Գրք. Lk, Գլ. 13   [(1895)] Գրք. Lk., Գլ. 13   [KJV]

13:1
Եկին ոմանք ի նմին ժամանակի եւ պատմեցին նմա վասն Գալիլեացւոցն, որոց զարիւնն Պիղատոս խառնեաց ընդ զոհս նոցա:
13:1
There were present at that season some that told him of the Galilaeans, whose blood Pilate had mingled with their sacrifices:
13:2
Պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Համարի՞ք եթէ այն Գալիլեացիք եղեն մեղաւորք քան զամենայն Գալիլեացիս, զի զայնպիսի անցս կրեցին:
13:2
And Jesus answering said unto them, Suppose ye that these Galilaeans were sinners above all the Galilaeans, because they suffered such things:
13:3
Ոչ, ասեմ ձեզ. այլ եթէ ոչ ապաշխարիցէք, ամենեքին նոյնպէս կորնչիջիք:
13:3
I tell you, Nay: but, except ye repent, ye shall all likewise perish:
13:4
Կամ նոքա ութուտասանքն յորոց վերայ աշտարակն անկաւ ի Սելովամ եւ սպան զնոսա, համարի՞ք եթէ նոքա պարտապանք եղեն քան զամենայն մարդիկ որ բնակեալ են յԵրուսաղէմ:
13:4
Or those eighteen, upon whom the tower in Siloam fell, and slew them, think ye that they were sinners above all men that dwelt in Jerusalem:
13:5
Ոչ, ասեմ ձեզ. այլ եթէ ոչ ապաշխարիցէք, ամենեքեան նոյնպէս կորնչիջիք:
13:5
I tell you, Nay: but, except ye repent, ye shall all likewise perish:
13:6
Ասաց եւ զառակս զայս. Թզենի մի էր ուրումն տնկեալ յայգւոջ իւրում, եւ եկն խնդրել պտուղ ի նմանէ եւ ոչ եգիտ:
13:6
He spake also this parable; A certain [man] had a fig tree planted in his vineyard; and he came and sought fruit thereon, and found none:
13:7
Ասէ ցայգեգործն. Ահա երեք ամք են յորմէ հետէ գամ խնդրել պտուղ ի թզենւոջդ եւ ոչ գտանեմ. արդ կտրեա զդա, ընդէ՞ր եւ զերկիրդ խափանէ:
13:7
Then said he unto the dresser of his vineyard, Behold, these three years I come seeking fruit on this fig tree, and find none: cut it down; why cumbereth it the ground:
13:8
Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Տէր, թող զդա այս ամ եւս, մինչեւ շուրջ զդովաւ բրեցից եւ արկից աղբ:
13:8
And he answering said unto him, Lord, let it alone this year also, till I shall dig about it, and dung:
13:9
թերեւս արասցէ պտուղ. ապա թէ ոչ` յամէ եւս հատցես զդա:
13:9
And if it bear fruit, [well]: and if not, [then] after that thou shalt cut it down:
13:10
Եւ ուսուցանէր ի միում ի ժողովրդանոցացն ի շաբաթս:
13:10
And he was teaching in one of the synagogues on the sabbath:
13:11
Եւ ահա կին մի զոր ունէր այս հիւանդութեան ամս ութուտասն, եւ էր կարկամեալ, եւ ոչ կարէր ամենեւին ի վեր հայել:
13:11
And, behold, there was a woman which had a spirit of infirmity eighteen years, and was bowed together, and could in no wise lift up:
13:12
Եւ տեսեալ զնա Յիսուսի` կոչեաց առ ինքն եւ ասէ ցնա. Կին դու, արձակեալ ես ի հիւանդութենէ քումմէ:
13:12
And when Jesus saw her, he called [her to him], and said unto her, Woman, thou art loosed from thine infirmity:
13:13
Եւ եդ ի վերայ նորա ձեռն, եւ առժամայն ուղղեցաւ եւ փառաւոր առնէր զԱստուած:
13:13
And he laid [his] hands on her: and immediately she was made straight, and glorified God:
13:14
Պատասխանի ետ ժողովրդապետն ցասուցեալ թէ ընդէր ի շաբաթու բժշկեաց Յիսուս, եւ ասէ ցժողովուրդն. Վեց օր է յորս արժան է գործել, յայնս եկայք բժշկեցարուք, եւ մի՛ յաւուր շաբաթու:
13:14
And the ruler of the synagogue answered with indignation, because that Jesus had healed on the sabbath day, and said unto the people, There are six days in which men ought to work: in them therefore come and be healed, and not on the sabbath day:
13:15
Պատասխանի ետ նմա Տէր եւ ասէ. Կեղծաւորք, իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ ի շաբաթու ո՞չ արձակէ զեզն իւր կամ զէշ ի մսրոյ եւ տանի տայ ջուր:
13:15
The Lord then answered him, and said, [Thou] hypocrite, doth not each one of you on the sabbath loose his ox or [his] ass from the stall, and lead [him] away to watering:
13:16
Իսկ այս` դուստր Աբրահամու էր, զոր կապեաց Սատանայ ահաւադիկ ութուտասն ամ, ո՞չ էր արժան արձակել ի կապանաց անտի ի շաբաթու:
13:16
And ought not this woman, being a daughter of Abraham, whom Satan hath bound, lo, these eighteen years, be loosed from this bond on the sabbath day:
13:17
Եւ զայս իբրեւ ասաց, յամօթ լինէին ամենեքին որ հակառակն կային նմա. եւ ամենայն ժողովուրդն ուրախ լինէր ի վերայ ամենայն փառաւորութեանցն որ գործէին ի նմանէ:
13:17
And when he had said these things, all his adversaries were ashamed: and all the people rejoiced for all the glorious things that were done by him:
13:18
Եւ ասէր. Ո՞ւմ նման է արքայութիւն Աստուծոյ, եւ որո՞ւմ նմանութեան նմանեցուցից զնա:
13:18
Then said he, Unto what is the kingdom of God like? and whereunto shall I resemble it:
13:19
Նման է հատոյ մանանխոյ, զոր առեալ մարդոյ արկ ի պարտէզ իւր. աճեաց եւ եղեւ [96]ծառ, եւ թռչունք երկնից բնակեալ էին յոստս նորա:
13:19
It is like a grain of mustard seed, which a man took, and cast into his garden; and it grew, and waxed a great tree; and the fowls of the air lodged in the branches of it:
13:20
Եւ դարձեալ ասէ. Ո՞ւմ նմանեցուցից զարքայութիւն Աստուծոյ:
13:20
And again he said, Whereunto shall I liken the kingdom of God:
13:21
Նման է խմորոյ զոր առեալ կնոջ թաքոյց յալեր երից գրուաց, մինչեւ խմորեցաւ ամենայն:
13:21
It is like leaven, which a woman took and hid in three measures of meal, till the whole was leavened:
13:22
Եւ շրջէր ընդ քաղաքս եւ ընդ գեղս, ուսուցանէր. եւ ճանապարհ արարեալ յԵրուսաղէմ:
13:22
And he went through the cities and villages, teaching, and journeying toward Jerusalem:
13:23
ասէ ոմն ցնա. Տէր, եթէ սակա՞ւք իցեն որ ապրելոց իցեն: Եւ նա ասէ ցնոսա:
13:23
Then said one unto him, Lord, are there few that be saved? And he said unto them:
13:24
Ջանացարուք մտանել ընդ դուռն նեղ. ասեմ ձեզ զի բազումք խնդրեսցեն մտանել եւ ոչ կարասցեն:
13:24
Strive to enter in at the strait gate: for many, I say unto you, will seek to enter in, and shall not be able:
13:25
Յորմէ հետէ մտցէ տանուտէրն եւ փակեսցէ զդուռնն, եւ սկսանիցիք կալ արտաքոյ եւ բախել զդուռնն եւ ասել. Տէր, Տէր, բաց մեզ: Եւ պատասխանի տուեալ ասիցէ ձեզ. Ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք:
13:25
When once the master of the house is risen up, and hath shut to the door, and ye begin to stand without, and to knock at the door, saying, Lord, Lord, open unto us; and he shall answer and say unto you, I know you not whence ye are:
13:26
Յայնժամ սկսանիջիք ասել. Կերաք առաջի քո եւ արբաք, եւ ի հրապարակս մեր ուսուցեր:
13:26
Then shall ye begin to say, We have eaten and drunk in thy presence, and thou hast taught in our streets:
13:27
Եւ ասիցէ. Ասեմ ձեզ. Ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք. ի բաց կացէք յինէն ամենայն մշակքդ անիրաւութեան:
13:27
But he shall say, I tell you, I know you not whence ye are; depart from me, all [ye] workers of iniquity:
13:28
Անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց, յորժամ տեսանիցէք զԱբրահամ եւ զԻսահակ եւ զՅակովբ եւ զամենայն մարգարէս յարքայութեան Աստուծոյ, եւ զձեզ հանեալ արտաքս:
13:28
There shall be weeping and gnashing of teeth, when ye shall see Abraham, and Isaac, and Jacob, and all the prophets, in the kingdom of God, and you [yourselves] thrust out:
13:29
Եւ եկեսցեն յարեւելից եւ յարեւմտից եւ ի հիւսիսոյ եւ ի հարաւոյ, եւ բազմեսցին յարքայութեան Աստուծոյ:
13:29
And they shall come from the east, and [from] the west, and from the north, and [from] the south, and shall sit down in the kingdom of God:
13:30
Եւ ահա իցեն յետինք` որ եղիցին առաջինք, եւ իցեն առաջինք` որ լինիցին յետինք:
13:30
And, behold, there are last which shall be first, and there are first which shall be last:
13:31
Ի նմին աւուր մատեան ոմանք փարիսեցիք եւ ասեն ցնա. Ել եւ գնա աստի, զի Հերովդէս կամի սպանանել զքեզ:
13:31
The same day there came certain of the Pharisees, saying unto him, Get thee out, and depart hence: for Herod will kill thee:
13:32
Եւ ասէ ցնոսա. Երթայք ասացէք աղուեսուն այնմիկ. Ահաւասիկ հանեմ դեւս, եւ բժշկութիւնս կատարեմ այսօր եւ վաղիւ, եւ յերիր աւուր կատարիմ:
13:32
And he said unto them, Go ye, and tell that fox, Behold, I cast out devils, and I do cures to day and to morrow, and the third [day] I shall be perfected:
13:33
Բայց պարտ է այսօր եւ վաղիւ եւ ի միւսում աւուր գնալ. զի ոչ է մարթ մարգարէի կորնչել արտաքոյ քան զԵրուսաղէմ:
13:33
Nevertheless I must walk to day, and to morrow, and the [day] following: for it cannot be that a prophet perish out of Jerusalem:
13:34
Երուսաղէ՛մ, Երուսաղէ՛մ, որ կոտորէիր զմարգարէս եւ քարկոծ առնէիր զառաքեալսն առ քեզ. քանի՜ցս անգամ կամեցայ ժողովել զորդիս քո, որպէս հաւ զձագս իւր ընդ թեւովք, եւ ոչ կամեցարուք:
13:34
O Jerusalem, Jerusalem, which killest the prophets, and stonest them that are sent unto thee; how often would I have gathered thy children together, as a hen [doth gather] her brood under [her] wings, and ye would not:
13:35
Ահա թողեալ լիցի ձեզ տունդ [97]ձեր. բայց ասեմ ձեզ, եթէ` Ոչ եւս տեսանիցէք զիս, մինչեւ ասիցէք. Օրհնեալ եկեալն յանուն Տեառն:
13:35
Behold, your house is left unto you desolate: and verily I say unto you, Ye shall not see me, until [the time] come when ye shall say, Blessed [is] he that cometh in the name of the Lord: