26:1 Եւ Ագրիպպաս ասէ ցՊաւղոս. Հրամայեալ է քեզ վասն քո խօսել: Յայնժամ Պաւղոսի ձգեալ զձեռն առնէր պատասխանի:
|
26:1 26:1 Then Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth the hand, and answered for himself: |
26:2 Վասն ամենայն ամբաստանութեան Հրէիցդ զինէն, արքայ Ագրիպպա, համարիմ զանձն երանելի, զի քո առաջի այսօր տալոց եմ պատասխանի:
|
26:2 26:2 I think myself happy, king Agrippa, because I shall answer for myself this day before thee touching all the things whereof I am accused of the Jews: |
26:3 Մանաւանդ զի գիտակ իսկ ես ամենայն կրօնից եւ խնդրոց Հրէից. վասն որոյ աղաչեմ երկայնմտութեամբ լսել ինձ:
|
26:3 26:3 Especially [because I know] thee to be expert in all customs and questions which are among the Jews: wherefore I beseech thee to hear me patiently: |
26:4 Քանզի կենաց իմոց որ ի մանկութենէ, ի սկզբանէ լեալ յազգի անդ իմում յԵրուսաղէմ, տեղեակ են ամենայն Հրեայք:
|
26:4 26:4 My manner of life from my youth, which was at the first among mine own nation at Jerusalem, know all the Jews: |
26:5 Յառաջագոյն գիտեն ի վաղուց հետէ, եթէ կամիցին վկայել, զի ըստ ճշմարտագոյն կրօնից օրինացն մերոց կեցեալ եմ փարիսեցի:
|
26:5 26:5 Which knew me from the beginning, if they would testify, that after the most straitest sect of our religion I lived a Pharisee: |
26:6 Եւ արդ վասն յուսոյն առ հարսն եղելոյ աւետեացն յԱստուծոյ` դատեալ կամ յատենի:
|
26:6 26:6 And now I stand and am judged for the hope of the promise made of God unto our fathers: |
26:7 յոր երկոտասան ազգատոհմին մերոյ անպակաս զցայգ եւ զցերեկ պաշտեալ ակն ունին հասանել. վասն որոյ յուսոյ ամբաստանիմ, արքայ, ի Հրէիցդ:
|
26:7 26:7 Unto which [promise] our twelve tribes, instantly serving [God] day and night, hope to come. For which hope' s sake, king Agrippa, I am accused of the Jews: |
26:8 Զի՞նչ անհաւատ թուի ձեզ եթէ Աստուած զմեռեալս յարուցանէ:
|
26:8 26:8 Why should it be thought a thing incredible with you, that God should raise the dead: |
26:9 Ես իսկ ինքնին պատշաճ համարէի զբազում ինչ հակառակ անուանն Յիսուսի Նազովրեցւոյ գործել:
|
26:9 26:9 I verily thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus of Nazareth: |
26:10 Զոր եւ արարի իսկ յԵրուսաղէմ. եւ զբազումս ի սրբոցն ես բանտարգել առնէի, ի քահանայապետիցն առեալ իշխանութիւն. եւ [104]զսպանելոցն նոցա բերէի համար:
|
26:10 26:10 Which thing I also did in Jerusalem: and many of the saints did I shut up in prison, having received authority from the chief priests; and when they were put to death, I gave my voice against: |
26:11 Եւ ըստ ամենայն ժողովրդոցն բազում անգամ պատժեալ զնոսա` բռնադատէի հայհոյել. առաւել եւս մոլեալ ի վերայ նոցա` հալածէի մինչեւ յարտաքին քաղաքսն:
|
26:11 26:11 And I punished them oft in every synagogue, and compelled [them] to blaspheme; and being exceedingly mad against them, I persecuted [them] even unto strange cities: |
26:12 Որովք գնացեալ ի Դամասկոս` իշխանութեամբ եւ հրամանօք քահանայապետիցն:
|
26:12 26:12 Whereupon as I went to Damascus with authority and commission from the chief priests: |
26:13 զմիջաւուրբն ի ճանապարհի տեսի, արքայ, յերկնից առաւել քան զլուսաւորութիւն արեգական ծագեալ զինեւ լոյս, եւ զնոքօք որ ընդ իսն երթային:
|
26:13 26:13 At midday, O king, I saw in the way a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and them which journeyed with me: |
26:14 Եւ յամենեցուն մեր անկանելն յերկիր, լուայ ձայն որ ասէր ցիս Հեբրայեցւոց բարբառովն. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս. խիստ է քեզ ընդդէմ խթանի աքացել:
|
26:14 26:14 And when we were all fallen to the earth, I heard a voice speaking unto me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? [it is] hard for thee to kick against the pricks: |
26:15 Եւ ես ասեմ. Ո՞ ես, Տէր: Եւ Տէր ասէ. Ես եմ Յիսուս զոր դուն հալածես:
|
26:15 26:15 And I said, Who art thou, Lord? And he said, I am Jesus whom thou persecutest: |
26:16 Այլ արի եւ կաց ի վերայ ոտից քոց, զի վասն այսորիկ երեւեցայ քեզ առնուլ զքեզ ի ձեռն պաշտօնեայ եւ վկայ որոց տեսերդ [105]զիս. եւ որոց երեւեցայց քեզ:
|
26:16 26:16 But rise, and stand upon thy feet: for I have appeared unto thee for this purpose, to make thee a minister and a witness both of these things which thou hast seen, and of those things in the which I will appear unto thee: |
26:17 փրկել զքեզ ի ժողովրդենէդ եւ ի հեթանոսաց, յորս ես առաքեցից զքեզ:
|
26:17 26:17 Delivering thee from the people, and [from] the Gentiles, unto whom now I send thee: |
26:18 բանալ զաչս նոցա, դարձուցանել ի խաւարէ ի լոյս, եւ յիշխանութենէ Սատանայի` յԱստուած. առնուլ նոցա զթողութիւն մեղաց, եւ վիճակ ընդ սուրբս հաւատովքն որ յիս:
|
26:18 26:18 To open their eyes, [and] to turn [them] from darkness to light, and [from] the power of Satan unto God, that they may receive forgiveness of sins, and inheritance among them which are sanctified by faith that is in me: |
26:19 Ուստի, արքայ Ագրիպպա, ոչ եղէ անհաւան երկնաւոր տեսլեանն:
|
26:19 26:19 Whereupon, O king Agrippa, I was not disobedient unto the heavenly vision: |
26:20 այլ նախ որոց ի Դամասկոս եւ յԵրուսաղէմ էին, եւ ընդ ամենայն գաւառսն Հրէաստանի եւ ի հեթանոսս, պատմեցի զղջանալ եւ դառնալ յԱստուած [106]կենդանի, արժանի ապաշխարութեան գործս գործել:
|
26:20 26:20 But shewed first unto them of Damascus, and at Jerusalem, and throughout all the coasts of Judaea, and [then] to the Gentiles, that they should repent and turn to God, and do works meet for repentance: |
26:21 Վասն այսորիկ Հրէից կալեալ զիս ի տաճարին` կամէին սպանանել:
|
26:21 26:21 For these causes the Jews caught me in the temple, and went about to kill: |
26:22 Օգնութիւն հասեալ առ յԱստուծոյ` մինչեւ ցայսօր կացի վկայեալ փոքու եւ մեծի, ոչ ինչ արտաքոյ ասել քան զոր մարգարէքն եւ Մովսէս խօսեցան զհանդերձելոցն լինելոյ:
|
26:22 26:22 Having therefore obtained help of God, I continue unto this day, witnessing both to small and great, saying none other things than those which the prophets and Moses did say should come: |
26:23 եթէ չարչարելոց է Քրիստոսն, եթէ առաջին ի յարութենէ մեռելոց` լոյս պատմելոց է ժողովրդեանն եւ հեթանոսաց:
|
26:23 26:23 That Christ should suffer, [and] that he should be the first that should rise from the dead, and should shew light unto the people, and to the Gentiles: |
26:24 Եւ նորա զայս պատասխանի տուեալ, Փեստոս ի ձայն մեծ ասէ. Մոլիս, Պաւղէ, բազում դպրութիւնք զքեզ ի մոլութիւն դարձուցանեն:
|
26:24 26:24 And as he thus spake for himself, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself; much learning doth make thee mad: |
26:25 Իսկ Պաւղոս ասէ. Ոչ մոլիմ, քաջդ Փեստոս, այլ զցածութեան եւ զճշմարտութեան բանս բարբառիմ:
|
26:25 26:25 But he said, I am not mad, most noble Festus; but speak forth the words of truth and soberness: |
26:26 Գիտակ իսկ է այսոցիկ արքայ, ընդ որում եւ համարձակեալդ խօսիմ. քանզի ծածկել ի քէն իմիք ի սոցանէ չառնում յանձն. զի ոչ եթէ յանկեան ուրեք գործեալ իցէ այս:
|
26:26 26:26 For the king knoweth of these things, before whom also I speak freely: for I am persuaded that none of these things are hidden from him; for this thing was not done in a corner: |
26:27 Հաւատա՞ս, արքայ Ագրիպպա, մարգարէից. գիտեմ զի հաւատաս:
|
26:27 26:27 King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest: |
26:28 Եւ ասէ Ագրիպպաս ցՊաւղոս. Փոքու իմն հաւանեցուցանես զիս լինել քրիստոնեայ:
|
26:28 26:28 Then Agrippa said unto Paul, Almost thou persuadest me to be a Christian: |
26:29 Եւ Պաւղոս ասէ. Խնդրէի յԱստուծոյ ե՛ւ փոքու ե՛ւ մեծաւ ոչ միայն զքեզ, այլ զամենեսեան որ լսեն ինձ այսօր` լինել այսպիսի որպէս եւ եսս եմ, բաց ի կապանաց աստի:
|
26:29 26:29 And Paul said, I would to God, that not only thou, but also all that hear me this day, were both almost, and altogether such as I am, except these bonds: |
26:30 Յոտն եկաց արքայն եւ դատաւորն եւ Բերինիկէ, եւ որ ընդ նոսայն նստէին:
|
26:30 26:30 And when he had thus spoken, the king rose up, and the governor, and Bernice, and they that sat with them: |
26:31 Եւ իբրեւ գնացին, խօսէին ընդ միմեանս եւ ասէին թէ` Ոչ ինչ արժանի մահու կամ կապանաց գործէ այրս այս:
|
26:31 26:31 And when they were gone aside, they talked between themselves, saying, This man doeth nothing worthy of death or of bonds: |
26:32 Իսկ Ագրիպպաս ցՓեստոս ասէ. Արձակել մարթ էր զայրս զայս, եթէ ոչ էր բողոքեալ ի կայսր:
|
26:32 26:32 Then said Agrippa unto Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed unto Caesar: |