Գրք. Acts, Գլ. 14   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 14   [KJV]


14:1
Եւ եղեւ յԻկոնիոն ի միասին մտանել նոցա ի ժողովուրդ Հրէիցն եւ խօսել նոյնպէս, մինչեւ հաւատալ Հրէից եւ Յունաց բազմաց յոյժ:

14:1
And it came to pass in Iconium, that they went both together into the synagogue of the Jews, and so spake, that a great multitude both of the Jews and also of the Greeks believed:

14:2
Բայց անհաւան Հրեայքն յարուցին եւ չարացուցին զանձինս հեթանոսացն ի վերայ եղբարց:

14:2
But the unbelieving Jews stirred up the Gentiles, and made their minds evil affected against the brethren:

14:3
Բազում ժամանակս շրջէին, համարձակեալք [59]Տեառն վկայութեամբ, բանի շնորհաց իւրոց, եւ տալ`` նշանս եւ արուեստս լինելոյ ի ձեռս նոցա:

14:3
Long time therefore abode they speaking boldly in the Lord, which gave testimony unto the word of his grace, and granted signs and wonders to be done by their hands:

14:4
Եւ եղեն հերձուածք բազմութեան քաղաքին, ոմանք էին ի Հրեայսն, եւ ոմանք յառաքեալսն:

14:4
But the multitude of the city was divided: and part held with the Jews, and part with the apostles:

14:5
Իբրեւ եղեւ դիմել հեթանոսացն եւ Հրէից իշխանօքն իւրեանց ի թշնամանել եւ ի քարկոծել զնոսա:

14:5
And when there was an assault made both of the Gentiles, and also of the Jews with their rulers, to use [them] despitefully, and to stone them:

14:6
ազդ եղեալ նոցա` փախեան ի քաղաքսն Լիկայոնացւոց ի Լիւստրա եւ ի Դերբէ եւ շուրջ զգաւառաւն, եւ անդ աւետարանէին:

14:6
They were ware of [it], and fled unto Lystra and Derbe, cities of Lycaonia, and unto the region that lieth round about:

14:7
Եւ այր մի Լիւստրացի տկար յոտից նստէր` կաղ յորովայնէ մօր իւրոյ, որոյ երբեք չէր գնացեալ:

14:7
And there they preached the gospel:

14:8
Սա լուաւ զխօսսն Պաւղոսի, որոյ հայեցեալ ի նա եւ տեսեալ թէ ունի հաւատս փրկութեան:

14:8
And there sat a certain man at Lystra, impotent in his feet, being a cripple from his mother' s womb, who never had walked:

14:9
ասէ մեծաձայն. [60]Քեզ ասեմ յանուն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի.`` Յոտն կաց ի վերայ ոտից քոց ուղիղ: Եւ վազվազէր եւ գնայր:

14:9
The same heard Paul speak: who stedfastly beholding him, and perceiving that he had faith to be healed:

14:10
Եւ ժողովրդոցն տեսեալ զոր արարն Պաւղոս` բարձին զձայնս իւրեանց Լիկայոնարէն եւ ասեն. Աստուածք նմանեալք մարդկան իջին առ մեզ:

14:10
Said with a loud voice, Stand upright on thy feet. And he leaped and walked:

14:11
Եւ կոչէին զԲառնաբաս Դիոս, եւ զՊաւղոս` Հերմէս, քանզի նա էր առաջնորդ բանին:

14:11
And when the people saw what Paul had done, they lifted up their voices, saying in the speech of Lycaonia, The gods are come down to us in the likeness of men:

14:12
Իսկ քուրմն Դիայ որ կայր առաջի քաղաքին, ցուլս եւ պսակս հասուցեալ ի դուռնն` հանդերձ բազմութեամբքն կամէր զոհել:

14:12
And they called Barnabas, Jupiter; and Paul, Mercurius, because he was the chief speaker:

14:13
Եւ լուեալ առաքելոցն Բառնաբայ եւ Պաւղոսի, պատառեալ զհանդերձս իւրեանց` արտաքս վազեցին [61]յամբոխէն. աղաղակէին:

14:13
Then the priest of Jupiter, which was before their city, brought oxen and garlands unto the gates, and would have done sacrifice with the people:

14:14
եւ ասէին. Արք, զի՞նչ գործէք զայդ. մեք ձեզ նմանողք կարեօք մարդիկ եմք, աւետարանել ձեզ յայդպիսի ունայնութեանց դառնալ յԱստուած կենդանի, որ արար զերկինս եւ զերկիր եւ զծով եւ զամենայն որ ի նոսա:

14:14
when the apostles, Barnabas and Paul, heard [of], they rent their clothes, and ran in among the people, crying out:

14:15
Որ յանցեալ ազգսն թոյլ ետ ամենայն հեթանոսաց գնալ ի ճանապարհս իւրեանց:

14:15
And saying, Sirs, why do ye these things? We also are men of like passions with you, and preach unto you that ye should turn from these vanities unto the living God, which made heaven, and earth, and the sea, and all things that are therein:

14:16
Եւ սակայն ոչ եթէ առանց վկայութեան զինքն եթող` բարերարութեամբն տալ յերկնից ձեզ անձրեւս եւ ժամանակս պտղաբերս, լնուլ կերակրովք եւ ուրախութեամբ զսիրտս ձեր:

14:16
Who in times past suffered all nations to walk in their own ways:

14:17
Եւ զայս ասացեալ` հազիւ լռեցուցանէին զժողովուրդսն ի չզոհելոյ նոցա. [62]այլ գնալ յիւրաքանչիւր տեղիս:

14:17
Nevertheless he left not himself without witness, in that he did good, and gave us rain from heaven, and fruitful seasons, filling our hearts with food and gladness:

14:18
Եւ ի շրջելն նոցա եւ յուսուցանել, եկին հասին յԱնտիոքէ եւ յԻկոնիոնէ Հրեայք. [63]եւ ի վիճել նոցա համարձակութեամբ,`` պատրեցին զժողովուրդսն [64]ի բաց կալ ի նոցանէ, եւ ասէին թէ` Ոչինչ ճշմարտութիւն ասեն, այլ զամենայն ստեն``. եւ քարկոծեալ զՊաւղոս` քարշեցին արտաքս քան զքաղաքն, եւ համարէին զնա մեռեալ:

14:18
And with these sayings scarce restrained they the people, that they had not done sacrifice unto them. [19] And there came thither [certain] Jews from Antioch and Iconium, who persuaded the people, and, having stoned Paul, drew [him] out of the city, supposing he had been dead:

14:19
Եւ ի պատել զնովաւ աշակերտացն` յարեաւ եմուտ ի քաղաքն, եւ ի վաղիւ անդր ել Բառնաբաւ հանդերձ ի Դերբէ:

14:20
Howbeit, as the disciples stood round about him, he rose up, and came into the city: and the next day he departed with Barnabas to Derbe:

14:20
Աւետարանեալ ի քաղաքին յայնմիկ եւ աշակերտեալ զբազումս` դարձան ի Լիւստրա եւ յԻկոնիոն եւ յԱնտիոքիա:

14:21
And when they had preached the gospel to that city, and had taught many, they returned again to Lystra, and [to] Iconium, and Antioch:

14:21
հաստատել զանձինս աշակերտելոցն եւ մխիթարել կալ հաստատուն ի հաւատսն. եւ թէ` Բազում նեղութեամբք պարտ է մեզ մտանել յարքայութիւնն Աստուծոյ:

14:22
Confirming the souls of the disciples, [and] exhorting them to continue in the faith, and that we must through much tribulation enter into the kingdom of God:

14:22
Ձեռնադրեցին նոցա ըստ եկեղեցւոյ` երիցունս, աղօթս արարեալ հանդերձ պահովք` յանձն արարին զնոսա Տեառն յոր հաւատացեալ էին:

14:23
And when they had ordained them elders in every church, and had prayed with fasting, they commended them to the Lord, on whom they believed:

14:23
Եւ շրջեալ ընդ Պիսիդիայ եկին ի Պամփիւլիա:

14:24
And after they had passed throughout Pisidia, they came to Pamphylia:

14:24
Եւ խօսեցեալ ի Պերգէ զբանն Տեառն` իջին յԱտտալիա:

14:25
And when they had preached the word in Perga, they went down into Attalia:

14:25
Եւ անտի նաւարկեալ գնացին յԱնտիոք, ուստի էին յանձն արարեալ շնորհացն Աստուծոյ ի գործն զոր կատարեցին:

14:26
And thence sailed to Antioch, from whence they had been recommended to the grace of God for the work which they fulfilled:

14:26
Եկեալ եւ ժողովեալ զեկեղեցին` պատմեցին որչափ արար Աստուած ընդ նոսա. եւ զի եբաց հեթանոսաց դուռն հաւատոց:

14:27
And when they were come, and had gathered the church together, they rehearsed all that God had done with them, and how he had opened the door of faith unto the Gentiles:

14:27
Շրջէին ժամանակս ոչ սակաւս ընդ աշակերտսն:

14:28
And there they abode long time with the disciples: