4:1 Երկիցուք այսուհետեւ, [14]գուցէ ի թողուլ զաւետիսն` ի մտանելոյ`` ի հանգիստ նորա, գտանիցի ոք ի ձէնջ նուազեալ:
|
4:1 Let us therefore fear, lest, a promise being left [us] of entering into his rest, any of you should seem to come short of it:
|
4:2 Քանզի եմք աւետարանեալք որպէս եւ նոքայն. այլ նոցա ոչինչ օգնեաց լուր բանին, [15]չամոքելոցն ի հնազանդութիւն հաւատոց:
|
4:2 For unto us was the gospel preached, as well as unto them: but the word preached did not profit them, not being mixed with faith in them that heard:
|
4:3 Այլ մեք մտանեմք ի հանգիստն որք հաւատացաքս. որպէս եւ ասացն թէ` Որպէս երդուայ ի բարկութեան իմում, թէ` Մտցեն ի հանգիստ իմ. թէպէտ եւ արդիւնքն ի սկզբանէ աշխարհի լիեալ էին:
|
4:3 For we which have believed do enter into rest, as he said, As I have sworn in my wrath, if they shall enter into my rest: although the works were finished from the foundation of the world:
|
4:4 Քանզի ասէ ուրեք վասն աւուրն եւթներորդի այսպէս. Եւ հանգեաւ Աստուած յաւուրն եւթներորդի յամենայն գործոց իւրոց:
|
4:4 For he spake in a certain place of the seventh [day] on this wise, And God did rest the seventh day from all his works:
|
4:5 Եւ աստ դարձեալ ասէ թէ` Մտցեն ի հանգիստ իմ:
|
4:5 And in this [place] again, If they shall enter into my rest:
|
4:6 Եւ արդ` [16]քանզի արգելան ոմանք մտանել`` ի նա, եւ որք յառաջագոյն աւետարանեալն էին` չմտին վասն անհաւանութեանն:
|
4:6 Seeing therefore it remaineth that some must enter therein, and they to whom it was first preached entered not in because of unbelief:
|
4:7 Դարձեալ այլ օր սահմանէ. Զայսօրն ի Դաւթի եւ ասէ յետ այնչափ ժամանակաց, որպէս յառաջագոյնն ասաց. Այսօր եթէ ձայնի նորա լուիցէք, մի՛ խստացուցանէք զսիրտս ձեր:
|
4:7 Again, he limiteth a certain day, saying in David, To day, after so long a time; as it is said, To day if ye will hear his voice, harden not your hearts:
|
4:8 Զի եթէ զնոսա Յեսուայ հանգուցեալ էր, ապա վասն այլոյ աւուր ոչ խօսէր յետ այնորիկ:
|
4:8 For if Jesus had given them rest, then would he not afterward have spoken of another day:
|
4:9 Արդ ուրեմն [17]նուազեալ է`` շաբաթումն ժողովրդեանն Աստուծոյ:
|
4:9 There remaineth therefore a rest to the people of God:
|
4:10 Զի որ եմուտ ի հանգիստն նորա, եւ նա հանգեաւ յիւրոց գործոց անտի, որպէս եւ Աստուած յիւրայնոցն:
|
4:10 For he that is entered into his rest, he also hath ceased from his own works, as God [did] from his:
|
4:11 Փութասցուք այսուհետեւ մտանել յայն հանգիստ, զի մի՛ ոք ընդ նովին օրինակաւ անհաւանութեանն անկանիցի:
|
4:11 Let us labour therefore to enter into that rest, lest any man fall after the same example of unbelief:
|
4:12 Զի կենդանի է բանն Աստուծոյ եւ ազդող եւ հատու քան զամենայն սուր երկսայրի, եւ անցանէ մինչեւ ցորոշումն շնչոյ եւ ոգւոյ եւ յօդից, եւ ուղղոյ, եւ քննիչ է մտաց եւ խորհրդոց սրտից:
|
4:12 For the word of God [is] quick, and powerful, and sharper than any twoedged sword, piercing even to the dividing asunder of soul and spirit, and of the joints and marrow, and [is] a discerner of the thoughts and intents of the heart:
|
4:13 եւ չիք արարած աներեւոյթ յերեսաց նորա, այլ ամենայն ինչ մերկապարանոց կայ առաջի աչաց նորա` զորմէ մեր բանքս են:
|
4:13 Neither is there any creature that is not manifest in his sight: but all things [are] naked and opened unto the eyes of him with whom we have to do:
|
4:14 Ունիմք այսուհետեւ Քահանայապետ մեծ անցեալ ընդ երկինս, զՅիսուս զՈրդի Աստուծոյ, պինդ կալցուք զխոստովանութիւնն:
|
4:14 Seeing then that we have a great high priest, that is passed into the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast [our] profession:
|
4:15 Քանզի ոչ եթէ ունիմք քահանայապետ որ չիցէ կարող չարչարակից լինել տկարութեան մերոյ, այլ փորձ է ամենայնիւ ըստ նմանութեան, առանց մեղաց:
|
4:15 For we have not an high priest which cannot be touched with the feeling of our infirmities; but was in all points tempted like as [we are, yet] without sin:
|
4:16 Մատիցուք այսուհետեւ համարձակութեամբ առաջի աթոռոյ շնորհացն [18]նորա, զի ընկալցուք զողորմութիւն եւ գտցուք շնորհս ի դէպ ժամանակի օգնականութեան:
|
4:16 Let us therefore come boldly unto the throne of grace, that we may obtain mercy, and find grace to help in time of need:
|