ եթէ ՛ի նա՛ւ ելեալ ոք` ընդ ամեհի ալիս կամիցի ճանապարհորդել, առ փայտն որ քան զնաւափայտն տկարագոյն է` աղաղակէ՛:
14:1
Again, one preparing himself to sail, and about to pass through the raging waves, calleth upon a piece of wood more rotten than the vessel that carrieth him:
14:2
Զի զայն թէպէտ եւ ցանկութիւն շահից հնարեցաւ` եւ ճարտարապետ իմաստութեամբ կազմեաց:
14:2
For verily desire of gain devised that, and the workman built it by his skill:
14:3
սակայն քո՛ Հայր` վարէ տեսչութիւնդ. զի ետուր եւ ՛ի ծովու ճանապարհ, եւ ՛ի մէջ ալեաց շաւի՛ղ զգուշաւոր[205]:
14:3
But thy providence, O Father, governeth it: for thou hast made a way in the sea, and a safe path in the waves:
14:4
Յա՛յտ արարեալ` թէ յամենայնի կարօղ ես փրկել` թէպէտ եւ առանց ճարտարութեա՛ն ոք ելանիցէ ՛ի վերայ:
14:4
Shewing that thou canst save from all danger: yea, though a man went to sea without art:
14:5
Բայց կամիս զի մի՛ դատարկասցի գործ իմաստութեանն. վասն այնորիկ չնչին փայտի հաւատան մարդիկ զանձինս իւրեանց. եւ շրջեալ ընդ ալիսն դո՛յզն լաստիւն ապրեցան[206]:
14:5
Nevertheless thou wouldest not that the works of thy wisdom should be idle, and therefore do men commit their lives to a small piece of wood, and passing the rough sea in a weak vessel are saved:
14:6
Քանզի եւ իսկզբանէ ՛ի կորնչե՛լ սկայիցն ամբարտաւանից, յոյս աշխարհի ՛ի լաստափայտն ապաւինեալ, եթող աշխարհի զաւակ լինելոյ քո՛ ձեռամբդ նաւապետեալ[207]:
14:6
For in the old time also, when the proud giants perished, the hope of the world governed by thy hand escaped in a weak vessel, and left to all ages a seed of generation:
14:7
Զի օրհնեա՛լ է փայտն որով լինի արդարութիւն:
14:7
For blessed is the wood whereby righteousness cometh:
14:8
Եւ ձեռագո՛րծն անիծեալ. ի՛նքն` եւ որ արար զնա. զի նա՛ արար` եւ սա եղծանելի աստուա՛ծ անուանեցաւ[208]:
14:8
But that which is made with hands is cursed, as well it, as he that made it: he, because he made it; and it, because, being corruptible, it was called god:
14:9
Առ հասարա՛կ ատելի են Աստուծոյ, ամպարշտեալն եւ ամպարշտութիւն իւր[209]:
14:9
For the ungodly and his ungodliness are both alike hateful unto God:
14:10
Զի գո՛րծն եւ գործելին առ հասարա՛կ տանջեսցին[210]:
14:10
For that which is made shall be punished together with him that made it:
14:11
Վասն այնորիկ եւ ՛ի կո՛ւռս հեթանոսաց այցելութիւն եղիցի. զի ՛ի մէջ Աստուծոյ արարածոց` ՛ի գարշութիւն եղեն, եւ ՛ի գայթագղութիւնս որդւոց մարդկան, եւ յորոգայթս ոտից անզգամաց:
14:11
Therefore even upon the idols of the Gentiles shall there be a visitation: because in the creature of God they are become an abomination, and stumblingblocks to the souls of men, and a snare to the feet of the unwise:
14:12
Զի սկի՛զբն պոռնկութեան հնարագիտութիւն կռո՛ց է. եւ գիւտք նոցա` ապականութիւն կենաց:
14:12
For the devising of idols was the beginning of spiritual fornication, and the invention of them the corruption of life:
14:13
Զի ո՛չ էր իսկզբանէ, եւ ո՛չ կացցէ յաւիտեան[211]:
14:13
For neither were they from the beginning, neither shall they be for ever:
14:14
Նորակրօնութեամբ մարդկան եմուտ յաշխարհս. եւ վասն այնորիկ ՛ի կարճո՛յ հնարեցաւ վախճան նոցա:
14:14
For by the vain glory of men they entered into the world, and therefore shall they come shortly to an end:
14:15
Զի տարաժամ սգով թախծեալ հայր, վաղամեռիկ լինելոյ որդւոյ իւրոյ արար պատկեր: Արդ զա՛յն ժամու զմեռեալ մարդն` ա՛յժմ իբրեւ զաստուած պատուեաց. եւ աւանդեաց իւրոց հնազանդելոցն խորհուրդս եւ նուէրս[212]:
14:15
For a father afflicted with untimely mourning, when he hath made an image of his child soon taken away, now honoured him as a god, which was then a dead man, and delivered to those that were under him ceremonies and sacrifices:
14:16
Ապա ժամանակաւ ձգեալ ամպարիշտ սովորութիւնն` իբրեւ զօրէնս պահեցաւ. եւ բռնաւորաց հրամանաւ կարգէին ՛ի պաշտօն դրօշեալքն[213]:
14:16
Thus in process of time an ungodly custom grown strong was kept as a law, and graven images were worshipped by the commandments of kings:
14:17
Զորս յանդիման պատուել ո՛չ կարէին մարդիկ վասն հեռի բնակելոյ. զբացական տեսիլն, զնոյն օրինակ քանդակեցին եւ դրօշեցին. եւ յայտնի՛ պատկեր պատուելոյ թագաւորին արարին. զի իբրեւ զմօտաւոր զհեռաւորն ողոքեսցեն փութով[214]:
14:17
Whom men could not honour in presence, because they dwelt far off, they took the counterfeit of his visage from far, and made an express image of a king whom they honoured, to the end that by this their forwardness they might flatter him that was absent, as if he were present:
14:18
՛Ի յաճախութիւն պաշտաման զանգէտսն, յետ ա՛յնորիկ ճարտարին համարձակեաց առատութիւն արուեստգիտութեան[215]:
14:18
Also the singular diligence of the artificer did help to set forward the ignorant to more superstition:
14:19
Զի նա թերեւս վասն զիշխանին կամեցեալ զմիտսն հաճելոյ, բռնադատեաց արուեստիւն, ածե՛լ զնմանութիւնն ՛ի գեղեցկութիւն[216]:
14:19
For he, peradventure willing to please one in authority, forced all his skill to make the resemblance of the best fashion:
14:20
Իսկ բազմութիւնն պատրեալ վասն պատշաճողութեան գործոյն, զայն որ յառաջ քան զսակաւիկ մի պատուեալ էր մարդն, այժմ պաշտօն համարեցաւ[217]:
14:20
And so the multitude, allured by the grace of the work, took him now for a god, which a little before was but honoured:
14:21
եւ այն եղեւ կենաց ՛ի դարանակալութիւն եւ ՛ի գայթագղութիւն: Զի որում յա՛յն ժամ առ վշտի բռնութեան ծառայէին մարդիկ, արդ` զանհաղորդական անունն` քարա՛նց եւ փայտից եդին[218]:
14:21
And this was an occasion to deceive the world: for men, serving either calamity or tyranny, did ascribe unto stones and stocks the incommunicable name:
14:22
Եւ այն ո՛չ եղեւ բաւական նոցա առ ՛ի մոլորելոյ յԱստուծոյ գիտութենէն. այլ մինչ ՛ի մեծի պատերազմի անգիտութեանն կէին` զայնպիսի չարիս խաղաղութիւն անուանէին[219]:
14:22
Moreover this was not enough for them, that they erred in the knowledge of God; but whereas they lived in the great war of ignorance, those so great plagues called they peace:
14:23
Կամ զորդեկոտոր նուէրսն. կամ զգաղտնի խորհուրդսն. կամ զմոլեգին յայլոց կրօնից անառակութիւնս բերեալ[220]:
14:23
For whilst they slew their children in sacrifices, or used secret ceremonies, or made revellings of strange rites:
14:24
Ոչ զկեանս, եւ ո՛չ զամուսնութիւն տակաւին սուրբ պահեն: Այր զընկեր` կամ վարանեալ սպանանէ, կամ գաղտապէս ցականեցուցանէ[221]:
14:24
They kept neither lives nor marriages any longer undefiled: but either one slew another traiterously, or grieved him by adultery:
14:25
Եւ ամենայն ինչ խառն ՛ի խուռն. արիւն, եւ սպանութիւն, գողութիւն եւ նենգութիւն, ապականութիւն, անհաւատութիւն, խռովութիւն, երդմնստութիւն, աղմկութիւն[222]:
14:25
So that there reigned in all men without exception blood, manslaughter, theft, and dissimulation, corruption, unfaithfulness, tumults, perjury:
14:26
բարեաց երախտեաց անյիշատակութիւն, ոգւոց պղծութիւն, ծննդեան փոփոխումն, ամուսնութեանց անառակութիւն, շնութիւն, գիջութիւն[223]:
14:26
Disquieting of good men, forgetfulness of good turns, defiling of souls, changing of kind, disorder in marriages, adultery, and shameless uncleanness:
14:27
Զի անուն կռոցն եւ պաշտօն` ամենայն չարի սկիզբն, եւ պատճառք, եւ կատարա՛ծ է[224]:
14:27
For the worshipping of idols not to be named is the beginning, the cause, and the end, of all evil:
14:28
Կամ թէ ուրա՛խ եղեալ` մոլին. կամ թէ մարգարէանան` ստութիւն. կամ թէ կեան անիրաւութեամբ. կամ թէ ՛ի սո՛ւտ երդումն վաղվաղեն[225]:
14:28
For either they are mad when they be merry, or prophesy lies, or live unjustly, or else lightly forswear themselves:
14:29
Զի յանշունչ կուռսն յուսացեալք` երդնուն սուտ, եւ պատժի ո՛չ ունին ակն[226]:
14:29
For insomuch as their trust is in idols, which have no life; though they swear falsely, yet they look not to be hurt:
14:30
Արդ երկոքեան յիրաւի՛ եկեսցեն ՛ի վերայ նոցա. զի չարաչա՛ր խորհեցան զԱստուծոյ, ունկնդիր լեալ կռոցն, եւ սուտ երդուան ՛ի կուռսն` արհամարհեալ զսրբութիւնն[227]:
14:30
Howbeit for both causes shall they be justly punished: both because they thought not well of God, giving heed unto idols, and also unjustly swore in deceit, despising holiness:
14:31
Զի ո՛չ թէ երդնլեացն զօրութիւն, այլ մեղուցելոցն դատաստան հանէ ընդ գլուխ զանիրաւացն յանցանս[228]:
14:31
For it is not the power of them by whom they swear: but it is the just vengeance of sinners, that punisheth always the offence of the ungodly: