Գրք. Prov, Գլ. 17   [(1895)] Գրք. Prov., Գլ. 17   [KJV]


17:1
Լաւ է պատառ մի համով խաղաղութեամբ, քան զտունս լի զենլեօք [248]եւ բարեօք`` թշնամութեամբ:

17:1
[268] Better [is] a dry morsel, and quietness therewith, than an house full of sacrifices [with] strife:

17:2
Ծառայ իմաստուն տիրեսցէ [249]տերանց անմտաց``, եւ ընդ եղբարս բաժանեսցի մասն:

17:2
A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren:

17:3
[250]Որպէս փորձի ի բովս արծաթ եւ ոսկի, նոյնպէս ընտրէ զսիրտս Աստուած:

17:3
The fining pot [is] for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts:

17:4
Չարի հնազանդի լեզու անօրինաց, եւ արդար ոչ հայի ի շրթունս սուտս: Հաւատացելոյն ամենայն աշխարհ ընչիւք լի է, անհաւատին եւ ոչ դանգ մի:

17:4
A wicked doer giveth heed to false lips; [and] a liar giveth ear to a naughty tongue:

17:5
Որ կատակէ զաղքատով` բարկացուցանէ զԱրարիչ նորա, եւ որ ոտն հարկանէ կորուսելոյն` ոչ արդարասցի. [251]իսկ որ գթայն` ողորմութիւն գտցէ:

17:5
Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: [and] he that is glad at calamities shall not be unpunished:

17:6
Պսակ ծերոց` որդիք որդւոց, պարծանք որդւոց` հարք իւրեանց:

17:6
Children' s children [are] the crown of old men; and the glory of children [are] their fathers:

17:7
Ոչ վայելեն անզգամաց շրթունք հաւատարիմք, եւ ոչ արդարոց` շրթունք սուտք:

17:7
Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince:

17:8
[252]Վարձք շնորհաց խրատ` որոց կրեն զնա, զի`` ուր եւ դառնայցէ` աջողեսցի:

17:8
A gift [is as] a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth:

17:9
Որ ծածկէ զյանցանս` խնդրէ զբարեկամութիւն. իսկ որ ատեայ զծածկելն, քակէ զբարեկամս եւ զընտանիս:

17:9
He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth [very] friends:

17:10
[253]Փշրեն զսիրտս իմաստնոց սպառնալիք, իսկ անմիտն թէպէտ եւ բազում գան ըմպէ` չառնու ի միտ:

17:10
A reproof entereth more into a wise man than an hundred stripes into a fool:

17:11
Զհակառակութիւնս յարուցանէ ամենայն չարակամ, իսկ [254]Տէր հրեշտակ անողորմ [255]արձակէ ի վերայ նորա:

17:11
An evil [man] seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him:

17:12
[256]Անկցի հոգ ի սիրտ առն իմաստնոյ, եւ անմիտք խորհին զչարիս:

17:12
Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly:

17:13
Որ հատուցանէ չար փոխանակ բարւոյ, չար ի տանէ նորա մի՛ պակասեսցէ:

17:13
Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house:

17:14
[257]Իշխանութիւն բանից տայ սկիզբն արդարութեան. եւ առաջնորդ լինի կարօտութեան` հակառակութիւն եւ կռիւ:

17:14
The beginning of strife [is as] when one letteth out water: therefore leave off contention, before it be meddled with:

17:15
Որ արդար համարի զանիրաւն եւ անիրաւ զարդարն, պիղծ եւ գարշելի են առաջի Տեառն երկոքին:

17:15
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both [are] abomination to the LORD:

17:16
Ընդէ՞ր գտանին [258]ստացուածք անմտի``, զի իմանալ զիմաստութիւն անմիտն ոչ կարէ: [259]Որ բարձր առնէ զտուն իւր` խնդրէ զբեկումն. եւ որ կամակորէ յուսմանէ, անկցի ի չարիս:

17:16
Wherefore [is there] a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing [he hath] no heart:

17:17
Յամենայն ժամանակի [260]բարեկամք եղիցին քո, բայց եղբարք` ի վիշտս եղիցին քեզ պիտոյ. զի վասն այնորիկ իսկ ծնանին:

17:17
A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity:

17:18
Այր անմիտ կայթէ եւ խնդայ յորժամ երաշխաւոր լինի`` բարեկամի իւրոյ:

17:18
A man void of understanding striketh hands, [and] becometh surety in the presence of his friend:

17:19
Վնասասէրն խնդայ ընդ կռիւ. որ բարձրացուցանէ [261]զտուն իւր` խնդրէ զբեկումն:

17:19
He loveth transgression that loveth strife: [and] he that exalteth his gate seeketh destruction:

17:20
Խստասիրտն` բարեաց ոչ պատահէ. այր յեղյեղուկ լեզուաւ` անկցի ի չարիս:

17:20
He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief:

17:21
[262]Սիրտ անզգամի ցաւ է կրելեաց իւրոց. ոչ ուրախ լինի հայր ի վերայ որդւոյ անխրատի, որդի իմաստուն` ուրախ առնէ զմայր իւր:

17:21
He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow: and the father of a fool hath no joy:

17:22
Սիրտ ուրախ բարեմոյն առնէ, առն հոգածի` ցամաքեն ոսկերք:

17:22
A merry heart doeth good [like] a medicine: but a broken spirit drieth the bones:

17:23
[263]Որ առնու կաշառ ի գոգ իւր տարապարտուց` ոչ աջողին ճանապարհք նորա. ամպարիշտ խոտորի`` ի ճանապարհաց արդարութեան:

17:23
A wicked [man] taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment:

17:24
[264]Երեսք առն հանճարեղի իմաստունք,`` աչք անմտի զվայրօք յածին:

17:24
Wisdom [is] before him that hath understanding; but the eyes of a fool [are] in the ends of the earth:

17:25
Բարկութիւն հօր որդի անմիտ, եւ ցաւք են ծնանելեաց նորա:

17:25
A foolish son [is] a grief to his father, and bitterness to her that bare him:

17:26
Տուժել զայր արդար` չէ բարւոք. եւ ոչ [265]նենգել զարդարն իշխանաց`` յիրաւանց վերայ:

17:26
Also to punish the just [is] not good, [nor] to strike princes for equity:

17:27
Որ խնայէ [266]բան խիստ հանել`` իմաստուն է. այր երկայնամիտ` հանճարեղ է:

17:27
He that hath knowledge spareth his words: [and] a man of understanding is of an excellent spirit:

17:28
[267]Զանմիտն հարցին` թէ իմաստութիւն իցէ՞ ինչ, եւ իմաստութիւն համարիցի՞. պապանձեցաւ` եւ համարեցաւ թէ իմաստուն իցէ:

17:28
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: [and] he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding: