Գրք. Lk, Գլ. 16   [(1895)] Գրք. Lk., Գլ. 16   [KJV]

16:1
Եւ ասէ առ աշակերտսն. Այր մի էր մեծատուն, որոյ էր տնտես. եւ եղեւ զնմանէ ամբաստանութիւն, որպէս թէ վատնիցէ զինչս նորա:
16:1
And he said also unto his disciples, There was a certain rich man, which had a steward; and the same was accused unto him that he had wasted his goods:
16:2
Կոչեաց եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ է այս զոր լսեմս զքէն. տուր զհամար տնտեսութեան քո, զի ոչ եւս կարես լինել տնտես:
16:2
And he called him, and said unto him, How is it that I hear this of thee? give an account of thy stewardship; for thou mayest be no longer steward:
16:3
Ասէ ընդ միտս իւր տնտեսն. Զի՞նչ գործեցից, զի տէր իմ հանէ զտնտեսութիւնս. գործել ոչ կարեմ, մուրանալ ամաչեմ:
16:3
Then the steward said within himself, What shall I do? for my lord taketh away from me the stewardship: I cannot dig; to beg I am ashamed:
16:4
Գիտեմ զինչ արարից, զի յորժամ ի բաց լինիցիմ ի տնտեսութենէս, ընկալցին զիս ի տունս իւրեանց:
16:4
I am resolved what to do, that, when I am put out of the stewardship, they may receive me into their houses:
16:5
Եւ կոչեցեալ առ ինքն մի ըստ միոջէ ի պարտապանաց տեառն իւրոյ, ասէ ցառաջինն. Քանի՞ ինչ պարտիս տեառն իմում:
16:5
So he called every one of his lord' s debtors [unto him], and said unto the first, How much owest thou unto my lord:
16:6
Եւ նա ասէ. Հարեւր մար ձիթոյ: Ասէ ցնա. Կա զգիր քո, եւ նիստ գրեա վաղվաղակի յիսուն:
16:6
And he said, An hundred measures of oil. And he said unto him, Take thy bill, and sit down quickly, and write fifty:
16:7
Դարձեալ ասէ ցմեւսն. Դու քանի՞ ինչ պարտիս: Եւ նա ասէ. Հարեւր քոռ ցորենոյ: Եւ ասէ ցնա. Կա զգիր քո, եւ նիստ գրեա ութսուն:
16:7
Then said he to another, And how much owest thou? And he said, An hundred measures of wheat. And he said unto him, Take thy bill, and write fourscore:
16:8
Եւ գովեաց տէրն զտնտեսն անիրաւութեան, զի իմաստութեամբ արար. զի որդիք աշխարհիս այսորիկ իմաստնագոյն են քան զորդիս լուսոյ յազգս իւրեանց:
16:8
And the lord commended the unjust steward, because he had done wisely: for the children of this world are in their generation wiser than the children of light:
16:9
Եւ ես ձեզ ասեմ. Արարէք ձեզ բարեկամս ի մամոնայէ անիրաւութեան. զի յորժամ պակասիցէ այն, ընկալցին զձեզ ի յարկսն յաւիտենականս:
16:9
And I say unto you, Make to yourselves friends of the mammon of unrighteousness; that, when ye fail, they may receive you into everlasting habitations:
16:10
Որ ի փոքուն հաւատարիմ է` եւ ի բազմին հաւատարիմ է, եւ որ ի փոքուն անիրաւ է` եւ ի բազմին անիրաւ է:
16:10
He that is faithful in that which is least is faithful also in much: and he that is unjust in the least is unjust also in much:
16:11
Իսկ արդ եթէ յանիրաւ մամոնային չեղէք հաւատարիմք, զճշմարիտն ձեզ ո՞ հաւատասցէ:
16:11
If therefore ye have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true:
16:12
Եւ եթէ յօտարին չեղէք հաւատարիմք, զձերն ո՞ տացէ ձեզ:
16:12
And if ye have not been faithful in that which is another man' s, who shall give you that which is your own:
16:13
Ոչ ոք ծառայ կարէ երկուց տերանց ծառայել, զի [102]եթէ զմին ատիցէ, եւ զմեւսն սիրիցէ. կա՛մ զմին մեծարիցէ, եւ զմեւսն արհամարհիցէ. ոչ կարէք Աստուծոյ ծառայել եւ մամոնայի:
16:13
No servant can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon:
16:14
Իբրեւ լսէին զայս ամենայն փարիսեցիքն, քանզի արծաթասէրք էին, անգոսնէին զնա:
16:14
And the Pharisees also, who were covetous, heard all these things: and they derided him:
16:15
Եւ ասէ ցնոսա. Դուք էք որ արդարացուցանէք զանձինս առաջի մարդկան, սակայն Աստուած գիտէ զսիրտս ձեր. զի որ առաջի մարդկան բարձր է` պիղծ է առաջի Աստուծոյ:
16:15
And he said unto them, Ye are they which justify yourselves before men; but God knoweth your hearts: for that which is highly esteemed among men is abomination in the sight of God:
16:16
Օրէնքն եւ մարգարէք մինչեւ ցՅովհաննէս. յայնմ հետէ արքայութիւն Աստուծոյ աւետարանի, եւ ամենայն ոք զնա բռնաբարէ:
16:16
The law and the prophets [were] until John: since that time the kingdom of God is preached, and every man presseth into it:
16:17
Դիւրին իցէ երկնից եւ երկրի անցանել, քան յօրինացն միոյ նշանախեցի անկանել:
16:17
And it is easier for heaven and earth to pass, than one tittle of the law to fail:
16:18
Ամենայն որ արձակէ զկին իւր եւ առնէ այլ` շնայ. եւ որ զարձակեալն առնէ` շնայ:
16:18
Whosoever putteth away his wife, and marrieth another, committeth adultery: and whosoever marrieth her that is put away from [her] husband committeth adultery:
16:19
Այր ոմն էր մեծատուն, եւ ագանէր բեհեզս եւ ծիրանիս եւ ուրախ լինէր հանապազ առատապէս:
16:19
There was a certain rich man, which was clothed in purple and fine linen, and fared sumptuously every day:
16:20
Եւ աղքատ ոմն անուն Ղազարոս անկեալ դնէր առ դրան նորա վիրաւորեալ:
16:20
And there was a certain beggar named Lazarus, which was laid at his gate, full of sores:
16:21
եւ ցանկայր լնուլ զորովայն իւր ի փշրանացն որ անկանէին ի սեղանոյ մեծատանն. այլ եւ շունք եւս գային եւ լիզուին զվէրս նորա:
16:21
And desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man' s table: moreover the dogs came and licked his sores:
16:22
Եւ եղեւ մեռանել աղքատին, եւ տանել հրեշտակացն զնա ի գոգն Աբրահամու. մեռաւ եւ մեծատունն եւ թաղեցաւ:
16:22
And it came to pass, that the beggar died, and was carried by the angels into Abraham' s bosom: the rich man also died, and was buried:
16:23
Եւ ի դժոխսն ամբարձ զաչս իւր մինչ ի տանջանսն էր. ետես զԱբրահամ ի հեռաստանէ, եւ զՂազարոս ի գոգ նորա [103]հանգուցեալ:
16:23
And in hell he lift up his eyes, being in torments, and seeth Abraham afar off, and Lazarus in his bosom:
16:24
Եւ նա աղաղակեաց եւ ասէ. Հայր Աբրահամ, ողորմեաց ինձ, եւ առաքեա զՂազարոս, զի թացցէ զծագ մատին իւրոյ ի ջուր, եւ զովացուսցէ զլեզու իմ, զի պապակիմ ի տապոյ աստի:
16:24
And he cried and said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame:
16:25
Եւ ասէ ցնա Աբրահամ. Որդեակ, յիշեա զի ընկալար անդէն զբարիս քո ի կեանսն քում, եւ Ղազարոս նոյնպէս զչարչարանս. արդ սա աստ մխիթարի, եւ դու այդր պապակիս:
16:25
But Abraham said, Son, remember that thou in thy lifetime receivedst thy good things, and likewise Lazarus evil things: but now he is comforted, and thou art tormented:
16:26
Եւ ի վերայ այսր ամենայնի վիհ մեծ է ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ. եթէ կամիցին աստի առ ձեզ անցանել, ոչ կարեն, եւ ոչ այտի ոք առ մեզ անցանել:
16:26
And beside all this, between us and you there is a great gulf fixed: so that they which would pass from hence to you cannot; neither can they pass to us, that [would come] from thence:
16:27
Եւ ասէ. Արդ աղաչեմ զքեզ, հայր, զի արձակեսցես զդա ի տուն հօր իմոյ:
16:27
Then he said, I pray thee therefore, father, that thou wouldest send him to my father' s house:
16:28
են իմ անդ եղբարք հինգ, որպէս զի տացէ նոցա վկայութիւն, զի մի՛ եւ նոքա գայցեն յայս տեղի տանջանաց:
16:28
For I have five brethren; that he may testify unto them, lest they also come into this place of torment:
16:29
Եւ ասէ Աբրահամ. Ունին զՄովսէս եւ զմարգարէսն, նոցա լուիցեն:
16:29
Abraham saith unto him, They have Moses and the prophets; let them hear them:
16:30
Եւ նա ասէ. Ոչ, հայր Աբրահամ, բայց եթէ ի մեռելոց ոք երթիցէ առ նոսա, եւ ապաշխարեսցեն:
16:30
And he said, Nay, father Abraham: but if one went unto them from the dead, they will repent:
16:31
Եւ ասէ ցնա. Եթէ Մովսիսի եւ մարգարէիցն ոչ լսեն, եւ ոչ եթէ ի մեռելոց ոք յառնիցէ, հաւանեսցին:
16:31
And he said unto him, If they hear not Moses and the prophets, neither will they be persuaded, though one rose from the dead: