14:1 Եւ եղեւ բան Տեառն առ Երեմիա վասն երաշտութեան անձրեւի:
|
14:1 The word of the LORD that came to Jeremiah concerning the dearth:
|
14:2 Սուգ առ Հրէաստան, եւ դրունք նորա թափուր եղեն. խաւարեցան ի վերայ երկրի, եւ աղաղակն Երուսաղեմի բարձրացաւ:
|
14:2 Judah mourneth, and the gates thereof languish; they are black unto the ground; and the cry of Jerusalem is gone up:
|
14:3 Եւ մեծամեծք նոցա առաքեցին զերիտասարդս իւրեանց զջրոյ. եկին ի ջրհորս, եւ ոչ գտին ջուր, դարձուցին ունայն զամանս իւրեանց. ամաչեցին, յամօթ եղեն եւ ծածկեցին զգլուխս իւրեանց:
|
14:3 And their nobles have sent their little ones to the waters: they came to the pits, [and] found no water; they returned with their vessels empty; they were ashamed and confounded, and covered their heads:
|
14:4 [254]Եւ գործ երկրին պակասեաց``, զի ոչ գոյր անձրեւ ի վերայ երկրի, յամօթ եղեն մշակք, ծածկեցին զգլուխս իւրեանց:
|
14:4 Because the ground is chapt, for there was no rain in the earth, the plowmen were ashamed, they covered their heads:
|
14:5 Եղինք ի վայրի ծնան, եւ թողին զծնունդս, զի ոչ գոյր բանջար:
|
14:5 Yea, the hind also calved in the field, and forsook [it], because there was no grass:
|
14:6 Եւ ցիռք [255]ի դաշտս ծծեցին զօդս իբրեւ զվիշապս, եւ սորեցին աչք իւրեանց, զի ոչ գոյր խոտ:
|
14:6 And the wild asses did stand in the high places, they snuffed up the wind like dragons; their eyes did fail, because [there was] no grass:
|
14:7 Եթէ մեղք մեր հակառակ կացին մեզ, դու, Տէր, արա վասն անուանդ քո. զի բազում են մեղք մեր առաջի քո. քեզ մեղաք:
|
14:7 O LORD, though our iniquities testify against us, do thou [it] for thy name' s sake: for our backslidings are many; we have sinned against thee:
|
14:8 Ակնկալութիւնդ Իսրայելի, [256]Տէր, փրկեա զմեզ`` ի ժամանակի չարեաց, ընդէ՞ր եղեր իբրեւ զպանդուխտ յերկրի, կամ իբրեւ [257]զբնակ երկրի`` որ դառնայցէ յօթեվանս:
|
14:8 O the hope of Israel, the saviour thereof in time of trouble, why shouldest thou be as a stranger in the land, and as a wayfaring man [that] turneth aside to tarry for a night:
|
14:9 Միթէ իցե՞ս իբրեւ զմարդ [258]որ ննջէ``, կամ իբրեւ զայր որ ոչ կարէ ապրեցուցանել. եւ դու ի միջի մերում ես, Տէր, եւ անուն քո կոչեցեալ է ի վերայ մեր. մի՛ մոռանար զմեզ:
|
14:9 Why shouldest thou be as a man astonied, as a mighty man [that] cannot save? yet thou, O LORD, [art] in the midst of us, and we are called by thy name; leave us not:
|
14:10 Այսպէս ասէ Տէր ժողովրդեանդ այդմիկ. Այնպէս սիրեցին շարժել զոտս իւրեանց եւ ոչ խնայեցին. եւ [259]Աստուած ոչ հաճեցաւ ընդ նոսա. արդ յիշեսցէ զանիրաւութիւնս նոցա, եւ այց արասցէ մեղաց նոցա:
|
14:10 Thus saith the LORD unto this people, Thus have they loved to wander, they have not refrained their feet, therefore the LORD doth not accept them; he will now remember their iniquity, and visit their sins:
|
14:11 Եւ ասէ ցիս Տէր. Մի՛ կար յաղօթս վասն ժողովրդեանն այնորիկ ի բարիս:
|
14:11 Then said the LORD unto me, Pray not for this people for [their] good:
|
14:12 Զի թէ պահեսցեն, ոչ լուայց խնդրուածոց նոցա. եւ եթէ մատուսցեն ողջակէզս եւ զոհս` ոչ հաճեցայց ընդ այն. զի սրով եւ սովով եւ մահուամբ սպառեցից զնոսա:
|
14:12 When they fast, I will not hear their cry; and when they offer burnt offering and an oblation, I will not accept them: but I will consume them by the sword, and by the famine, and by the pestilence:
|
14:13 Եւ ասեմ. Ո՜վ, որ եսդ Տէր Տէր, ահա մարգարէքն ասեն նոցա թէ` Ոչ տեսջիք զսուր, եւ սով ոչ եղիցի ի միջի ձերում, զի [260]ճշմարտութիւն եւ խաղաղութիւն տացի ի վերայ երկրի, եւ`` ի տեղւոջդ յայդմիկ:
|
14:13 Then said I, Ah, Lord GOD! behold, the prophets say unto them, Ye shall not see the sword, neither shall ye have famine; but I will give you assured peace in this place:
|
14:14 Եւ ասէ ցիս Տէր. Սուտ մարգարէանան մարգարէքն յանուն իմ. ոչ առաքեցի զնոսա, եւ ոչ պատուիրեցի նոցա, եւ ոչ խօսեցայ ընդ նոսա. զի տեսիլս սուտս, եւ ըղձութիւնս եւ հմայս, եւ [261]զկամս սրտից իւրեանց մարգարէանան նոքա ձեզ:
|
14:14 Then the LORD said unto me, The prophets prophesy lies in my name: I sent them not, neither have I commanded them, neither spake unto them: they prophesy unto you a false vision and divination, and a thing of nought, and the deceit of their heart:
|
14:15 Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ մարգարէիցն, որ մարգարէանան յանուն իմ, եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա [262]եւ ոչ պատուիրեցի նոցա``, որ ասեն թէ` Սուր եւ սով ոչ եղիցի յերկրիս յայսմիկ. [263]յախտ ծիւրական մահու, եւ`` ի սուր եւ ի սով սպառեսցին մարգարէքն այնոքիկ:
|
14:15 Therefore thus saith the LORD concerning the prophets that prophesy in my name, and I sent them not, yet they say, Sword and famine shall not be in this land; By sword and famine shall those prophets be consumed:
|
14:16 եւ ժողովուրդն որոց նոքայն մարգաէանան, եղիցին ընկեցեալս յանցս Երուսաղեմի` յերեսաց սրոյ եւ սովոյ, եւ ոչ ոք իցէ որ թաղիցէ զնոսա, ինքեանք եւ կանայք իւրեանց եւ ուստերք եւ դստերք նոցա. եւ հեղից ի վերայ նոցա զչարիս իւրեանց:
|
14:16 And the people to whom they prophesy shall be cast out in the streets of Jerusalem because of the famine and the sword; and they shall have none to bury them, them, their wives, nor their sons, nor their daughters: for I will pour their wickedness upon them:
|
14:17 Եւ ասասցես ցնոսա զայս բան. [264]Իջուցէք ընդ աչս ձեր`` արտասուս ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ մի՛ պակասեսցին. զի բեկմամբ մեծաւ բեկաւ կոյս դուստր ժողովրդեան իմոյ, եւ ցաւագին հարուածովք յոյժ:
|
14:17 Therefore thou shalt say this word unto them; Let mine eyes run down with tears night and day, and let them not cease: for the virgin daughter of my people is broken with a great breach, with a very grievous blow:
|
14:18 Եթէ ելից ի դաշտ` ահա վիրաւորք սրոյ, եւ եթէ մտից ի քաղաք` ահա ցաւք սովոյ. զի մարգարէ եւ քահանայ գնացին յերկիր զոր ոչ գիտէին:
|
14:18 If I go forth into the field, then behold the slain with the sword! and if I enter into the city, then behold them that are sick with famine! yea, both the prophet and the priest go about into a land that they know not:
|
14:19 Միթէ խոտելով խոտեցե՞ր զՅուդա, [265]կամ վերանալով վերացա՞ւ`` անձն քո, ընդէ՞ր հարեր զմեզ, եւ ոչ գոյ մեր բժշկութիւն. ակն կալաք խաղաղութեան, եւ ոչ գոյր բարութիւն, ժամանակի բժշկութեան, եւ ահա խռովութիւն:
|
14:19 Hast thou utterly rejected Judah? hath thy soul lothed Zion? why hast thou smitten us, and [there is] no healing for us? we looked for peace, and [there is] no good; and for the time of healing, and behold trouble:
|
14:20 Ծանեաք, Տէր, զմեղս մեր եւ զանիրաւութիւնս հարց մերոց. զի մեղաք առաջի քո:
|
14:20 We acknowledge, O LORD, our wickedness, [and] the iniquity of our fathers: for we have sinned against thee:
|
14:21 [266]Դադարեա վասն անուանդ քո, մի՛ կորուսաներ զաթոռ փառաց քոց. յիշեա, մի՛ ցրեր զուխտն քո որ ընդ մեզ:
|
14:21 Do not abhor [us], for thy name' s sake, do not disgrace the throne of thy glory: remember, break not thy covenant with us:
|
14:22 Միթէ իցէ՞ ի կուռս հեթանոսաց` որ տեղասցէ, կամ թէ երկի՞նք տայցե՞ն [267]զլրութիւն իւրեանց. ո՞չ ապաքէն դու ես նոյն Տէր Աստուած մեր, եւ ակնկալցուք քեզ, զի դու արարեր զայս ամենայն:
|
14:22 Are there [any] among the vanities of the Gentiles that can cause rain? or can the heavens give showers? [art] not thou he, O LORD our God? therefore we will wait upon thee: for thou hast made all these:
|