Գրք. Acts, Գլ. 24   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 24   [KJV]


24:1
Եւ յետ հինգ աւուր էջ քահանայապետն Անանիա հանդերձ ծերովք ոմամբք, եւ ճարտարախօսաւ Տերտիւղեաւ ոմամբ, որք եւ զգացուցին դատաւորին վասն Պաւղոսի:

24:1
And after five days Ananias the high priest descended with the elders, and [with] a certain orator [named] Tertullus, who informed the governor against Paul:

24:2
Եւ ի կոչելն զնա` սկսաւ Տերտիւղոսն ամբաստան լինել եւ ասել. Բազում խաղաղութիւն գտեալ է ի քէն եւ իրաց ուղղութիւն ազգիս այսորիկ քով խնամով:

24:2
And when he was called forth, Tertullus began to accuse [him], saying, Seeing that by thee we enjoy great quietness, and that very worthy deeds are done unto this nation by thy providence:

24:3
ամենայնիւ եւ ամենայն ուրեք շնորհակալ եմք, քաջդ Փելիքս, ամենայն գոհութեամբ:

24:3
We accept [it] always, and in all places, most noble Felix, with all thankfulness:

24:4
Բայց զի մի՛ աւելի եւս աշխատ արարից զքեզ, աղաչեմ լսել մեզ կարճ ի կարճոյ քոյին հեզութեամբդ:

24:4
Notwithstanding, that I be not further tedious unto thee, I pray thee that thou wouldest hear us of thy clemency a few words:

24:5
Քանզի գտաք զայրս զայս ապականիչ եւ խռովիչ ամենայն Հրէից որք են ընդ տիեզերս, եւ առաջնորդ Նազովրացւոց հերձուածոյն:

24:5
For we have found this man [a] pestilent [fellow], and a mover of sedition among all the Jews throughout the world, and a ringleader of the sect of the Nazarenes:

24:6
Որ եւ զտաճարն իսկ կամեցաւ պղծել. զոր եւ կալաք, [99]եւ ըստ մերոց օրինաց դատել կամեցաք:

24:6
Who also hath gone about to profane the temple: whom we took, and would have judged according to our law:

24:7
Եկեալ Լիւսիաս հազարապետ` մեծաւ բռնութեամբ ի ձեռաց մերոց եհան:

24:7
But the chief captain Lysias came [upon us], and with great violence took [him] away out of our hands:

24:8
Հրամայեաց եւ չարախօսացն նորա գալ առ քեզ.`` յորմէ դու իսկ բաւական լինիցիս ի վերստին դատեալ, ամենայնի հասու լինել զորոց մեքս ամբաստանեմք զդմանէ:

24:8
Commanding his accusers to come unto thee: by examining of whom thyself mayest take knowledge of all these things, whereof we accuse him:

24:9
Միաբանեցին եւ Հրեայքն, ասեն. Այդպէս է:

24:9
And the Jews also assented, saying that these things were so:

24:10
Պատասխանի ետ Պաւղոս, յակնարկել նմա դատաւորին խօսել. Ի բազում ամաց լինել քեզ դատաւոր ազգիս այսորիկ գիտեմ, յօժարութեամբ վասն իմոց իրաց պատասխանի առնեմ:

24:10
Then Paul, after that the governor had beckoned unto him to speak, answered, Forasmuch as I know that thou hast been of many years a judge unto this nation, I do the more cheerfully answer for myself:

24:11
Քանզի կարող ես գիտել, զի ոչինչ աւելի է իմ քան զաւուրս երկոտասան յորմէ հետէ ելի երկիր պագանել յԵրուսաղէմ:

24:11
Because that thou mayest understand, that there are yet but twelve days since I went up to Jerusalem for to worship:

24:12
Եւ ոչ ի տաճարի անդ գտին զիս ընդ ումեք խօսեցեալ, եւ կամ ժողովս արարեալ բազմաց, ոչ ի ժողովուրդս:

24:12
And they neither found me in the temple disputing with any man, neither raising up the people, neither in the synagogues, nor in the city:

24:13
եւ ոչ ի քաղաքի. եւ ոչ յանդիման առնել կարեն քեզ վասն որոյ այժմս չարախօսեն զինէն:

24:13
Neither can they prove the things whereof they now accuse me:

24:14
Բայց զայս խոստանամ քեզ, եթէ ըստ ճանապարհին զոր ասեն հերձուած, այնպէս պաշտեմ զհայրենի Աստուածն. հաւատացեալ ամենայնի որ ինչ յօրէնսն եւ ի մարգարէս գրեալ է:

24:14
But this I confess unto thee, that after the way which they call heresy, so worship I the God of my fathers, believing all things which are written in the law and in the prophets:

24:15
Ունիմ յոյս առ Աստուած, որում եւ դոքա իսկ ակն ունին թէ յարութիւն լինելոց է[100] արդարոց եւ մեղաւորաց:

24:15
And have hope toward God, which they themselves also allow, that there shall be a resurrection of the dead, both of the just and unjust:

24:16
Յորում եւ ես իսկ ճգնիմ, անխիղճ միտս ունել առ Աստուած եւ առ մարդիկ յամենայն ժամ:

24:16
And herein do I exercise myself, to have always a conscience void of offence toward God, and [toward] men:

24:17
Ի բազում ամաց ողորմութիւնս եկի առնել յազգդ իմում, եւ ետու պատարագիս:

24:17
Now after many years I came to bring alms to my nation, and offerings:

24:18
որովք գտին զիս սրբեալ ի տաճարին, ոչ բազմօք եւ ոչ ամբոխիւ:

24:18
Whereupon certain Jews from Asia found me purified in the temple, neither with multitude, nor with tumult:

24:19
Ոմանք յԱսիացւոց անտի Հրեայք, որոց պարտ էր գալ առաջի քո եւ ամբաստան լինել, եթէ ունիցին ինչ զինէն:

24:19
Who ought to have been here before thee, and object, if they had ought against me:

24:20
եւ կամ ինքեանք սոքա ասասցեն, զի՞նչ գտին յիս անիրաւութիւն մինչդեռ կայի յատենին:

24:20
Or else let these same [here] say, if they have found any evil doing in me, while I stood before the council:

24:21
Բայց միայն վասն միոյ բարբառոյս այսորիկ զոր աղաղակեցի մինչ կային ի մէջ նոցա, եթէ` Վասն յարութեան մեռելոց դատիմ ես այսօր ի ձէնջ:

24:21
Except it be for this one voice, that I cried standing among them, Touching the resurrection of the dead I am called in question by you this day:

24:22
Եւ յապաղեաց զնոսա Փելիքս, զի ստուգագոյնս գիտէր վասն ճանապարհին, ասէ. Յորժամ Լիւսիաս հազարապետ իջցէ այսր` տեղեկացայց վասն ձեր:

24:22
And when Felix heard these things, having more perfect knowledge of [that] way, he deferred them, and said, When Lysias the chief captain shall come down, I will know the uttermost of your matter:

24:23
Հրամայեաց հարիւրապետին պահել զնա եւ ունել յընդարձակի, եւ մի՛ զոք յիւրոց անտի արգելուլ ի պաշտելոյ [101]զնա:

24:23
And he commanded a centurion to keep Paul, and to let [him] have liberty, and that he should forbid none of his acquaintance to minister or come unto him:

24:24
Եւ յետ աւուրց ինչ եկն Փելիքս հանդերձ Դրուսիղաւ կնաւ իւրով, որ էր Հրեայ, կոչեաց զՊաւղոս եւ լուաւ ի նմանէ վասն որ ի Յիսուս Քրիստոս հաւատոցն:

24:24
And after certain days, when Felix came with his wife Drusilla, which was a Jewess, he sent for Paul, and heard him concerning the faith in Christ:

24:25
Եւ ի խօսելն նորա վասն արդարութեան եւ ժուժկալութեան եւ հանդերձեալ դատաստանին, զահի հարեալ Փելիքս` ետ պատասխանի. Դու առ այժմ երթ, եւ յորժամ ժամ լիցի, կոչեցից զքեզ:

24:25
And as he reasoned of righteousness, temperance, and judgment to come, Felix trembled, and answered, Go thy way for this time; when I have a convenient season, I will call for thee:

24:26
Միանգամայն եւ ակն ունէր թէ տացի ինչ նմա ի Պաւղոսէ, վասն որոյ եւ ստէպ կոչեցեալ զնա խօսէր ընդ նմա:

24:26
He hoped also that money should have been given him of Paul, that he might loose him: wherefore he sent for him the oftener, and communed with him:

24:27
Եւ ի կատարել երկուց ամաց` եկն փոխանակ Փելիքսի Փեստոս Պորկիոս. իբրեւ կամեցաւ շնորհս առնել Հրէիցն Փելիքս, եթող զՊաւղոս կապեալ:

24:27
But after two years Porcius Festus came into Felix' room: and Felix, willing to shew the Jews a pleasure, left Paul bound: