Գրք. Mk, Գլ. 9   [(1895)] Գրք. Mk., Գլ. 9   [KJV]


9:1
Եւ յետ վեց աւուր առնու ընդ իւր Յիսուս զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս, եւ հանէ զնոսա ի լեառն մի բարձր առանձինն, եւ յայլակերպս եղեւ առաջի նոցա:

9:1
And he said unto them, Verily I say unto you, That there be some of them that stand here, which shall not taste of death, till they have seen the kingdom of God come with power:

9:2
Եւ ձորձք նորա եղեն փայլուն սպիտակ [40]յոյժ, որպէս թափիչք երկրի ոչ կարեն այնպէս սպիտակացուցանել:

9:2
And after six days Jesus taketh [with him] Peter, and James, and John, and leadeth them up into an high mountain apart by themselves: and he was transfigured before them:

9:3
Եւ երեւեցաւ նոցա Եղիա Մովսիսիւ հանդերձ, եւ խօսէին ընդ Յիսուսի:

9:3
And his raiment became shining, exceeding white as snow; so as no fuller on earth can white them:

9:4
Պատասխանի ետ Պետրոս եւ ասէ ցՅիսուս. Ռաբբի, բարւոք է մեզ աստ լինել. եւ արասցուք երիս տաղաւարս, մի` քեզ, եւ մի` Մովսիսի, եւ մի` Եղիայի:

9:4
And there appeared unto them Elias with Moses: and they were talking with Jesus:

9:5
քանզի ոչ գիտէր զինչ խօսէր, զի զարհուրեալ էին:

9:5
And Peter answered and said to Jesus, Master, it is good for us to be here: and let us make three tabernacles; one for thee, and one for Moses, and one for Elias:

9:6
Եւ եղեւ ամպ մի հովանի ի վերայ նոցա, ձայն եղեւ յամպոյ անտի եւ ասէ. Դա է Որդի իմ սիրելի, դմա լուարուք:

9:6
For he wist not what to say; for they were sore afraid:

9:7
Եւ յանկարծակի հայեցեալ այսր անդր` ոչ եւս զոք ուրեք տեսին, բայց միայն զՅիսուս ընդ իւրեանս:

9:7
And there was a cloud that overshadowed them: and a voice came out of the cloud, saying, This is my beloved Son: hear him:

9:8
Եւ մինչդեռ իջանէին ի լեռնէ անտի, պատուիրեաց նոցա զի մի՛ ումեք պատմեսցեն զոր տեսինն, բայց յորժամ Որդի մարդոյ ի մեռելոց յարիցէ:

9:8
And suddenly, when they had looked round about, they saw no man any more, save Jesus only with themselves:

9:9
Եւ նոքա զբանն ի մտի ունէին, եւ խնդրէին ընդ միմեանս թէ զի՞նչ իցէ ի մեռելոցն յառնել:

9:9
And as they came down from the mountain, he charged them that they should tell no man what things they had seen, till the Son of man were risen from the dead:

9:10
Հարցին ցնա եւ ասեն. Զի՞նչ է այն զոր դպիրքն ասեն եթէ` Նախ Եղիայի պարտ է գալ:

9:10
And they kept that saying with themselves, questioning one with another what the rising from the dead should mean:

9:11
Նա պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Եղիա նախ եկեալ յարդարեսցէ զամենայն. իսկ զիա՞րդ գրեալ է զՈրդւոյ մարդոյ, զի բազում ինչ չարչարեսցի եւ անգոսնեսցի:

9:11
And they asked him, saying, Why say the scribes that Elias must first come:

9:12
Այլ ես ասեմ ձեզ եթէ Եղիա եկն, եւ արարին ընդ նա զինչ եւ կամեցան, որպէս եւ գրեալ է վասն նորա:

9:12
And he answered and told them, Elias verily cometh first, and restoreth all things; and how it is written of the Son of man, that he must suffer many things, and be set at nought:

9:13
Եւ եկեալ առ աշակերտսն, տեսին ամբոխ շուրջ զնոքօք, եւ զդպիրսն` զի վիճէին ընդ նոսա:

9:13
But I say unto you, That Elias is indeed come, and they have done unto him whatsoever they listed, as it is written of him:

9:14
Եւ վաղվաղակի ամենայն ժողովուրդն իբրեւ տեսին զնա, զարմացան, եւ ընդ առաջ ընթացեալ ողջոյն տային նմա:

9:14
And when he came to [his] disciples, he saw a great multitude about them, and the scribes questioning with them:

9:15
Եւ եհարց ցնոսա թէ` Զի՞նչ վիճէիք ընդ նոսա:

9:15
And straightway all the people, when they beheld him, were greatly amazed, and running to [him] saluted him:

9:16
Պատասխանի ետ մի ոմն ի ժողովրդենէնն եւ ասէ. Վարդապետ, ածի զորդի իմ առ քեզ, զոր ունի այս համր:

9:16
And he asked the scribes, What question ye with them:

9:17
եւ ուր հասանէ, զարկուցանէ զնա. եւ փրփրէ եւ կրճտէ զատամունս իւր եւ ցամաքի. եւ ասացի ցաշակերտսն քո զի հանցեն, եւ ոչ կարացին հանել զնա:

9:17
And one of the multitude answered and said, Master, I have brought unto thee my son, which hath a dumb spirit:

9:18
Պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Ո՛վ ազգ անհաւատ, մինչեւ յե՞րբ իցեմ ընդ ձեզ, մինչեւ ցե՞րբ անսայցեմ ձեզ. ածէք զնա առ իս:

9:18
And wheresoever he taketh him, he teareth him: and he foameth, and gnasheth with his teeth, and pineth away: and I spake to thy disciples that they should cast him out; and they could not:

9:19
Եւ ածին զնա առ նա. իբրեւ ետես զնա այսն, վաղվաղակի շարժլեաց զնա, եւ անկեալ յերկիր թաւալէր եւ փրփրեայր:

9:19
He answereth him, and saith, O faithless generation, how long shall I be with you? how long shall I suffer you? bring him unto me:

9:20
Եհարց ցհայր նորա եւ ասէ. Քանի՞ ժամանակք են յորմէ հետէ այդ եղեւ դմա: Եւ նա ասէ. Ի մանկութենէ:

9:20
And they brought him unto him: and when he saw him, straightway the spirit tare him; and he fell on the ground, and wallowed foaming:

9:21
Բազում անգամ ի հուր արկանէ եւ ի ջուր զի կորուսցէ զդա. արդ եթէ կարող ինչ ես, օգնեա մեզ, Տէր, գթացեալ ի վերայ մեր:

9:21
And he asked his father, How long is it ago since this came unto him? And he said, Of a child:

9:22
Եւ Յիսուս ասէ ցնա. [41]Ասացեր թէ կարող ես``, ամենայն ինչ հնարաւոր է այնմ, որ հաւատայն:

9:22
And ofttimes it hath cast him into the fire, and into the waters, to destroy him: but if thou canst do any thing, have compassion on us, and help us:

9:23
Եւ վաղվաղակի աղաղակեաց հայր մանկանն եւ ասէ. [42]Հաւատամ, օգնեա անհաւատութեանս իմում:

9:23
Jesus said unto him, If thou canst believe, all things [are] possible to him that believeth:

9:24
Իբրեւ ետես Յիսուս եթէ կուտի ժողովուրդն ի վերայ, սաստեաց այսոյն պղծոյ եւ ասէ. Համրդ եւ խուլ այս, ես տամ քեզ հրաման, ել ի դմանէ, եւ այլ եւս մի՛ մտանիցես ի դա:

9:24
And straightway the father of the child cried out, and said with tears, Lord, I believe; help thou mine unbelief:

9:25
Եւ աղաղակեաց եւ յոյժ լլկեաց զնա եւ ել. եւ եղեւ [43]պատանեակն իբրեւ զմեռեալ, մինչեւ բազմաց իսկ ասել թէ` Մեռաւ:

9:25
When Jesus saw that the people came running together, he rebuked the foul spirit, saying unto him, [Thou] dumb and deaf spirit, I charge thee, come out of him, and enter no more into him:

9:26
Եւ Յիսուս կալաւ զձեռանէ նորա, յարոյց զնա, եւ կանգնեցաւ:

9:26
And [the spirit] cried, and rent him sore, and came out of him: and he was as one dead; insomuch that many said, He is dead:

9:27
Եւ իբրեւ եմուտ նա ի տուն, աշակերտքն առանձինն հարցին ցնա. Մեք ընդէ՞ր ոչ կարացաք հանել զնա:

9:27
But Jesus took him by the hand, and lifted him up; and he arose:

9:28
Եւ ասէ ցնոսա. Այդ ազգ ոչ իւիք ելանէ, եթէ ոչ պահօք եւ աղօթիւք:

9:28
And when he was come into the house, his disciples asked him privately, Why could not we cast him out:

9:29
Եւ անտի ելեալ անցանէին առ Գալիլեացւովք, եւ ոչ կամէր եթէ ոք գիտասցէ:

9:29
And he said unto them, This kind can come forth by nothing, but by prayer and fasting:

9:30
Քանզի ուսուցանէր զաշակերտսն իւր եւ ասէր ցնոսա թէ Որդի մարդոյ մատնելոց է ի ձեռս մարդկան, եւ սպանցեն զնա, եւ իբրեւ սպանցի, յերիր աւուր յառնէ:

9:30
And they departed thence, and passed through Galilee; and he would not that any man should know:

9:31
Եւ նոքա ոչ գիտէին զբանն, եւ երկնչէին հարցանել ցնա:

9:31
For he taught his disciples, and said unto them, The Son of man is delivered into the hands of men, and they shall kill him; and after that he is killed, he shall rise the third day:

9:32
Եկն ի Կափառնայում, եւ իբրեւ եմուտ ի տուն, հարցանէր զնոսա. Զի՞նչ վիճէիք զճանապարհայն ընդ միմեանս:

9:32
But they understood not that saying, and were afraid to ask him:

9:33
Եւ նոքա լուռ լինէին, քանզի ընդ միմեանս վիճէին ի ճանապարհին թէ ո՛վ մեծ իցէ:

9:33
And he came to Capernaum: and being in the house he asked them, What was it that ye disputed among yourselves by the way:

9:34
Եւ իբրեւ նստաւ, կոչեաց զերկոտասանսն եւ ասէ ցնոսա. Եթէ ոք կամի առաջին լինել, եղիցի ամենեցուն կրտսեր եւ ամենեցուն պաշտօնեայ:

9:34
But they held their peace: for by the way they had disputed among themselves, who [should be] the greatest:

9:35
Եւ առեալ մանուկ մի կացոյց ի մէջ նոցա. եւ ընկալեալ զնա ի գիրկս իւր` ասէ ցնոսա:

9:35
And he sat down, and called the twelve, and saith unto them, If any man desire to be first, [the same] shall be last of all, and servant of all:

9:36
Որ միանգամ յայսպիսի մանկտւոյ ընկալցի յանուն իմ, զիս ընդունի. եւ որ զիսն ընդունիցի, ոչ զիս ընդունի, այլ` զայն որ առաքեացն զիս:

9:36
And he took a child, and set him in the midst of them: and when he had taken him in his arms, he said unto them:

9:37
Պատասխանի ետ նմա Յովհաննէս եւ ասէ. Վարդապետ, տեսաք զոմն զի յանուն քո դեւս հանէր եւ զմեր կնի ոչ շրջէր, եւ արգելաք զնա:

9:37
Whosoever shall receive one of such children in my name, receiveth me: and whosoever shall receive me, receiveth not me, but him that sent me:

9:38
Եւ նա ասէ. Մի՛ արգելուք զնա, զի ոչ ոք է որ առնէ զօրութիւնս յանուն իմ, եւ կարիցէ հայհոյել զիս[44]:

9:38
And John answered him, saying, Master, we saw one casting out devils in thy name, and he followeth not us: and we forbad him, because he followeth not us:

9:39
Զի որ ոչն է ընդ [45]մեզ հակառակ` ի [46]մեր կոյս է:

9:39
But Jesus said, Forbid him not: for there is no man which shall do a miracle in my name, that can lightly speak evil of me:

9:40
Եւ որ ոք արբուսցէ ձեզ ջուր բաժակաւ [47]յանունս յայս`` թէ դուք Քրիստոսի էք, ամէն ասեմ ձեզ, մի՛ կորուսցէ զվարձս իւր:

9:40
For he that is not against us is on our part:

9:41
Եւ որ ոք գայթակղեցուսցէ զմի ի փոքրկանցս որ հաւատան յիս, լաւ էր նմա առաւել եթէ արկեալ էր ընդ պարանոց նորա երկան իշոյ, եւ ընկեցեալ ի ծով:

9:41
For whosoever shall give you a cup of water to drink in my name, because ye belong to Christ, verily I say unto you, he shall not lose his reward:

9:42
Եւ եթէ գայթակղեցուսցէ զքեզ ձեռն քո, հատ ընկեա ի քէն. զի լաւ իցէ քեզ խեղ մտանել ի կեանսն [48]յաւիտենից, քան երկուս ձեռս ունել եւ երթալ ի գեհեն ի հուրն անշէջ:[49]:

9:42
And whosoever shall offend one of [these] little ones that believe in me, it is better for him that a millstone were hanged about his neck, and he were cast into the sea:

9:44
Եւ եթէ ոտն քո գայթակղեցուսցէ զքեզ, հատ ընկեա զնա ի քէն. լաւ իցէ քեզ կաղ մտանել ի կեանսն [50]յաւիտենից, քան երկուս ոտս ունել եւ անկանել ի [51]գեհեն:[52]:

9:43
And if thy hand offend thee, cut it off: it is better for thee to enter into life maimed, than having two hands to go into hell, into the fire that never shall be quenched:

9:46
Եւ եթէ ակն քո գայթակղեցուսցէ զքեզ, հան զնա ի բաց. լաւ իցէ քեզ միով ակամբ մտանել յարքայութիւն Աստուծոյ, քան երկուս աչս ունել եւ անկանել ի գեհեն:

9:44
Where their worm dieth not, and the fire is not quenched:

9:47
ուր որդն նոցա ոչ մեռանի եւ հուրն ոչ շիջանի:

9:45
And if thy foot offend thee, cut it off: it is better for thee to enter halt into life, than having two feet to be cast into hell, into the fire that never shall be quenched:

9:48
Զի ամենայն [53]ինչ հրով յաղեսցի[54]:

9:46
Where their worm dieth not, and the fire is not quenched:

9:49
Բարւոք է աղ. եւ եթէ աղն անհամեսցի, ի՞ւ համեմեսցի. արդ դուք կալարուք յանձինս ձեր զաղն, եւ խաղաղութիւն արարէք ընդ միմեանս:

9:47
And if thine eye offend thee, pluck it out: it is better for thee to enter into the kingdom of God with one eye, than having two eyes to be cast into hell fire:

 
9:48
Where their worm dieth not, and the fire is not quenched:

 
9:49
For every one shall be salted with fire, and every sacrifice shall be salted with salt:

 
9:50
Salt [is] good: but if the salt have lost his saltness, wherewith will ye season it? Have salt in yourselves, and have peace one with another: