Գրք. Num, Գլ. 22   [(1895)] Գրք. Num., Գլ. 22   [KJV]


22:1
Եւ չուեալ որդւոցն Իսրայելի բանակեցան [341]յարեւմտից Մովաբու առ Յորդանանաւ յանդիման Երիքովի:

22:1
And the children of Israel set forward, and pitched in the plains of Moab on this side Jordan [by] Jericho:

22:2
Եւ տեսեալ Բաղակայ որդւոյ Սեպփովրայ զամենայն զոր արար Իսրայէլ ընդ Ամովրհացին:

22:2
And Balak the son of Zippor saw all that Israel had done to the Amorites:

22:3
երկեաւ Մովաբ յոյժ ի ժողովրդենէ անտի, զի բազում էին. եւ զանգիտեաց Մովաբ յերեսաց որդւոցն Իսրայելի:

22:3
And Moab was sore afraid of the people, because they [were] many: and Moab was distressed because of the children of Israel:

22:4
Եւ ասէ Մովաբ ցծերակոյտն Մադիամու. Արդ լիզանէ ժողովուրդս այս զամենայն որ շուրջ զմեւք են, որպէս լիզանիցէ արջառ զդեղ դալար ի դաշտի: Եւ Բաղակ որդի Սեպփովրայ էր արքայ Մովաբու ի ժամանակին յայնմիկ:

22:4
And Moab said unto the elders of Midian, Now shall this company lick up all [that are] round about us, as the ox licketh up the grass of the field. And Balak the son of Zippor [was] king of the Moabites at that time:

22:5
Եւ առաքեաց հրեշտակս առ Բաղաամ որդի Բէովրայ` առ Փաթուրն, որ էր առ գետեզերբ երկրին որդւոց ազգին իւրոյ, կոչել զնա եւ ասել. Ահա ազգ ել յԵգիպտոսէ, եւ ծածկեաց զերեսս երկրի, եւ նստի սա մօտ առ իս:

22:5
He sent messengers therefore unto Balaam the son of Beor to Pethor, which [is] by the river of the land of the children of his people, to call him, saying, Behold, there is a people come out from Egypt: behold, they cover the face of the earth, and they abide over against me:

22:6
եւ արդ եկ անէծ դու ինձ զժողովուրդս զայս. զի զօրագոյն քան զիս է սա. թերեւս կարասցուք հարկանել ի սոցանէ, եւ հանից զսա յերկրէ իմմէ. քանզի գիտեմ թէ զոր օրհնես դու` օրհնեալ է, եւ զոր անիծանես` անիծեալ:

22:6
Come now therefore, I pray thee, curse me this people; for they [are] too mighty for me: peradventure I shall prevail, [that] we may smite them, and [that] I may drive them out of the land: for I wot that he whom thou blessest [is] blessed, and he whom thou cursest is cursed:

22:7
Եւ գնացին ծերակոյտն Մովաբու եւ ծերակոյտն Մադիամու, եւ ըղձութիւնք ի ձեռս նոցա. եկին առ Բաղաամ, եւ ասացին նմա զպատգամսն Բաղակայ:

22:7
And the elders of Moab and the elders of Midian departed with the rewards of divination in their hand; and they came unto Balaam, and spake unto him the words of Balak:

22:8
Եւ ասէ ցնոսա. Ագարուք աստ զայս գիշեր, եւ արարից ձեզ պատասխանի իրացդ ինչ զոր Տէր խօսեսցի ընդ իս: Եւ ագան իշխանքն Մովաբու առ Բաղաամու:

22:8
And he said unto them, Lodge here this night, and I will bring you word again, as the LORD shall speak unto me: and the princes of Moab abode with Balaam:

22:9
Եւ եկն Աստուած առ Բաղաամ եւ ասէ ցնա. Զի՞ են արքդ այդոքիկ առ քեզ:

22:9
And God came unto Balaam, and said, What men [are] these with thee:

22:10
Եւ ասէ Բաղաամ ցԱստուած. Բաղակ որդի Սեպփովրայ արքայ Մովաբու առաքեաց զդոսա առ իս եւ ասէ:

22:10
And Balaam said unto God, Balak the son of Zippor, king of Moab, hath sent unto me:

22:11
Ահա ազգ ել յԵգիպտոսէ եւ ծածկեաց զերեսս երկրի, [342]եւ նստի սա մօտ առ իս.`` արդ եկ անէծ դու զսոսա ինձ, թերեւս կարացից հարկանել զսա եւ հանից զսա յերկրէ իմմէ:

22:11
Behold, [there is] a people come out of Egypt, which covereth the face of the earth: come now, curse me them; peradventure I shall be able to overcome them, and drive them out:

22:12
Եւ ասէ Աստուած ցԲաղաամ. Մի՛ երթար ընդ նոսա, եւ մի՛ անիծանիցես զժողովուրդն, քանզի օրհնեալ է:

22:12
And God said unto Balaam, Thou shalt not go with them; thou shalt not curse the people: for they [are] blessed:

22:13
Եւ յարուցեալ Բաղաամ ընդ առաւօտն, ասէ ցիշխանսն Բաղակայ. Գնացէք անդրէն առ տէրն ձեր. զի ոչ թողու զիս [343]Աստուած գալ ընդ ձեզ:

22:13
And Balaam rose up in the morning, and said unto the princes of Balak, Get you into your land: for the LORD refuseth to give me leave to go with you:

22:14
Եւ յարուցեալ իշխանքն Մովաբու եկին առ Բաղակ եւ ասեն. Ոչ կամեցաւ Բաղաամ գալ ընդ մեզ:

22:14
And the princes of Moab rose up, and they went unto Balak, and said, Balaam refuseth to come with us:

22:15
Եւ յաւել առաքել Բաղակ իշխանս բազումս եւ պատուականագոյնս քան զնոսա:

22:15
And Balak sent yet again princes, more, and more honourable than they:

22:16
Եկին առ Բաղաամ եւ ասեն ցնա. Այսպէս ասէ Բաղակ Սեպփովրեան. Աղաչեմ զքեզ, մի՛ դանդաղիցիս գալ առ իս:

22:16
And they came to Balaam, and said to him, Thus saith Balak the son of Zippor, Let nothing, I pray thee, hinder thee from coming unto me:

22:17
զի պատուելով պատուեցից զքեզ, եւ զոր ինչ ասիցես արարից քեզ. եւ արդ եկ անէծ ինձ զժողովուրդս զայս:

22:17
For I will promote thee unto very great honour, and I will do whatsoever thou sayest unto me: come therefore, I pray thee, curse me this people:

22:18
Պատասխանի ետ Բաղաամ եւ ասէ ցիշխանսն Բաղակայ. Եթէ տացէ ինձ Բաղակ լի տամբ իւրով արծաթ եւ ոսկի, ոչ կարացից անցանել զբանիւ Տեառն [344]Աստուծոյ` առնել զնա փոքր կամ մեծ մտօք իմովք:

22:18
And Balaam answered and said unto the servants of Balak, If Balak would give me his house full of silver and gold, I cannot go beyond the word of the LORD my God, to do less or more:

22:19
Եւ արդ ագերուք [345]դուք աստ զգիշերս զայս, եւ գիտացից զինչ յաւելցէ Տէր խօսել ընդ իս:

22:19
Now therefore, I pray you, tarry ye also here this night, that I may know what the LORD will say unto me more:

22:20
Եւ եկն Աստուած առ Բաղաամ ի գիշերին եւ ասէ ցնա. Եթէ կոչել զքեզ եկեալ են արքդ այդոքիկ, արի երթ զկնի դոցա. բայց զբանն զոր ես խօսեցայց ընդ քեզ` զայն արասցես:

22:20
And God came unto Balaam at night, and said unto him, If the men come to call thee, rise up, [and] go with them; but yet the word which I shall say unto thee, that shalt thou do:

22:21
Եւ յարուցեալ Բաղաամ ընդ առաւօտն հանդերձեաց զէշ իւր, եւ գնաց ընդ իշխանսն Մովաբու:

22:21
And Balaam rose up in the morning, and saddled his ass, and went with the princes of Moab:

22:22
Եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Աստուած ընդ երթալն նորա. եւ եկաց հրեշտակ [346]Աստուծոյ լինել նմա բանսարկու. եւ նա հեծեալ էր ի վերայ իշոյ իւրոյ, եւ երկու պատանիք նորա ընդ նմա:

22:22
And God' s anger was kindled because he went: and the angel of the LORD stood in the way for an adversary against him. Now he was riding upon his ass, and his two servants [were] with him:

22:23
Եւ տեսեալ իշոյն զհրեշտակ [347]Աստուծոյ զի կայր նմա ընկիճեալ ի ճանապարհին, եւ սուսեր մերկ ի ձեռին իւրում, խուսեաց էշն ի ճանապարհէն եւ երթայր ընդ դաշտն. եւ եհար [348]գաւազանաւ զէշն ուղղել զնա ի ճանապարհն:

22:23
And the ass saw the angel of the LORD standing in the way, and his sword drawn in his hand: and the ass turned aside out of the way, and went into the field: and Balaam smote the ass, to turn her into the way:

22:24
Եւ եկաց հրեշտակն [349]Աստուծոյ յառուամէջս այգեացն. եւ էր ցանգ աստի` եւ ցանգ անտի:

22:24
But the angel of the LORD stood in a path of the vineyards, a wall [being] on this side, and a wall on that side:

22:25
Եւ տեսեալ իշոյն զհրեշտակն [350]Աստուծոյ` նեղեաց զինքն ընդ որմնն եւ ճմլեաց զոտն Բաղաամու. եւ յաւել եւս հարկանել զնա:

22:25
And when the ass saw the angel of the LORD, she thrust herself unto the wall, and crushed Balaam' s foot against the wall: and he smote her again:

22:26
Եւ յաւել հրեշտակն [351]Աստուծոյ երթալ կալ ի նեղ տեղւոջ ուստի ոչ գոյր խուսել յաջ կամ յահեակ:

22:26
And the angel of the LORD went further, and stood in a narrow place, where [was] no way to turn either to the right hand or to the left:

22:27
Եւ տեսեալ իշոյն զհրեշտակն [352]Աստուծոյ, նստաւ ընդ Բաղաամու. եւ բարկացաւ Բաղաամ, եւ եհար զէշն գաւազանաւն:

22:27
And when the ass saw the angel of the LORD, she fell down under Balaam: and Balaam' s anger was kindled, and he smote the ass with a staff:

22:28
Եւ եբաց [353]Աստուած զբերան իշոյն, եւ ասէ ցԲաղաամ. Զի՞նչ արարի քեզ զի հարեր զիս այս երիցս անգամ:

22:28
And the LORD opened the mouth of the ass, and she said unto Balaam, What have I done unto thee, that thou hast smitten me these three times:

22:29
Եւ ասէ Բաղաամ ցէշն. Փոխանակ զի խաղ արարեր զիս, եւ եթէ էր սուր ի ձեռին իմում, արդ եւ խոցեալ էր իմ քեզ:

22:29
And Balaam said unto the ass, Because thou hast mocked me: I would there were a sword in mine hand, for now would I kill thee:

22:30
Եւ ասէ էշն ցԲաղաամ. Ո՞չ ես այն էշ եմ քո յորում հեծանէիր ի մանկութենէ քումմէ մինչեւ ցայսօր ժամանակի. միթէ յուլանալով յուլացայ՞ ինչ երբեք առնել քեզ այսպէս: Եւ նա ասէ. Ոչ:

22:30
And the ass said unto Balaam, [Am] not I thine ass, upon which thou hast ridden ever since [I was] thine unto this day? was I ever wont to do so unto thee? And he said, Nay:

22:31
Եւ եբաց [354]Աստուած զաչս Բաղաամու, եւ ետես զհրեշտակն Տեառն ընկիճեալ նմա ի ճանապարհին, եւ սուսեր մերկ ի ձեռին իւրում. եւ անկեալ ի վերայ երեսաց իւրոց երկիր եպագ նմա:

22:31
Then the LORD opened the eyes of Balaam, and he saw the angel of the LORD standing in the way, and his sword drawn in his hand: and he bowed down his head, and fell flat on his face:

22:32
Եւ ասէ ցնա հրեշտակն [355]Աստուծոյ. Ընդէ՞ր հարեր դու զէշդ այս երիցս անգամ. եւ ահա ելի ես ի բանսարկութիւն քեզ. զի ոչ է ճանապարհդ քո ուղիղ առաջի իմ:

22:32
And the angel of the LORD said unto him, Wherefore hast thou smitten thine ass these three times? behold, I went out to withstand thee, because [thy] way is perverse before me:

22:33
եւ տեսեալ զիս իշոյդ` խուսափեաց յինէն այս երիցս անգամ. եւ եթէ չէր խուսափեալ յինէն, արդ իմ զքեզ սպանեալ էր, եւ զդա ապրեցուցեալ:

22:33
And the ass saw me, and turned from me these three times: unless she had turned from me, surely now also I had slain thee, and saved her alive:

22:34
Եւ ասէ Բաղաամ ցհրեշտակն Տեառն. Մեղայ, զի ոչ գիտէի թէ դու ինձ ընկիճեալ կայցես ի ճանապարհիս. եւ արդ` եթէ չիցէ քեզ հաճոյ, դարձայց անդրէն:

22:34
And Balaam said unto the angel of the LORD, I have sinned; for I knew not that thou stoodest in the way against me: now therefore, if it displease thee, I will get me back again:

22:35
Եւ ասէ հրեշտակն [356]Աստուծոյ ցԲաղաամ. Երթ դու ընդ արսդ ընդ այդոսիկ, բայց բանի զոր ես ասացից քեզ, այնմ զգոյշ լինիջիր խօսելոյ: Եւ գնաց Բաղաամ ընդ իշխանսն Բաղակայ:

22:35
And the angel of the LORD said unto Balaam, Go with the men: but only the word that I shall speak unto thee, that thou shalt speak. So Balaam went with the princes of Balak:

22:36
Եւ լուեալ Բաղակայ եթէ գայ Բաղաամ, ել նմա ընդ առաջ ի քաղաքն Մովաբու որ է ի սահմանս Առնոնայ յեզեր միում սահմանացն:

22:36
And when Balak heard that Balaam was come, he went out to meet him unto a city of Moab, which [is] in the border of Arnon, which [is] in the utmost coast:

22:37
Եւ ասէ Բաղակ ցԲաղաամ. Ո՞չ առաքեցի առ քեզ կոչել զքեզ. ընդէ՞ր ոչ գայիր առ իս. որպէս թէ ո՞չ էի արդեւք կարող պատուել զքեզ:

22:37
And Balak said unto Balaam, Did I not earnestly send unto thee to call thee? wherefore camest thou not unto me? am I not able indeed to promote thee to honour:

22:38
Եւ ասէ Բաղաամ ցԲաղակ. Ահաւասիկ եկի առ քեզ. արդ կարո՞ղ իցեմ խօսել բան ինչ, բայց եթէ զոր արկանիցէ Աստուած ի բերան իմ զայն խօսեցայց:

22:38
And Balaam said unto Balak, Lo, I am come unto thee: have I now any power at all to say any thing? the word that God putteth in my mouth, that shall I speak:

22:39
Եւ գնաց Բաաղամ ընդ Բաղակայ, եւ [357]եկն ի քաղաքս հանգրուանացն:

22:39
And Balaam went with Balak, and they came unto Kirjath- huzoth:

22:40
Եւ եզեն Բաղակ արջառ եւ ոչխար, եւ առաքեաց Բաղաամու եւ իշխանացն որ ընդ նմա էին:

22:40
And Balak offered oxen and sheep, and sent to Balaam, and to the princes that [were] with him:

22:41
Եւ իբրեւ այգ եղեւ, առեալ ընդ իւր Բաղակայ զԲաղաամ եհան զնա [358]յարձանն Բահաղու, եւ եցոյց նմա անտի զմասն ինչ ժողովրդեանն:

22:41
And it came to pass on the morrow, that Balak took Balaam, and brought him up into the high places of Baal, that thence he might see the utmost [part] of the people: