2:1 Եւ եղեւ յամսեանն Նիսան ի քսաներորդ ամի Արտաշիսի արքայի, [9]եւ խնդրեաց յինէն գինի``. եւ առեալ զգինին ետու թագաւորին, եւ [10]էր թագաւորն միայն:
|
2:1 And it came to pass in the month Nisan, in the twentieth year of Artaxerxes the king, [that] wine [was] before him: and I took up the wine, and gave [it] unto the king. Now I had not been [beforetime] sad in his presence:
|
2:2 Եւ յորժամ արբ զգինին, ասէ ցիս``. Ընդէ՞ր տրտում եւ տխուր են երեսք քո. եւ [11]ոչ ինչ են այսմ պատճառք, եթէ ոչ չարութիւն`` սրտի քո: Եւ ես երկեայ յոյժ:
|
2:2 Wherefore the king said unto me, Why [is] thy countenance sad, seeing thou [art] not sick? this [is] nothing [else] but sorrow of heart. Then I was very sore afraid:
|
2:3 Եւ ասեմ ցթագաւորն. Արքայ, դու յաւիտեան կեաց. ընդէ՞ր ոչ տրտում եւ տխուր լինիցին երեսք իմ. վասն զի [12]քաղաքն եւ տուն հօր իմոյ`` անապատ է, եւ դրունքն ապականեալ ի հրոյ:
|
2:3 And said unto the king, Let the king live for ever: why should not my countenance be sad, when the city, the place of my fathers' sepulchres, [lieth] waste, and the gates thereof are consumed with fire:
|
2:4 Եւ ասէ ցիս թագաւորն. [13]Վասն որո՞յ իրաց խնդրես դու զայս``: Եւ կացեալ իմ յաղօթս [14]եւ ամբարձեալ զմիտս իմ առ Տէր`` Աստուած երկնից:
|
2:4 Then the king said unto me, For what dost thou make request? So I prayed to the God of heaven:
|
2:5 ասեմ ցթագաւորն. [15]Եղիցի ի վերայ թագաւորութեանդ քում բարութիւն``, եւ եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի երեսաց քոց, [16]եւ կամիս`` յղեա զիս ի Հրէաստան [17]ի քաղաք յիշատակարանաց`` հարցն իմոց, եւ ես [18]բանիւ հրամանի քո`` շինեցից զնա:
|
2:5 And I said unto the king, If it please the king, and if thy servant have found favour in thy sight, that thou wouldest send me unto Judah, unto the city of my fathers' sepulchres, that I may build it:
|
2:6 Եւ ասէ ցիս թագաւորն, եւ [19]հարճ նորա`` որ նստէր առ նմա. Յո՞րժամ ժամանես դու, եւ կամ ե՞րբ դարձցիս: Եւ [20]արար առ իս բարութիւն թագաւորն եւ արձակեաց`` զիս. եւ ես կալայ առ նմա ժամանակ:
|
2:6 And the king said unto me, ( the queen also sitting by him,) For how long shall thy journey be? and when wilt thou return? So it pleased the king to send me; and I set him a time:
|
2:7 Եւ ասացի ցթագաւորն. Եթէ գտի շնորհս առաջի քո, տուր ինձ թուղթս առ իշխանս կողմանց Գետոյն, եւ տարցին զիս մինչեւ երթայց ի Հրէաստան:
|
2:7 Moreover I said unto the king, If it please the king, let letters be given me to the governors beyond the river, that they may convey me over till I come into Judah:
|
2:8 եւ թուղթ մի առ Ասափ, որ է պահապան դրախտին արքունի. զի տացէ ինձ փայտս ի կազմած [21]դրանցն եւ պարսպաց քաղաքին, եւ տանն յոր ես մտից անդր: Եւ ետ ինձ թագաւորն. վասն զի ձեռն Աստուծոյ իմոյ էր ընդ իս բարութեամբ:
|
2:8 And a letter unto Asaph the keeper of the king' s forest, that he may give me timber to make beams for the gates of the palace which [appertained] to the house, and for the wall of the city, and for the house that I shall enter into. And the king granted me, according to the good hand of my God upon me:
|
2:9 Եւ եկի առ իշխանս [22]Գետոյն, եւ ետու առ նոսա զթուղթս թագաւորին. եւ առաքեաց ընդ իս թագաւորն առաջնորդս զօրաւորս եւ ձիս:
|
2:9 Then I came to the governors beyond the river, and gave them the king' s letters. Now the king had sent captains of the army and horsemen with me:
|
2:10 Եւ լուան Սանաբաղատ [23]իշխան, եւ Տուբիա ծառայ [24]Ամոնի, եւ չար թուեցաւ առաջի [25]նոցա. վասն զի խնդրեցի արս ի բարութիւնս եւ ի պէտս`` Իսրայելի:
|
2:10 When Sanballat the Horonite, and Tobiah the servant, the Ammonite, heard [of it], it grieved them exceedingly that there was come a man to seek the welfare of the children of Israel:
|
2:11 Եւ եկի յԵրուսաղէմ, եւ եղէ անդ աւուրս երիս:
|
2:11 So I came to Jerusalem, and was there three days:
|
2:12 Եւ յարեայ ի գիշերի ես եւ սակաւ արք ընդ իս. եւ ոչ պատմեցի արանցն, եթէ զի՞նչ Աստուած արկ ի սիրտ իմ առնել [26]վասն Իսրայելի``. եւ գրաստ ոչ էր ընդ իս, բայց միայն գրաստն յորոյ վերայ նստէի ես:
|
2:12 And I arose in the night, I and some few men with me; neither told I [any] man what my God had put in my heart to do at Jerusalem: neither [was there any] beast with me, save the beast that I rode upon:
|
2:13 Եւ ելի ես ընդ դուռն [27]հեղեղատին, եւ առ բերանով երկրի թզենւոյն` եւ մինչեւ ի դուռն Աղբերցն. եւ ճնշէի ի նեղութենէ անցին առ պարսպաւն Երուսաղեմի, զոր էին նոցա սրբեալ, եւ դրունք նորա ապականեալ էին ի հրոյ:
|
2:13 And I went out by night by the gate of the valley, even before the dragon well, and to the dung port, and viewed the walls of Jerusalem, which were broken down, and the gates thereof were consumed with fire:
|
2:14 Եւ անցի ընդ դուռն Աղբերն առ ջրբղխօք թագաւորին. եւ ոչ էր անդ տեղի գրաստու իմոյ անցանել ընդ նա հեծեալ:
|
2:14 Then I went on to the gate of the fountain, and to the king' s pool: but [there was] no place for the beast [that was] under me to pass:
|
2:15 Եւ ելանէի ի վեր [28]ի պարիսպն առ հեղեղատաւն գիշերի, եւ [29]ի նեղութենէն էի ճնշեալ ի պարսպէն, եւ էի առ դրան`` Ձորոյն:
|
2:15 Then went I up in the night by the brook, and viewed the wall, and turned back, and entered by the gate of the valley, and [so] returned:
|
2:16 Եւ դարձայ, եւ ոչ գիտացին պահապանքն եթէ զի՛նչ էի երթեալ եւ կամ զի՛նչ առնէի, եւ Հրէիցն եւ քահանայիցն եւ պատուականացն եւ զօրագլխաց եւ այլոցն որք վճարէին զիրս գործոյն` մինչեւ [30]ցայն վայր ոչ պատմեալ էր նոցա:
|
2:16 And the rulers knew not whither I went, or what I did; neither had I as yet told [it] to the Jews, nor to the priests, nor to the nobles, nor to the rulers, nor to the rest that did the work:
|
2:17 Եւ ասացի ցնոսա. Դուք տեսէք զչարիսս յորում եմք այժմ, եւ զիարդ Երուսաղէմ անապատ է եւ դրունք սորա հրկէզ. եկայք եւ շինեսցուք զպարիսպս Երուսաղեմի, եւ ոչ եւս եղիցուք ի նախատինս:
|
2:17 Then said I unto them, Ye see the distress that we [are] in, how Jerusalem [lieth] waste, and the gates thereof are burned with fire: come, and let us build up the wall of Jerusalem, that we be no more a reproach:
|
2:18 Եւ պատմեցի նոցա զձեռն Տեառն որ էր ընդ իս բարութեամբ, եւ զբանս թագաւորին զոր ասաց ցիս. եւ [31]ասեմ ցնոսա``. Արդ եկայք յարիցուք եւ շինեսցուք: Եւ զօրացան ձեռք նոցա ի բարութիւն:
|
2:18 Then I told them of the hand of my God which was good upon me; as also the king' s words that he had spoken unto me. And they said, Let us rise up and build. So they strengthened their hands for [this] good:
|
2:19 Եւ լուան [32]Սանաբաղատ եւ Տուբիա ծառայ [33]Ամոնի եւ Գեսամ Արաբացի, եւ ծաղր առնէին զմեզ. եւ եկին առ մեզ եւ ասեն ցմեզ. Զի՞նչ են իրքդ այդ զոր դուքդ առնէք, եւ կամի՞ք դուք ի թագաւորէն ապստամբել:
|
2:19 But when Sanballat the Horonite, and Tobiah the servant, the Ammonite, and Geshem the Arabian, heard [it], they laughed us to scorn, and despised us, and said, What [is] this thing that ye do? will ye rebel against the king:
|
2:20 Եւ ետու պատասխանի նոցա եւ ասեմ. Աստուած երկնից [34]եւ երկրի յաջողեաց`` մեզ, եւ մեք ծառայք նորա [35]եմք սուրբք, եւ շինեմք զքաղաքս``, եւ ձեզ ոչ գոյ բաժին եւ յիշատակ եւ [36]արդարութիւն յԵրուսաղէմ:
|
2:20 Then answered I them, and said unto them, The God of heaven, he will prosper us; therefore we his servants will arise and build: but ye have no portion, nor right, nor memorial, in Jerusalem:
|