Գրք. Acts, Գլ. 26   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 26   [KJV]


26:1
Եւ Ագրիպպաս ասէ ցՊաւղոս. Հրամայեալ է քեզ վասն քո խօսել: Յայնժամ Պաւղոսի ձգեալ զձեռն առնէր պատասխանի:

26:1
26:1 Then Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth the hand, and answered for himself:
26:2
Վասն ամենայն ամբաստանութեան Հրէիցդ զինէն, արքայ Ագրիպպա, համարիմ զանձն երանելի, զի քո առաջի այսօր տալոց եմ պատասխանի:

26:2
26:2 I think myself happy, king Agrippa, because I shall answer for myself this day before thee touching all the things whereof I am accused of the Jews:
26:3
Մանաւանդ զի գիտակ իսկ ես ամենայն կրօնից եւ խնդրոց Հրէից. վասն որոյ աղաչեմ երկայնմտութեամբ լսել ինձ:

26:3
26:3 Especially [because I know] thee to be expert in all customs and questions which are among the Jews: wherefore I beseech thee to hear me patiently:
26:4
Քանզի կենաց իմոց որ ի մանկութենէ, ի սկզբանէ լեալ յազգի անդ իմում յԵրուսաղէմ, տեղեակ են ամենայն Հրեայք:

26:4
26:4 My manner of life from my youth, which was at the first among mine own nation at Jerusalem, know all the Jews:
26:5
Յառաջագոյն գիտեն ի վաղուց հետէ, եթէ կամիցին վկայել, զի ըստ ճշմարտագոյն կրօնից օրինացն մերոց կեցեալ եմ փարիսեցի:

26:5
26:5 Which knew me from the beginning, if they would testify, that after the most straitest sect of our religion I lived a Pharisee:
26:6
Եւ արդ վասն յուսոյն առ հարսն եղելոյ աւետեացն յԱստուծոյ` դատեալ կամ յատենի:

26:6
26:6 And now I stand and am judged for the hope of the promise made of God unto our fathers:
26:7
յոր երկոտասան ազգատոհմին մերոյ անպակաս զցայգ եւ զցերեկ պաշտեալ ակն ունին հասանել. վասն որոյ յուսոյ ամբաստանիմ, արքայ, ի Հրէիցդ:

26:7
26:7 Unto which [promise] our twelve tribes, instantly serving [God] day and night, hope to come. For which hope' s sake, king Agrippa, I am accused of the Jews:
26:8
Զի՞նչ անհաւատ թուի ձեզ եթէ Աստուած զմեռեալս յարուցանէ:

26:8
26:8 Why should it be thought a thing incredible with you, that God should raise the dead:
26:9
Ես իսկ ինքնին պատշաճ համարէի զբազում ինչ հակառակ անուանն Յիսուսի Նազովրեցւոյ գործել:

26:9
26:9 I verily thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus of Nazareth:
26:10
Զոր եւ արարի իսկ յԵրուսաղէմ. եւ զբազումս ի սրբոցն ես բանտարգել առնէի, ի քահանայապետիցն առեալ իշխանութիւն. եւ [104]զսպանելոցն նոցա բերէի համար:

26:10
26:10 Which thing I also did in Jerusalem: and many of the saints did I shut up in prison, having received authority from the chief priests; and when they were put to death, I gave my voice against:
26:11
Եւ ըստ ամենայն ժողովրդոցն բազում անգամ պատժեալ զնոսա` բռնադատէի հայհոյել. առաւել եւս մոլեալ ի վերայ նոցա` հալածէի մինչեւ յարտաքին քաղաքսն:

26:11
26:11 And I punished them oft in every synagogue, and compelled [them] to blaspheme; and being exceedingly mad against them, I persecuted [them] even unto strange cities:
26:12
Որովք գնացեալ ի Դամասկոս` իշխանութեամբ եւ հրամանօք քահանայապետիցն:

26:12
26:12 Whereupon as I went to Damascus with authority and commission from the chief priests:
26:13
զմիջաւուրբն ի ճանապարհի տեսի, արքայ, յերկնից առաւել քան զլուսաւորութիւն արեգական ծագեալ զինեւ լոյս, եւ զնոքօք որ ընդ իսն երթային:

26:13
26:13 At midday, O king, I saw in the way a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and them which journeyed with me:
26:14
Եւ յամենեցուն մեր անկանելն յերկիր, լուայ ձայն որ ասէր ցիս Հեբրայեցւոց բարբառովն. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս. խիստ է քեզ ընդդէմ խթանի աքացել:

26:14
26:14 And when we were all fallen to the earth, I heard a voice speaking unto me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? [it is] hard for thee to kick against the pricks:
26:15
Եւ ես ասեմ. Ո՞ ես, Տէր: Եւ Տէր ասէ. Ես եմ Յիսուս զոր դուն հալածես:

26:15
26:15 And I said, Who art thou, Lord? And he said, I am Jesus whom thou persecutest:
26:16
Այլ արի եւ կաց ի վերայ ոտից քոց, զի վասն այսորիկ երեւեցայ քեզ առնուլ զքեզ ի ձեռն պաշտօնեայ եւ վկայ որոց տեսերդ [105]զիս. եւ որոց երեւեցայց քեզ:

26:16
26:16 But rise, and stand upon thy feet: for I have appeared unto thee for this purpose, to make thee a minister and a witness both of these things which thou hast seen, and of those things in the which I will appear unto thee:
26:17
փրկել զքեզ ի ժողովրդենէդ եւ ի հեթանոսաց, յորս ես առաքեցից զքեզ:

26:17
26:17 Delivering thee from the people, and [from] the Gentiles, unto whom now I send thee:
26:18
բանալ զաչս նոցա, դարձուցանել ի խաւարէ ի լոյս, եւ յիշխանութենէ Սատանայի` յԱստուած. առնուլ նոցա զթողութիւն մեղաց, եւ վիճակ ընդ սուրբս հաւատովքն որ յիս:

26:18
26:18 To open their eyes, [and] to turn [them] from darkness to light, and [from] the power of Satan unto God, that they may receive forgiveness of sins, and inheritance among them which are sanctified by faith that is in me:
26:19
Ուստի, արքայ Ագրիպպա, ոչ եղէ անհաւան երկնաւոր տեսլեանն:

26:19
26:19 Whereupon, O king Agrippa, I was not disobedient unto the heavenly vision:
26:20
այլ նախ որոց ի Դամասկոս եւ յԵրուսաղէմ էին, եւ ընդ ամենայն գաւառսն Հրէաստանի եւ ի հեթանոսս, պատմեցի զղջանալ եւ դառնալ յԱստուած [106]կենդանի, արժանի ապաշխարութեան գործս գործել:

26:20
26:20 But shewed first unto them of Damascus, and at Jerusalem, and throughout all the coasts of Judaea, and [then] to the Gentiles, that they should repent and turn to God, and do works meet for repentance:
26:21
Վասն այսորիկ Հրէից կալեալ զիս ի տաճարին` կամէին սպանանել:

26:21
26:21 For these causes the Jews caught me in the temple, and went about to kill:
26:22
Օգնութիւն հասեալ առ յԱստուծոյ` մինչեւ ցայսօր կացի վկայեալ փոքու եւ մեծի, ոչ ինչ արտաքոյ ասել քան զոր մարգարէքն եւ Մովսէս խօսեցան զհանդերձելոցն լինելոյ:

26:22
26:22 Having therefore obtained help of God, I continue unto this day, witnessing both to small and great, saying none other things than those which the prophets and Moses did say should come:
26:23
եթէ չարչարելոց է Քրիստոսն, եթէ առաջին ի յարութենէ մեռելոց` լոյս պատմելոց է ժողովրդեանն եւ հեթանոսաց:

26:23
26:23 That Christ should suffer, [and] that he should be the first that should rise from the dead, and should shew light unto the people, and to the Gentiles:
26:24
Եւ նորա զայս պատասխանի տուեալ, Փեստոս ի ձայն մեծ ասէ. Մոլիս, Պաւղէ, բազում դպրութիւնք զքեզ ի մոլութիւն դարձուցանեն:

26:24
26:24 And as he thus spake for himself, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself; much learning doth make thee mad:
26:25
Իսկ Պաւղոս ասէ. Ոչ մոլիմ, քաջդ Փեստոս, այլ զցածութեան եւ զճշմարտութեան բանս բարբառիմ:

26:25
26:25 But he said, I am not mad, most noble Festus; but speak forth the words of truth and soberness:
26:26
Գիտակ իսկ է այսոցիկ արքայ, ընդ որում եւ համարձակեալդ խօսիմ. քանզի ծածկել ի քէն իմիք ի սոցանէ չառնում յանձն. զի ոչ եթէ յանկեան ուրեք գործեալ իցէ այս:

26:26
26:26 For the king knoweth of these things, before whom also I speak freely: for I am persuaded that none of these things are hidden from him; for this thing was not done in a corner:
26:27
Հաւատա՞ս, արքայ Ագրիպպա, մարգարէից. գիտեմ զի հաւատաս:

26:27
26:27 King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest:
26:28
Եւ ասէ Ագրիպպաս ցՊաւղոս. Փոքու իմն հաւանեցուցանես զիս լինել քրիստոնեայ:

26:28
28. And Agrippa unto Paul, With but little persuasion thou wouldest fain make me a Christian.
26:28 Then Agrippa said unto Paul, Almost thou persuadest me to be a Christian:
26:29
Եւ Պաւղոս ասէ. Խնդրէի յԱստուծոյ ե՛ւ փոքու ե՛ւ մեծաւ ոչ միայն զքեզ, այլ զամենեսեան որ լսեն ինձ այսօր` լինել այսպիսի որպէս եւ եսս եմ, բաց ի կապանաց աստի:

26:29
26:29 And Paul said, I would to God, that not only thou, but also all that hear me this day, were both almost, and altogether such as I am, except these bonds:
26:30
Յոտն եկաց արքայն եւ դատաւորն եւ Բերինիկէ, եւ որ ընդ նոսայն նստէին:

26:30
26:30 And when he had thus spoken, the king rose up, and the governor, and Bernice, and they that sat with them:
26:31
Եւ իբրեւ գնացին, խօսէին ընդ միմեանս եւ ասէին թէ` Ոչ ինչ արժանի մահու կամ կապանաց գործէ այրս այս:

26:31
26:31 And when they were gone aside, they talked between themselves, saying, This man doeth nothing worthy of death or of bonds:
26:32
Իսկ Ագրիպպաս ցՓեստոս ասէ. Արձակել մարթ էր զայրս զայս, եթէ ոչ էր բողոքեալ ի կայսր:

26:32
26:32 Then said Agrippa unto Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed unto Caesar: