Գրք. Mk, Գլ. 12   [(1895)] Գրք. Mk., Գլ. 12   [KJV]


12:1
Եւ սկսաւ խօսել ընդ նոսա առակօք [66]եւ ասել``. Այր մի տնկեաց այգի եւ ած շուրջ զնովաւ ցանգ, եւ գուբ հնձան փորեաց եւ շինեաց աշտարակ, եւ ետ զնա ցմշակս եւ գնաց ի տարաշխարհ:

12:1
And he began to speak unto them by parables. A [certain] man planted a vineyard, and set an hedge about [it], and digged [a place for] the winefat, and built a tower, and let it out to husbandmen, and went into a far country:

12:2
Եւ առաքեաց առ մշակսն ի ժամանակի ծառայ մի, զի ի մշակաց անտի առցէ ի պտղոյ այգւոյն:

12:2
And at the season he sent to the husbandmen a servant, that he might receive from the husbandmen of the fruit of the vineyard:

12:3
Եւ նոցա կալեալ` գան հարին զնա եւ արձակեցին ունայն:

12:3
And they caught [him], and beat him, and sent [him] away empty:

12:4
Դարձեալ առաքեաց առ նոսա այլ ծառայ, եւ զնա կառափնատեցին եւ արձակեցին անարգեալ:

12:4
And again he sent unto them another servant; and at him they cast stones, and wounded [him] in the head, and sent [him] away shamefully handled:

12:5
Եւ դարձեալ այլ առաքեաց, եւ զնա սպանին. եւ զբազումս այլս` զոմանս հարկանէին եւ զոմանս սպանանէին:

12:5
And again he sent another; and him they killed, and many others; beating some, and killing some:

12:6
Ապա որդի մի էր իւր սիրելի, զնա առաքեաց առ նոսա յետոյ, եւ ասէ. Թերեւս ամաչեսցեն յորդւոյ աստի իմմէ:

12:6
Having yet therefore one son, his wellbeloved, he sent him also last unto them, saying, They will reverence my son:

12:7
Իսկ մշակքն իբրեւ տեսին զնա թէ գայր, ասեն ցմիմեանս. Սա է ժառանգն, եկայք սպանցուք զսա, եւ մեր լիցի ժառանգութիւնն:

12:7
But those husbandmen said among themselves, This is the heir; come, let us kill him, and the inheritance shall be our' s:

12:8
Եւ կալեալ զնա սպանին եւ հանին արտաքոյ այգւոյն:

12:8
And they took him, and killed [him], and cast [him] out of the vineyard:

12:9
Արդ զի՞նչ արասցէ տէր այգւոյն. եկեսցէ եւ կորուսցէ զմշակսն, եւ տացէ զայգին ի ձեռս այլոց:

12:9
What shall therefore the lord of the vineyard do? he will come and destroy the husbandmen, and will give the vineyard unto others:

12:10
Եւ ո՞չ զգիրն զայն իցէ ընթերցեալ ձեր, թէ` Զվէմն զոր անարգեցին շինողքն, նա եղեւ գլուխ անկեան:

12:10
And have ye not read this scripture; The stone which the builders rejected is become the head of the corner:

12:11
ի Տեառնէ եղեւ այս, եւ է սքանչելի յաչս մեր:

12:11
This was the Lord' s doing, and it is marvellous in our eyes:

12:12
Եւ խնդրէին զնա ունել, եւ երկեան ի ժողովրդենէ անտի, զի գիտացին թէ առ նոսա ասաց զառակն. եւ թողին զնա եւ գնացին:

12:12
And they sought to lay hold on him, but feared the people: for they knew that he had spoken the parable against them: and they left him, and went their way:

12:13
Եւ առաքեն առ նա զոմանս ի փարիսեցւոց անտի եւ ի Հերովդիանոսաց, զի զնա որսասցեն բանիւ:

12:13
And they send unto him certain of the Pharisees and of the Herodians, to catch him in [his] words:

12:14
Եւ նոքա եկեալ [67]հարցանէին զնա նենգութեամբ եւ`` ասէին. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ ոչինչ փոյթ է քեզ զումեքէ. զի ոչ հայիս յերեսս մարդկան, այլ ճշմարտութեամբ զճանապարհն Աստուծոյ ուսուցանես. [68]արդ ասա մեզ,`` արժա՞ն է հարկ տալ կայսեր եթէ ոչ. տացո՞ւք, թէ ոչ տացուք:

12:14
And when they were come, they say unto him, Master, we know that thou art true, and carest for no man: for thou regardest not the person of men, but teachest the way of God in truth: Is it lawful to give tribute to Caesar, or not:

12:15
Եւ Յիսուս գիտաց զկեղծաւորութիւն նոցա, ասէ ցնոսա. Զի՞ փորձէք զիս, [69]կեղծաւորք. բերէք ինձ դահեկան մի զի տեսից:

12:15
Shall we give, or shall we not give? But he, knowing their hypocrisy, said unto them, Why tempt ye me? bring me a penny, that I may see:

12:16
Եւ նոքա բերին. եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր է պատկերս այս կամ գիր: Եւ նոքա ասեն ցնա. Կայսեր:

12:16
And they brought [it]. And he saith unto them, Whose [is] this image and superscription? And they said unto him, Caesar' s:

12:17
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. [70]Երթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն` Աստուծոյ: Եւ զարմացան ընդ նա:

12:17
And Jesus answering said unto them, Render to Caesar the things that are Caesar' s, and to God the things that are God' s. And they marvelled at him:

12:18
Գան առ նա սադուկեցիքն որ ասեն թէ` չիք յարութիւն. հարցանէին ցնա եւ ասէին:

12:18
Then come unto him the Sadducees, which say there is no resurrection; and they asked him, saying:

12:19
Վարդապետ, Մովսէս գրեաց մեզ եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի եւ թողուցու կին եւ որդի ոչ թողուցու, զի առցէ եղբայր նորա զկինն նորա, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում:

12:19
Master, Moses wrote unto us, If a man' s brother die, and leave [his] wife [behind him], and leave no children, that his brother should take his wife, and raise up seed unto his brother:

12:20
Արդ եղբարք եւթն էին [71]առ մեզ``. առաջինն ա՛ռ կին եւ մեռաւ, եւ ոչ եթող զաւակ:

12:20
Now there were seven brethren: and the first took a wife, and dying left no seed:

12:21
Եւ երկրորդն առ զնոյն եւ մեռաւ, եւ ոչ նա եթող զաւակ. նոյնպէս եւ երրորդն առ զնոյն:

12:21
And the second took her, and died, neither left he any seed: and the third likewise:

12:22
Եւ եւթնեքեան իսկ` եւ ոչ թողին զաւակ. յետ ամենեցուն մեռաւ եւ կինն:

12:22
And the seven had her, and left no seed: last of all the woman died also:

12:23
Արդ ի յարութեանն յորժամ յառնիցեն, ո՞յր ի նոցանէ լինիցի կինն. զի եւթնեքեան կալան զնա կին:

12:23
In the resurrection therefore, when they shall rise, whose wife shall she be of them? for the seven had her to wife:

12:24
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Ո՞չ վասն այդորիկ իսկ մոլորեալ էք, զի ոչ գիտէք զԳիրս եւ ոչ զզօրութիւնն Աստուծոյ:

12:24
And Jesus answering said unto them, Do ye not therefore err, because ye know not the scriptures, neither the power of God:

12:25
Զի յորժամ ի մեռելոց յարիցեն, ոչ արք կանայս առնեն, եւ ոչ կանայք արանց լինին, այլ իբրեւ զհրեշտակս իցեն որ յերկինսն են:

12:25
For when they shall rise from the dead, they neither marry, nor are given in marriage; but are as the angels which are in heaven:

12:26
Այլ վասն յարութեան մեռելոց զի յառնեն, ո՞չ իցէ ընթերցեալ ձեր ի գիրսն Մովսիսի ի մորենւոջն, որպէս ասաց ցնա Աստուած. Ես եմ, ասէ, Աստուած Աբրահամու, Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակովբայ:

12:26
And as touching the dead, that they rise: have ye not read in the book of Moses, how in the bush God spake unto him, saying, I [am] the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob:

12:27
Եւ ոչ է Աստուած մեռելոց, այլ` կենդանեաց. եւ արդ դուք յոյժ մոլորեալ էք:

12:27
He is not the God of the dead, but the God of the living: ye therefore do greatly err:

12:28
Եւ մատուցեալ մի ոմն ի դպրացն` լսէր նոցա մինչ վիճէինն. իբրեւ ետես թէ բարւոք ետ նոցա զպատասխանին, եհարց ցնա [72]եւ ասէ``. Ո՞ր պատուիրան է [73]առաջին:

12:28
And one of the scribes came, and having heard them reasoning together, and perceiving that he had answered them well, asked him, Which is the first commandment of all:

12:29
Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Առաջին քան զամենայն. Լուր, Իսրայէլ, Տէր Աստուած մեր Տէր մի է:

12:29
And Jesus answered him, The first of all the commandments [is], Hear, O Israel; The Lord our God is one Lord:

12:30
եւ սիրեսցես զՏէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ, եւ յամենայն անձնէ քումմէ, եւ յամենայն մտաց քոց, եւ յամենայն զօրութենէ քումմէ. այս է առաջին պատուիրան:

12:30
And thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind, and with all thy strength: this [is] the first commandment:

12:31
Եւ երկրորդն նման սմին. Սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո. մեծ քան զսոսա այլ պատուիրան ոչ գոյ:

12:31
And the second [is] like, [namely] this, Thou shalt love thy neighbour as thyself. There is none other commandment greater than these:

12:32
Եւ ասէ ցնա դպիրն. Բարւոք է, վարդապետ, ճշմարտութեամբ ասացեր թէ մի է Աստուած, եւ ոչ գոյ այլ բաց ի նմանէ:

12:32
And the scribe said unto him, Well, Master, thou hast said the truth: for there is one God; and there is none other but he:

12:33
եւ սիրելն զնա յամենայն սրտէ[74] եւ յամենայն զօրութենէ եւ յամենայն մտաց, եւ սիրելն զընկերն իբրեւ զանձն, առաւել է [75]քան զողջակէզս եւ զզոհս:

12:33
And to love him with all the heart, and with all the understanding, and with all the soul, and with all the strength, and to love [his] neighbour as himself, is more than all whole burnt offerings and sacrifices:

12:34
Եւ տեսեալ Յիսուսի թէ իմաստութեամբ ետ զպատասխանին` ասէ ցնա. չես հեռի յարքայութենէ Աստուծոյ: Եւ ոչ եւս ոք իշխէր ինչ հարցանել զնա:

12:34
And when Jesus saw that he answered discreetly, he said unto him, Thou art not far from the kingdom of God. And no man after that durst ask him:

12:35
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ, մինչ ուսուցանէր ի տաճարին. Զիա՞րդ ասեն դպիրքն թէ Քրիստոսն որդի Դաւթի է:

12:35
And Jesus answered and said, while he taught in the temple, How say the scribes that Christ is the Son of David:

12:36
Եւ ինքն Դաւիթ Հոգւովն Սրբով ասէ. Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ, մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց:

12:36
For David himself said by the Holy Ghost, The LORD said to my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool:

12:37
Արդ եթէ ինքն իսկ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ իցէ որդի նորա: Եւ բազում ժողովուրդ լսէր նմա քաղցրութեամբ:

12:37
David therefore himself calleth him Lord; and whence is he [then] his son? And the common people heard him gladly:

12:38
Եւ [76]ասէր ուսուցանելով`` ի վարդապետութեան իւրում. Զգոյշ լերուք ի դպրաց անտի, որ կամին ի հանդերձս երեւելիս շրջել, [77]զնախողջոյնս խնդրել ի հրապարակս:

12:38
And he said unto them in his doctrine, Beware of the scribes, which love to go in long clothing, and [love] salutations in the marketplaces:

12:39
եւ զնախաթոռս ի ժողովուրդս, եւ զգահագլուխս յընթրիս:

12:39
And the chief seats in the synagogues, and the uppermost rooms at feasts:

12:40
Որ ուտեն զտունս այրեաց, պատճառանօք յերկարեալ զաղօթս, զի աւելի եւս դատաստանս ընկալցին:

12:40
Which devour widows' houses, and for a pretence make long prayers: these shall receive greater damnation:

12:41
Կայր Յիսուս ընդդէմ գանձանակին, տեսանէր թէ զիա՛րդ ժողովուրդն արկանէր պղինձ ի գանձանակն. եւ բազում մեծատունք արկին բազում ինչ:

12:41
And Jesus sat over against the treasury, and beheld how the people cast money into the treasury: and many that were rich cast in much:

12:42
Եկն այրի մի եւ արկ երկուս լումայս, որ է նաքարակիտ մի:

12:42
And there came a certain poor widow, and she threw in two mites, which make a farthing:

12:43
Եւ կոչեցեալ առ ինքն զաշակերտսն իւր ասէ ցնոսա. Ամէն ասեմ ձեզ, զի այրին այն տառապեալ շատ արկ քան զամենեսեան որ արկին ի գանձանակն:

12:43
And he called [unto him] his disciples, and saith unto them, Verily I say unto you, That this poor widow hath cast more in, than all they which have cast into the treasury:

12:44
Քանզի ամենեքին յաւելորդաց իւրեանց արկին, այլ նա ի չքաւորութենէ իւրմէ` զամենայն ինչ զոր ունէր արկ գոյիւ չափ զկեանս իւր:

12:44
For all [they] did cast in of their abundance; but she of her want did cast in all that she had, [even] all her living: