Գրք. Mt, Գլ. 14   [(1895)] Գրք. Mt., Գլ. 14   [KJV]

14:1
Յայնմ ժամանակի լուաւ Հերովդէս չորրորդապետ զլուր Յիսուսի:
14:1
At that time Herod the tetrarch heard of the fame of Jesus:
14:2
եւ ասէ ցծառայս իւր. Նա է Յովհաննէս մկրտիչ. նա յարեաւ ի մեռելոց, եւ վասն այնորիկ զօրութիւնք լինին նովաւ:
14:2
And said unto his servants, This is John the Baptist; he is risen from the dead; and therefore mighty works do shew forth themselves in him:
14:3
Քանզի Հերովդէս կալաւ զՅովհաննէս, կապեաց զնա եւ եդ ի բանտի վասն Հերովդիայ, կնոջ Փիլիպպոսի եղբօր նորա:
14:3
For Herod had laid hold on John, and bound him, and put [him] in prison for Herodias' sake, his brother Philip' s wife:
14:4
Զի ասէր ցնա Յովհաննէս. չէ արժան քեզ ունել զդա:
14:4
For John said unto him, It is not lawful for thee to have her:
14:5
Եւ կամէր զնա սպանանել, բայց երկնչէր ի ժողովրդենէ անտի, քանզի իբրեւ զմարգարէ ունէին զնա:
14:5
And when he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet:
14:6
Եւ իբրեւ եղեն ծնունդք Հերովդի, կաքաւեաց դուստրն Հերովդիայ ի մէջ բազմականին. եւ հաճոյ թուեցաւ Հերովդի:
14:6
But when Herod' s birthday was kept, the daughter of Herodias danced before them, and pleased Herod:
14:7
Ուստի եւ երդմամբ խոստացաւ տալ նմա զինչ եւ խնդրեսցէ:
14:7
Whereupon he promised with an oath to give her whatsoever she would ask:
14:8
Եւ նա յառաջագոյն խրատեալ ի մօրէ իւրմէ. Տուր ինձ, ասէ, այսր ի վերայ սկտեղ զգլուխն Յովհաննու մկրտչի:
14:8
And she, being before instructed of her mother, said, Give me here John Baptist' s head in a charger:
14:9
Եւ տրտմեցաւ թագաւորն. բայց վասն երդմանցն եւ բարձակցացն հրամայեաց տալ նմա:
14:9
And the king was sorry: nevertheless for the oath' s sake, and them which sat with him at meat, he commanded [it] to be given:
14:10
Եւ առաքեաց գլխատեաց զՅովհաննէս ի բանտի:
14:10
And he sent, and beheaded John in the prison:
14:11
Եւ բերաւ գլուխ նորա սկտեղբ եւ տուաւ աղջկանն, եւ տարաւ առ մայր իւր:
14:11
And his head was brought in a charger, and given to the damsel: and she brought [it] to her mother:
14:12
Եւ մատուցեալ աշակերտքն նորա` բարձին զմարմինն եւ թաղեցին, եւ եկեալ պատմեցին Յիսուսի:
14:12
And his disciples came, and took up the body, and buried it, and went and told Jesus:
14:13
Եւ իբրեւ լուաւ Յիսուս, գնաց անտի նաւու յանապատ տեղի առանձինն. իբրեւ լուան ժողովուրդքն, գնացին զհետ նորա հետի ի քաղաքաց անտի:
14:13
When Jesus heard [of it], he departed thence by ship into a desert place apart: and when the people had heard [thereof], they followed him on foot out of the cities:
14:14
Եւ իբրեւ [40]ել, ետես ժողովուրդ բազում, գթացաւ ի նոսա եւ բժշկեաց զհիւանդս նոցա:
14:14
And Jesus went forth, and saw a great multitude, and was moved with compassion toward them, and he healed their sick:
14:15
Իբրեւ ընդ երեկս եղեւ, մատեան առ նա աշակերտքն եւ ասեն. Տեղիս անապատ է եւ օրս տարաժամեալ, արձակեա զժողովուրդսդ, զի երթիցեն շուրջ ի շէնսն, գնեսցեն իւրեանց կերակուրս:
14:15
And when it was evening, his disciples came to him, saying, This is a desert place, and the time is now past; send the multitude away, that they may go into the villages, and buy themselves victuals:
14:16
Եւ ասէ Յիսուս. Ոչինչ պիտոյ է դոցա երթալ, դուք տուք դոցա ուտել:
14:16
But Jesus said unto them, They need not depart; give ye them to eat:
14:17
Եւ նոքա ասեն ցնա. Ոչինչ ունիմք աստ բայց հինգ նկանակ եւ երկուս ձկունս:
14:17
And they say unto him, We have here but five loaves, and two fishes:
14:18
Եւ ասէ ցնոսա. Բերէք այսր զայն:
14:18
He said, Bring them hither to me:
14:19
Եւ հրամայեաց բազմեցուցանել զժողովուրդսն ի վերայ խոտոյ. եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունս` հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց եւ եբեկ, եւ ետ ցաշակերտսն զնկանակսն, եւ աշակերտքն` ժողովրդոցն:
14:19
And he commanded the multitude to sit down on the grass, and took the five loaves, and the two fishes, and looking up to heaven, he blessed, and brake, and gave the loaves to [his] disciples, and the disciples to the multitude:
14:20
Կերան ամենեքեան եւ յագեցան, եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն երկոտասան սակառի լի:
14:20
And they did all eat, and were filled: and they took up of the fragments that remained twelve baskets full:
14:21
Եւ որք կերանն` էին արք իբրեւ հինգ հազար, թող զկանայս եւ զմանկտի:
14:21
And they that had eaten were about five thousand men, beside women and children:
14:22
Եւ [41]ստիպեաց վաղվաղակի զաշակերտսն մտանել ի նաւ եւ յառաջել յայնկոյս, մինչ ինքն զժողովուրդսն արձակիցէ:
14:22
And straightway Jesus constrained his disciples to get into a ship, and to go before him unto the other side, while he sent the multitudes away:
14:23
Եւ իբրեւ արձակեաց զժողովուրդսն, ել ի լեառն առանձինն կալ յաղօթս, եւ իբրեւ ընդ երեկս եղեւ, անդ էր միայն:
14:23
And when he had sent the multitudes away, he went up into a mountain apart to pray: and when the evening was come, he was there alone:
14:24
Եւ նաւն [42]մեկնեալ էր ի ցամաքէն բազում ասպարիսօք`` ծփեալ յալեացն. քանզի ընդդէմ էր հողմն:
14:24
But the ship was now in the midst of the sea, tossed with waves: for the wind was contrary:
14:25
Եւ ի չորրորդում պահու գիշերոյն եկն առ նոսա Յիսուս գնալով ի վերայ ծովուն:
14:25
And in the fourth watch of the night Jesus went unto them, walking on the sea:
14:26
Իբրեւ տեսին զնա աշակերտքն զի գնայր ի վերայ ծովուն, խռովեցան, եւ ասեն թէ` Առաչօք ինչ իցէ. եւ առ ահին աղաղակեցին:
14:26
And when the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, It is a spirit; and they cried out for fear:
14:27
Եւ վաղվաղակի խօսեցաւ ընդ նոսա Յիսուս եւ ասէ. Քաջալերեցարուք, ես եմ, մի՛ երկնչիք:
14:27
But straightway Jesus spake unto them, saying, Be of good cheer; it is I; be not afraid:
14:28
Պատասխանի ետ նմա Պետրոս եւ ասէ. Տէր, եթէ դու ես, հրամայեա ինձ գալ առ քեզ ի վերայ ջրոցս:
14:28
And Peter answered him and said, Lord, if it be thou, bid me come unto thee on the water:
14:29
Եւ նա ասէ. Եկ: Եւ իջեալ ի նաւէն Պետրոս` գնաց ի վերայ [43]ջուրցն, եւ եկն`` առ Յիսուս:
14:29
And he said, Come. And when Peter was come down out of the ship, he walked on the water, to go to Jesus:
14:30
Եւ տեսեալ զհողմն սաստիկ` երկեաւ, եւ իբրեւ սկսաւ ընկղմել, աղաղակեաց եւ ասէ. Տէր, փրկեա զիս:
14:30
But when he saw the wind boisterous, he was afraid; and beginning to sink, he cried, saying, Lord, save me:
14:31
Եւ վաղվաղակի Յիսուս ձգեաց զձեռն իւր, կալաւ զնա եւ ասէ. Թերահաւատ, ընդէ՞ր երկմտեցեր:
14:31
And immediately Jesus stretched forth [his] hand, and caught him, and said unto him, O thou of little faith, wherefore didst thou doubt:
14:32
Եւ իբրեւ ելին ի նաւն, հանդարտեաց հողմն:
14:32
And when they were come into the ship, the wind ceased:
14:33
Եւ որ ի նաւին էին` մատեան, երկիր պագին նմա եւ ասեն. Արդարեւ Որդի Աստուծոյ ես դու:
14:33
Then they that were in the ship came and worshipped him, saying, Of a truth thou art the Son of God:
14:34
Եւ անցեալ եկին ի ցամաք ի Գեննեսարէթ:
14:34
And when they were gone over, they came into the land of Gennesaret:
14:35
Եւ իբրեւ ծանեան զնա արք տեղւոյն այնորիկ, առաքեցին ընդ ամենայն գաւառն, եւ ածին առ նա զամենայն հիւանդս:
14:35
And when the men of that place had knowledge of him, they sent out into all that country round about, and brought unto him all that were diseased:
14:36
եւ աղաչէին զնա, զի գոնէ միայն ի քղանցս հանդերձի նորա մերձեսցին. եւ որ միանգամ մերձեցանն` փրկեցան:
14:36
And besought him that they might only touch the hem of his garment: and as many as touched were made perfectly whole: