Գրք. Hos, Գլ. 11   [(1895)] Գրք. Hos., Գլ. 11   [KJV]


11:1
Քանզի տղայ էր Իսրայէլ, եւ ես սիրեցի զնա, եւ յԵգիպտոսէ կոչեցի զորդի իմ:

11:1
[118] When Israel [was] a child, then I loved him, and called my son out of Egypt:

11:2
[108]Որպէս կոչեցի զնոսա` նոյնպէս մերժեցան յերեսաց իմոց``. նոքա Բահաղիմայ զոհէին եւ դրօշելոց խունկս արկանէին:

11:2
As they called them, so they went from them: they sacrificed unto Baalim, and burned incense to graven images:

11:3
Եւ ես [109]խափանեցի զԵփրեմ``, եւ ընկալայ զնա ի վերայ բազկաց իմոց. եւ ոչ գիտացին թէ բժշկեմ զնոսա:

11:3
I taught Ephraim also to go, taking them by their arms; but they knew not that I healed them:

11:4
[110]Յապականութենէ մարդկան ձգեցի զնոսա, կապանօք [111]սիրոյ իմոյ. եւ եղէ նոցա որպէս որ ածիցէ ոք ապտակ ի ծնօտս նորա. հայեցայց ի նա` եւ յաղթեցից նմա:

11:4
I drew them with cords of a man, with bands of love: and I was to them as they that take off the yoke on their jaws, and I laid meat unto them:

11:5
Բնակեաց Եփրեմ յԵգիպտոս``, եւ Ասորեստանեայն` թագաւոր նմա. զի ոչ կամեցան դառնալ:

11:5
He shall not return into the land of Egypt, but the Assyrian shall be his king, because they refused to return:

11:6
[112]Եւ տկարացաւ սրով ի քաղաքս իւր, եւ դադարեաց ի ձեռս նորա, եւ կերիցեն ի խորհրդոց իւրեանց:

11:6
And the sword shall abide on his cities, and shall consume his branches, and devour [them], because of their own counsels:

11:7
Եւ ժողովուրդ նորա կախեալ կայցէ զբնակութենէ նորա. եւ Աստուած ի վերայ պատուականաց նորա բարկասցի, եւ մի՛ բարձրացուսցէ զնոսա:

11:7
And my people are bent to backsliding from me: though they called them to the most High, none at all would exalt:

11:8
Զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ, Եփրեմ. այլ պաշտպան լինիցիմ քեզ, Իսրայէլ. զի՞նչ անցուցից ընդ քեզ. եդից զքեզ իբրեւ զԱդամա եւ իբրեւ զՍեբոյիմ. դարձաւ սիրտ իմ ի նոյն. յուզեցան խնամք`` իմ:

11:8
How shall I give thee up, Ephraim? [how] shall I deliver thee, Israel? how shall I make thee as Admah? [how] shall I set thee as Zeboim? mine heart is turned within me, my repentings are kindled together:

11:9
Ոչ արարից ըստ բարկութեան սրտմտութեան իմոյ, եւ ոչ [113]թողից ջնջել զԵփրեմ. զի Աստուած եմ ես, եւ ոչ մարդ. ի միջի ձերում Սուրբ. եւ ոչ մտից [114]ի քաղաքդ:

11:9
I will not execute the fierceness of mine anger, I will not return to destroy Ephraim: for I [am] God, and not man; the Holy One in the midst of thee: and I will not enter into the city:

11:10
այլ զկնի Տեառն [115]գնացից. իբրեւ առեւծ մռնչեսցէ, [116]զի ինքն մռնչեսցէ, եւ յիմարեցուսցէ զորդիս ջուրց:

11:10
They shall walk after the LORD: he shall roar like a lion: when he shall roar, then the children shall tremble from the west:

11:11
Թռիցեն եկեսցեն`` իբրեւ զհաւ յԵգիպտոսէ, եւ իբրեւ զաղաւնիս յերկրէն Ասորեստանեայց. եւ պատսպարեցուցից զնոսա ի տունս իւրեանց, ասէ Տէր:

11:11
They shall tremble as a bird out of Egypt, and as a dove out of the land of Assyria: and I will place them in their houses, saith the LORD:

11:12
Պաշարեաց զիս ստութեամբ Եփրեմ, եւ ամպարշտութեամբ տունն [117]Իսրայելի եւ Յուդայ, արդ ծանեաւ զնոսա Աստուած, եւ ժողովուրդ սուրբ կոչեսցի Աստուծոյ:

11:12
Ephraim compasseth me about with lies, and the house of Israel with deceit: but Judah yet ruleth with God, and is faithful with the saints: