4:1 Ուստի՞ պատերազմունք, եւ ուստի՞ կռիւք ի ձեզ. ո՞չ յայդպիսի ցանկութեանց ձերոց որ զօրացեալ են յանդամս ձեր:
|
4:1 From whence [come] wars and fightings among you? [come they] not hence, [even] of your lusts that war in your members:
|
4:2 Ցանկայք, եւ ոչ ունիք. սպանանէք եւ նախանձիք, եւ ոչ կարէք հասանել. պատերազմիք, կռուիք, եւ ոչ ունիք, վասն զի ոչ խնդրէք:
|
4:2 Ye lust, and have not: ye kill, and desire to have, and cannot obtain: ye fight and war, yet ye have not, because ye ask not:
|
4:3 խնդրէք եւ ոչ առնուք, վասն զի չարաչար խնդրէք. զի անդէն ի ցանկութիւնս ձեր մաշեսջիք:
|
4:3 Ye ask, and receive not, because ye ask amiss, that ye may consume [it] upon your lusts:
|
4:4 Շնացողք, ո՞չ գիտէք զի սէր աշխարհիս թշնամութիւն է առ Աստուած. զի որ ոք կամիցի սիրել զաշխարհ, թշնամի առնէ զանձն Աստուծոյ:
|
4:4 Ye adulterers and adulteresses, know ye not that the friendship of the world is enmity with God? whosoever therefore will be a friend of the world is the enemy of God:
|
4:5 Կամ թէ վայրապա՞ր համարիցիք զոր ասէ Գիրն. [20]Առ նախանձ ինչ որում փափաքէ հոգին`` որ բնակեաց ի մեզ:
|
4:5 Do ye think that the scripture saith in vain, The spirit that dwelleth in us lusteth to envy:
|
4:6 [21]տալ զառաւել շնորհսն``. վասն որոյ ասէ. Տէր ամբարտաւանից հակառակ կայ, տայ շնորհս խոնարհաց:
|
4:6 But he giveth more grace. Wherefore he saith, God resisteth the proud, but giveth grace unto the humble:
|
4:7 Հնազանդեցարուք այսուհետեւ Աստուծոյ. եւ կացէք հակառակ չարախօսին, եւ լիցի փախստական առ ի ձէնջ:
|
4:7 Submit yourselves therefore to God. Resist the devil, and he will flee from you:
|
4:8 Մերձեցարուք առ Աստուած, եւ մերձեսցի առ ձեզ. սրբեցէք զձեռս, մեղաւորք, եւ ուղիղ արարէք զսիրտս, երկմիտք:
|
4:8 Draw nigh to God, and he will draw nigh to you. Cleanse [your] hands, [ye] sinners; and purify [your] hearts, [ye] double minded:
|
4:9 տառապեցարուք, սգացարուք եւ լացէք. ծաղր ձեր ի սուգ դարձցի, եւ ուրախութիւն ձեր` ի տրտմութիւն:
|
4:9 Be afflicted, and mourn, and weep: let your laughter be turned to mourning, and [your] joy to heaviness:
|
4:10 Խոնարհեցարուք առաջի Տեառն եւ բարձրացուսցէ զձեզ:
|
4:10 Humble yourselves in the sight of the Lord, and he shall lift you up:
|
4:11 Մի՛ բամբասէք զմիմեանս, եղբարք. որ բամբասէ զեղբայր իւր կամ դատի զեղբայր իւր` զօրէնսն բամբասէ եւ զօրէնսն դատի. իսկ եթէ զօրէնսն դատիցիս, ոչ առնելի օրինացն ես, այլ` դատաւոր:
|
4:11 Speak not evil one of another, brethren. He that speaketh evil of [his] brother, and judgeth his brother, speaketh evil of the law, and judgeth the law: but if thou judge the law, thou art not a doer of the law, but a judge:
|
4:12 Մի է Օրէնսդիր [22]եւ Դատաւոր``, որ կարօղն է փրկել եւ կորուսանել. դու ո՞ ես որ դատիս զընկերն:
|
4:12 There is one lawgiver, who is able to save and to destroy: who art thou that judgest another:
|
4:13 Ահաւասիկ են որ ասեն. Այսօր եւ վաղիւ երթիցուք յայս անուն քաղաք, եղիցուք անդ տարի մի, վաճառեսցուք եւ շահեսցուք:
|
4:13 Go to now, ye that say, To day or to morrow we will go into such a city, and continue there a year, and buy and sell, and get gain:
|
4:14 որք ոչ գիտէք զվաղիւն:
|
4:14 Whereas ye know not what [shall be] on the morrow. For what [is] your life? It is even a vapour, that appeareth for a little time, and then vanisheth away:
|
4:15 որպիսի՞ ինչ իցեն կեանք ձեր, զի իբրեւ զմրրիկ էք, որ առ սակաւ մի երեւեալ` եւ ապա ապականեալ. փոխանակ զի ասէիք. Եթէ Տէր կամեսցի, եւ կեցցուք, արասցուք զայս ինչ կամ զայն:
|
4:15 For that ye [ought] to say, If the Lord will, we shall live, and do this, or that:
|
4:16 Եւ արդ պարծիք յամբարտաւանութեան ձերում. ամենայն ինչ այնպիսի պարծանք չարութիւն են:
|
4:16 But now ye rejoice in your boastings: all such rejoicing is evil:
|
4:17 Որ ոք գիտիցէ զբարին եւ ոչ առնիցէ, մեղք են նմա:
|
4:17 Therefore to him that knoweth to do good, and doeth [it] not, to him it is sin:
|