Գրք. Mk, Գլ. 2   [(1895)] Գրք. Mk., Գլ. 2   [KJV]

2:1
Եւ մտեալ դարձեալ ի Կափառնայում, յետ աւուրց:
2:1
And again he entered into Capernaum after [some] days; and it was noised that he was in the house:
2:2
լուր եղեւ եթէ ի տան է. եւ ժողովեցան բազումք, մինչեւ տեղի եւս ոչ լինել եւ ոչ առ դրանն. եւ խօսէր նոցա զբանն:
2:2
And straightway many were gathered together, insomuch that there was no room to receive [them], no, not so much as about the door: and he preached the word unto them:
2:3
Եւ գային առ նա, բերէին անդամալոյծ մի բարձեալ ի չորից:
2:3
And they come unto him, bringing one sick of the palsy, which was borne of four:
2:4
Եւ իբրեւ ոչ կարէին մերձենալ առ նա յամբոխէ անտի, քակեցին զյարկն ուր էր Յիսուս, եւ բացեալ զառաստաղն` իջուցին զմահիճսն յորում կայր անդամալոյծն:
2:4
And when they could not come nigh unto him for the press, they uncovered the roof where he was: and when they had broken [it] up, they let down the bed wherein the sick of the palsy lay:
2:5
Եւ տեսեալ Յիսուսի զհաւատս նոցա, ասէ ցանդամալոյծն. Որդեակ, թողեալ լիցին քեզ մեղք քո:
2:5
When Jesus saw their faith, he said unto the sick of the palsy, Son, thy sins be forgiven thee:
2:6
Եւ էին ոմանք ի դպրաց անտի որ անդ նստէին. եւ խորհէին ի սիրտս իւրեանց:
2:6
But there were certain of the scribes sitting there, and reasoning in their hearts:
2:7
Զի՞նչ է այս որ խօսի սա զհայհոյութիւնս. ո՞վ կարէ թողուլ զմեղս, եթէ ոչ մի Աստուած:
2:7
Why doth this [man] thus speak blasphemies? who can forgive sins but God only:
2:8
Եւ գիտաց Յիսուս յոգի իւր թէ այնպէս խորհին ի սիրտս իւրեանց, եւ ասէ. Զի՞ խորհիք զայդ ի սիրտս ձեր:
2:8
And immediately when Jesus perceived in his spirit that they so reasoned within themselves, he said unto them, Why reason ye these things in your hearts:
2:9
Զի՞նչ դիւրին է, ասել, ցանդամալոյծն. Թողեալ լիցին քեզ մեղք քո, եթէ` ասել. Արի, առ զմահիճս քո եւ երթ [4]ի տուն քո:
2:9
Whether is it easier to say to the sick of the palsy, [Thy] sins be forgiven thee; or to say, Arise, and take up thy bed, and walk:
2:10
Այլ զի գիտասջիք եթէ իշխանութիւն ունի Որդի մարդոյ ի վերայ երկրի թողուլ զմեղս: (Ասէ ցանդամալոյծն:
2:10
But that ye may know that the Son of man hath power on earth to forgive sins, ( he saith to the sick of the palsy:
2:11
Քեզ ասեմ. Արի, առ զմահիճս քո եւ երթ ի տուն քո:
2:11
I say unto thee, Arise, and take up thy bed, and go thy way into thine house:
2:12
Եւ յարեաւ, եւ վաղվաղակի առեալ զմահիճսն, ել առաջի ամենեցուն, մինչեւ զարմանալ ամենեցուն, եւ փառաւոր առնել զԱստուած եւ ասել թէ` Այսպիսի ինչ երբեք ոչ տեսաք:
2:12
And immediately he arose, took up the bed, and went forth before them all; insomuch that they were all amazed, and glorified God, saying, We never saw it on this fashion:
2:13
Եւ ել դարձեալ ի ծովեզրն, եւ ամենայն ժողովուրդն գայր առ նա. եւ ուսուցանէր զնոսա:
2:13
And he went forth again by the sea side; and all the multitude resorted unto him, and he taught them:
2:14
Եւ մինչդեռ անցանէր, ետես զՂեւի Ալփեայ զի նստէր ի մաքսաւորութեան, եւ ասէ ցնա. Եկ զկնի իմ: Եւ յարուցեալ գնաց զկնի նորա:
2:14
And as he passed by, he saw Levi the [son] of Alphaeus sitting at the receipt of custom, and said unto him, Follow me. And he arose and followed him:
2:15
Եւ եղեւ ի բազմելն նորա ի տան նորա, եւ բազում մաքսաւորք եւ մեղաւորք բազմեալ էին ընդ Յիսուսի եւ ընդ աշակերտսն նորա. քանզի էին բազումք որ երթային զհետ նորա:
2:15
And it came to pass, that, as Jesus sat at meat in his house, many publicans and sinners sat also together with Jesus and his disciples: for there were many, and they followed him:
2:16
Իսկ դպիրքն եւ փարիսեցիք իբրեւ տեսին թէ ուտէ ընդ մաքսաւորս եւ ընդ մեղաւորս, ասեն ցաշակերտսն նորա. Զի՞ է զի ընդ մեղաւորս եւ ընդ մաքսաւորս ուտէ [5]եւ ըմպէ:
2:16
And when the scribes and Pharisees saw him eat with publicans and sinners, they said unto his disciples, How is it that he eateth and drinketh with publicans and sinners:
2:17
Իբրեւ լուաւ Յիսուս, ասէ ցնոսա. Ոչինչ է պիտոյ բժիշկ ողջոց, այլ` հիւանդաց. եւ ոչ եկի կոչել զարդարս, այլ` զմեղաւորս:
2:17
When Jesus heard [it], he saith unto them, They that are whole have no need of the physician, but they that are sick: I came not to call the righteous, but sinners to repentance:
2:18
Եւ էին աշակերտքն Յովհաննու եւ [6]փարիսեցիքն ի պահս. գան եւ ասեն ցնա. Ընդէ՞ր աշակերտքն Յովհաննու եւ [7]փարիսեցիքն պահեն, եւ քո աշակերտքդ ոչ պահեն:
2:18
And the disciples of John and of the Pharisees used to fast: and they come and say unto him, Why do the disciples of John and of the Pharisees fast, but thy disciples fast not:
2:19
Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Միթէ մա՞րթ ինչ իցէ որդւոց առագաստի, մինչ ընդ նոսա իցէ փեսայն, պահել. ցորքան ընդ իւրեանս ունիցին զփեսայն, ոչ է մարթ պահել:
2:19
And Jesus said unto them, Can the children of the bridechamber fast, while the bridegroom is with them? as long as they have the bridegroom with them, they cannot fast:
2:20
Այլ եկեսցեն աւուրք, յորժամ վերասցի ի նոցանէ փեսայն, եւ ապա պահեսցեն յաւուրն յայնմիկ:
2:20
But the days will come, when the bridegroom shall be taken away from them, and then shall they fast in those days:
2:21
Ոչ ոք կապերտ [8]նոր անթափ արկանէ ի վերայ հնացեալ ձորձոյ. ապա թէ ոչ` առնու լրութեամբն իւրով նորն ի հնոյ անտի, եւ չար եւս պատառումն լինի:
2:21
No man also seweth a piece of new cloth on an old garment: else the new piece that filled it up taketh away from the old, and the rent is made worse:
2:22
Եւ ոչ ոք արկանէ գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ` պայթուցանէ [9]գինին զտիկսն, գինին հեղու եւ տիկքն կորնչին. այլ գինի նոր ի տիկս նորս արկանելի է:
2:22
And no man putteth new wine into old bottles: else the new wine doth burst the bottles, and the wine is spilled, and the bottles will be marred: but new wine must be put into new bottles:
2:23
Եւ եղեւ նմա ի շաբաթու անցանել ընդ արտորայս, եւ աշակերտքն ի գնալն իւրեանց սկսան հասկ կորզել եւ ուտել:
2:23
And it came to pass, that he went through the corn fields on the sabbath day; and his disciples began, as they went, to pluck the ears of corn:
2:24
Եւ փարիսեցիքն ասեն ցնա. Տես, զի՛նչ գործեն աշակերտքն քո ի շաբաթուս, զոր չէ արժան:
2:24
And the Pharisees said unto him, Behold, why do they on the sabbath day that which is not lawful:
2:25
Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Ո՞չ երբեք իցէ ընթերցեալ ձեր զոր արարն Դաւիթ, յորժամ պիտոյն եղեւ, եւ քաղցեաւ նա եւ որ ընդ նմայն էին:
2:25
And he said unto them, Have ye never read what David did, when he had need, and was an hungred, he, and they that were with him:
2:26
Զիա՞րդ եմուտ ի տունն Աստուծոյ առ Աբիաթարաւ քահանայապետիւ, եւ զհացսն զառաջաւորութեան եկեր, եւ ետ եւ այնոցիկ որ ընդ նմայն էին, զոր ոչ էր օրէն ուտել, բայց միայն քահանայիցն:
2:26
How he went into the house of God in the days of Abiathar the high priest, and did eat the shewbread, which is not lawful to eat but for the priests, and gave also to them which were with him:
2:27
Եւ ասէ ցնոսա. Շաբաթ վասն մարդոյ եղեւ, եւ ոչ եթէ մարդ վասն շաբաթու:
2:27
And he said unto them, The sabbath was made for man, and not man for the sabbath:
2:28
Ապա ուրեմն տէր է Որդի մարդոյ եւ շաբաթու:
2:28
Therefore the Son of man is Lord also of the sabbath: