2:1 Բայց զայս [7]եւեթ ընտրեցի``, զի մի՛ միւսանգամ տրտմութեամբ եկից առ ձեզ:
|
2:1 2:1 [9] But I determined this with myself, that I would not come again to you in heaviness: |
2:2 զի եթէ ես տրտմեցուցանեմ զձեզ, եւ ո՞վ է որ ուրախ առնիցէ զիս, եթէ ոչ` որ տրտմիցին յինէն:
|
2:2 2:2 For if I make you sorry, who is he then that maketh me glad, but the same which is made sorry by me: |
2:3 Եւ զայս զի գրեցի` զի մի՛ յորժամ գայցեմ, տրտմութիւն ինչ կրիցեմ, ուստի արժանիդ իցէ ինձ ուրախ լինել. յուսացեալ եմ ի ձեզ ամենեսին, զի իմ ուրախութիւնս ձեր ամենեցուն է:
|
2:3 2:3 And I wrote this same unto you, lest, when I came, I should have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all, that my joy is [the joy] of you all: |
2:4 Զի ի բազում վշտաց եւ ի նեղութենէ սրտի գրեցի առ ձեզ բազում արտասուօք. ոչ զի տրտմիցիք, այլ զի զսէրն իմ գիտասջիք զոր ունիմ առաւելապէս առ ձեզ:
|
2:4 2:4 For out of much affliction and anguish of heart I wrote unto you with many tears; not that ye should be grieved, but that ye might know the love which I have more abundantly unto you: |
2:5 Ապա թէ ոք տրտմեցոյց, ոչ եթէ զիս տրտմեցոյց, այլ փոքր ի շատէ, զի մի՛ ծանրացայց ամենեցուն ձեզ:
|
2:5 2:5 But if any have caused grief, he hath not grieved me, but in part: that I may not overcharge you all: |
2:6 Շատ է այնպիսւոյն պատուհասն այն որ ի բազմաց անտի է:
|
2:6 2:6 Sufficient to such a man [is] this punishment, which [was inflicted] of many: |
2:7 Այսուհետեւ նմին հակառակ` մանաւանդ շնորհել ձեզ նմա եւ մխիթարել. զի մի՛ յառաւել տրտմութենէն ընկղմեսցի այնպիսին:
|
2:7 2:7 So that contrariwise ye [ought] rather to forgive [him], and comfort [him], lest perhaps such a one should be swallowed up with overmuch sorrow: |
2:8 Վասն որոյ աղաչեմ զձեզ հաստատել ի նա զսէրն:
|
2:8 2:8 Wherefore I beseech you that ye would confirm [your] love toward him: |
2:9 Վասն այնորիկ իսկ եւ գրեցի, զի զչափ առից զձեր եթէ յամենայնի հպատակ իցէք:
|
2:9 2:9 For to this end also did I write, that I might know the proof of you, whether ye be obedient in all things: |
2:10 Զի եթէ ումեք շնորհիցէք, եւ ես. քանզի եւ ես եթէ շնորհիցեմ, զոր ինչ շնորհիցեմն` վասն ձեր ի դէմս Քրիստոսի:
|
2:10 2:10 To whom ye forgive any thing, I [forgive] also: for if I forgave any thing, to whom I forgave [it], for your sakes [forgave I it] in the person of Christ: |
2:11 զի մի՛ զրկիցիմք ի Սատանայէ. քանզի չեմք ինչ անտեղեակ խորհրդոցն նորա:
|
2:11 2:11 Lest Satan should get an advantage of us: for we are not ignorant of his devices: |
2:12 Այլ իբրեւ հասի ես ի Տրովադա յաւետարանն Քրիստոսի, եւ դուռն բաց էր ինձ ի Տէր:
|
2:12 2:12 Furthermore, when I came to Troas to [preach] Christ' s gospel, and a door was opened unto me of the Lord: |
2:13 ոչ ետու հանգիստ հոգւոյ իմում. քանզի ոչ գտի ես անդ զՏիտոս զեղբայր իմ. այլ հրաժարեալ ի նոցանէ` գնացի ի Մակեդոնիա:
|
2:13 2:13 I had no rest in my spirit, because I found not Titus my brother: but taking my leave of them, I went from thence into Macedonia: |
2:14 Այլ Աստուծոյ շնորհքն որ յամենայնի հռչակ հարկանէ զմէնջ ի Քրիստոս [8]Յիսուս, եւ զհոտ գիտութեանն իւրոյ յայտնի առնէ մեւք յամենայն տեղիս:
|
2:14 2:14 Now thanks [be] unto God, which always causeth us to triumph in Christ, and maketh manifest the savour of his knowledge by us in every place: |
2:15 զի հոտ անոյշ եմք Քրիստոսի առ Աստուած ի մէջ փրկելոցն եւ ի մէջ կորուսելոցն:
|
2:15 2:15 For we are unto God a sweet savour of Christ, in them that are saved, and in them that perish: |
2:16 ոմանց հոտ` մահուանէ ի մահ, եւ ոմանց հոտ` կենդանութենէ ի կեանս. եւ առ այս ո՞ բաւական իցէ:
|
2:16 2:16 To the one [we are] the savour of death unto death; and to the other the savour of life unto life. And who [is] sufficient for these things: |
2:17 Քանզի ոչ եմք իբրեւ զայլսն որ վաճառական լինին բանին Աստուծոյ. այլ իբրեւ ի հաստատութենէ, այլ իբրեւ յԱստուծոյ առաջի Աստուծոյ ի Քրիստոս խօսիմք:
|
2:17 2:17 For we are not as many, which corrupt the word of God: but as of sincerity, but as of God, in the sight of God speak we in Christ: |