Գրք. Jer, Գլ. 37   [(1895)] Գրք. Jer., Գլ. 37   [KJV]


37:1
Եւ թագաւորեաց Սեդեկիա որդի Յովսեայ փոխանակ Յեքոնեայ որդւոյ Յովակիմայ, զոր թագաւորեցոյց Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց` [608]թագաւորել ի վերայ`` Յուդայ:

37:1
37:1 And king Zedekiah the son of Josiah reigned instead of Coniah the son of Jehoiakim, whom Nebuchadrezzar king of Babylon made king in the land of Judah:
37:2
Եւ ոչ լուաւ նա, եւ ծառայք իւր եւ ժողովուրդ երկրին զբանս Տեառն զոր խօսեցաւ ի ձեռն Երեմիայի մարգարէի:

37:2
37:2 But neither he, nor his servants, nor the people of the land, did hearken unto the words of the LORD, which he spake by the prophet Jeremiah:
37:3
Եւ առաքեաց արքայ Սեդեկիա զՅովաքազ զորդի Սեղեմեայ, եւ զՍոփոնիա որդի Մաասեայ զքահանայ առ Երեմիա մարգարէ եւ ասէ. Կաց դու յաղօթս ի վերայ մեր առ Տէր Աստուած մեր:

37:3
37:3 And Zedekiah the king sent Jehucal the son of Shelemiah and Zephaniah the son of Maaseiah the priest to the prophet Jeremiah, saying, Pray now unto the LORD our God for us:
37:4
Եւ Երեմիա [609]անց ընդ մէջ ամբոխին եւ եկն, եւ ոչ արկին զնա ի բանտ``: Եւ զօրն փարաւոնի ել յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ լուան Քաղդէացիքն որոց պաշարեալ էր զԵրուսաղէմ զլուր նոցա, եւ ելին յԵրուսաղեմէ:

37:4
37:4 Now Jeremiah came in and went out among the people: for they had not put him into prison. KJV [5] Then Pharaoh' s army was come forth out of Egypt: and when the Chaldeans that besieged Jerusalem heard tidings of them, they departed from Jerusalem:
37:5
Եւ եղեւ բան Տեառն առ Երեմիա մարգարէ, եւ ասէ:

37:6
37:6 Then came the word of the LORD unto the prophet Jeremiah, saying:
37:6
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Այսպէս ասասջիք ցարքայն Յուդայ որ առաքեացն զձեզ առ իս խնդրել զիս. Ահա զօրն փարաւոնի որ ել ձեզ յօգնականութիւն` դարձցի անդրէն յԵգիպտոս:

37:7
37:7 Thus saith the LORD, the God of Israel; Thus shall ye say to the king of Judah, that sent you unto me to enquire of me; Behold, Pharaoh' s army, which is come forth to help you, shall return to Egypt into their own land:
37:7
եւ Քաղդէացիքն դարձցին այսրէն, եւ մարտիցեն ընդ քաղաքիս ընդ այսմիկ, եւ առցեն զսա, եւ այրեսցեն զսա հրով:

37:8
37:8 And the Chaldeans shall come again, and fight against this city, and take it, and burn it with fire:
37:8
Այսպէս ասէ Տէր. Մի՛ կարծէք յանձինս ձեր թէ ելին գնացին Քաղդէացիքն ի մէնջ. չեն թափելոց ի ձէնջ:

37:9
37:9 Thus saith the LORD; Deceive not yourselves, saying, The Chaldeans shall surely depart from us: for they shall not depart:
37:9
թէպէտ եւ զամենայն զօրն Քաղդէացւոց որ մարտնչէին ընդ ձեզ` կոտորիցէք, խոցքն որ մնայցեն ի նոցանէ` յիւրաքանչիւր տեղւոջէ յարիցեն եւ այրեսցեն հրով զքաղաքդ:

37:10
37:10 For though ye had smitten the whole army of the Chaldeans that fight against you, and there remained [but] wounded men among them, [yet] should they rise up every man in his tent, and burn this city with fire:
37:10
Եւ եղեւ իբրեւ մերժեցաւ զօր Քաղդէացւոցն յԵրուսաղեմէ, յերեսաց զօրացն փարաւոնի:

37:11
37:11 And it came to pass, that when the army of the Chaldeans was broken up from Jerusalem for fear of Pharaoh' s army:
37:11
ել Երեմիա յԵրուսաղեմէ երթալ յերկիրն Բենիամինի, [610]գնել անդ`` բաժին ի մէջ ժողովրդեանն:

37:12
37:12 Then Jeremiah went forth out of Jerusalem to go into the land of Benjamin, to separate himself thence in the midst of the people:
37:12
եւ եկն եհաս ի դուռն Բենիամինի. եւ անդ էր [611]այր մի առ ում մտեալ էր նորա, անուն Սարու`` որդի Սեղեմեայ, որդւոյ Անանեայ. կալաւ զԵրեմիա մարգարէ եւ ասէ. Առ Քաղդէացիսն փախուցեալ երթաս:

37:13
37:13 And when he was in the gate of Benjamin, a captain of the ward [was] there, whose name [was] Irijah, the son of Shelemiah, the son of Hananiah; and he took Jeremiah the prophet, saying, Thou fallest away to the Chaldeans:
37:13
Եւ ասէ Երեմիա. Սուտ ասես, չերթամ փախուցեալ առ Քաղդէացիսն: Եւ ոչ անսաց նմա, եւ կալաւ [612]Սարու զԵրեմիա, եւ ած առ իշխանսն:

37:14
37:14 Then said Jeremiah, [It is] false; I fall not away to the Chaldeans. But he hearkened not to him: so Irijah took Jeremiah, and brought him to the princes:
37:14
Եւ զայրացան իշխանքն ի վերայ Երեմիայի, գան հարին եւ ետուն զնա ի տուն բանտի, յապարանս Յովնաթանու դպրապետի. քանզի զնորա ապարանսն արարին բանտ:

37:15
37:15 Wherefore the princes were wroth with Jeremiah, and smote him, and put him in prison in the house of Jonathan the scribe: for they had made that the prison:
37:15
[613]Եկն Երեմիա ի տուն գբոյն [614]յԱյերինովթն, եւ նստաւ անդ Երեմիա զաւուրս բազումս:

37:16
37:16 When Jeremiah was entered into the dungeon, and into the cabins, and Jeremiah had remained there many days:
37:16
Առաքեաց արքայ Սեդեկիա եւ կոչեաց զնա. եւ եհարց զնա թագաւորն ի տան իւրում ի ծածուկ եւ ասէ ցնա. Եթէ իցէ՞ ինչ պատգամ ի Տեառնէ: Եւ ասէ Երեմիա. Այո, է: Եւ ասէ. Ի ձեռս թագաւորին Բաբելացւոց մատնեսցիս:

37:17
37:17 Then Zedekiah the king sent, and took him out: and the king asked him secretly in his house, and said, Is there [any] word from the LORD? And Jeremiah said, There is: for, said he, thou shalt be delivered into the hand of the king of Babylon:
37:17
Եւ ասէ Երեմիա ցթագաւորն Սեդեկիա. Զի՞նչ մեղայ քեզ եւ ծառայից քոց եւ ժողովրդեանն, զի [615]տաս դու`` զիս ի տուն բանտին:

37:18
37:18 Moreover Jeremiah said unto king Zedekiah, What have I offended against thee, or against thy servants, or against this people, that ye have put me in prison:
37:18
եւ ո՞ւր են մարգարէքն ձեր որ մարգարէանային եւ ասէին թէ` Ոչ է գալոց արքայն Բաբելացւոց ի վերայ ձեր յերկիրս յայս:

37:19
37:19 Where [are] now your prophets which prophesied unto you, saying, The king of Babylon shall not come against you, nor against this land:
37:19
Եւ արդ լուր, աղաչեմ, տէր իմ արքայ, անկցի ողորմ իմ առաջի քո. եւ [616]ընդէ՞ր դարձուցանես`` զիս ի տուն Յովնաթանայ դպրապետի, եւ անդ մեռանիցիմ:

37:20
37:20 Therefore hear now, I pray thee, O my lord the king: let my supplication, I pray thee, be accepted before thee; that thou cause me not to return to the house of Jonathan the scribe, lest I die there:
37:20
Հրաման ետ արքայ Սեդեկիա, եւ [617]արկին զնա ի տուն բանտի``. եւ տային նմա աւուրն նկանակ մի հաց արտաքուստ ի հացարարացն, մինչեւ հատաւ ամենեւին հաց ի քաղաքէն. եւ նստաւ Երեմիա [618]ի սրահի բանտին:

37:21
37:21 Then Zedekiah the king commanded that they should commit Jeremiah into the court of the prison, and that they should give him daily a piece of bread out of the bakers' street, until all the bread in the city were spent. Thus Jeremiah remained in the court of the prison: