Գրք. Hab, Գլ. 2   [(1895)] Գրք. Hab., Գլ. 2   [KJV]


2:1
Ի պահու իմում կացից, եւ ելից ի վերայ վիմի. եւ դիտեցից տեսանել զի՛նչ խօսիցի ընդ իս, եւ զինչ [16]տացէ պատասխանի յանդիմանութեան իմում:

2:1
I will stand upon my watch, and set me upon the tower, and will watch to see what he will say unto me, and what I shall answer when I am reproved:

2:2
Պատասխանի ետ ինձ Տէր եւ ասէ. Գրեա զտեսիլդ զայդ յայտնապէս ի տախտակս, զի որ ընթեռնուն` համարձակ ընթեռնուցու:

2:2
And the LORD answered me, and said, Write the vision, and make [it] plain upon tables, that he may run that readeth it:

2:3
Զի տակաւին տեսիլդ ի ժամանակս է, եւ [17]ծագեսցէ ի սպառ, եւ ոչ յունայնութեան. բայց`` եթէ անագանեսցէ, համբեր նմա. զի [18]որ գալոցն է եկեսցէ եւ ոչ անագանեսցէ:

2:3
For the vision [is] yet for an appointed time, but at the end it shall speak, and not lie: though it tarry, wait for it; because it will surely come, it will not tarry:

2:4
եւ եթէ երկմտեսցէ ոք, ոչ հաճեսցի ընդ նա անձն իմ. զի արդարն ի հաւատոց կեցցէ:

2:4
Behold, his soul [which] is lifted up is not upright in him: but the just shall live by his faith:

2:5
Այլ կարծօղն եւ արհամարհօղն` այր ամբարտաւան է` եւ ոչ ինչ վճարեսցէ``. որ ընդարձակեաց իբրեւ զդժոխս զանձն իւր, եւ անյագ եղեւ իբրեւ զմահ. եւ ժողովեսցէ առ ինքն զամենայն հեթանոսս, եւ զազգս ամենայն յինքն ամփոփեսցէ:

2:5
Yea also, because he transgresseth by wine, [he is] a proud man, neither keepeth at home, who enlargeth his desire as hell, and [is] as death, and cannot be satisfied, but gathereth unto him all nations, and heapeth unto him all people:

2:6
Ո՞չ ապաքէն զայս ամենայն առակ զնմանէ առակեսցեն, եւ զնա արկցեն յերգ եւ ասասցեն. Վա՜յ որ յաճախէ անձին իւրում որ ոչ իւր իցէ, մինչեւ ցե՞րբ, ծանրացուցանէ [19]զանուր իւր ծանրութեամբ:

2:6
Shall not all these take up a parable against him, and a taunting proverb against him, and say, Woe to him that increaseth [that which is] not his! how long? and to him that ladeth himself with thick clay:

2:7
Զի`` յանկարծակի յարիցեն կերիչք [20]նորա, եւ զարթիցեն դաւաճանք [21]նորա. եւ եղիցես նոցա յափշտակութիւն:

2:7
Shall they not rise up suddenly that shall bite thee, and awake that shall vex thee, and thou shalt be for booties unto them:

2:8
Զի դու կողոպտեցեր զազգս բազումս, եւ զքեզ կողոպտեսցեն ամենայն մնացորդք ժողովրդոց` վասն արեանց մարդկան, եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա:

2:8
Because thou hast spoiled many nations, all the remnant of the people shall spoil thee; because of men' s blood, and [for] the violence of the land, of the city, and of all that dwell therein:

2:9
Վա՜յ որ ագահէ զագահութիւն չար տան իւրոյ, դնել ի բարձունս զբոյն իւր, [22]կորզել ի ձեռաց չարաց:

2:9
Woe to him that coveteth an evil covetousness to his house, that he may set his nest on high, that he may be delivered from the power of evil:

2:10
Խորհեցար զամօթ տան քո, [23]սպառեցեր զազգս բազումս, եւ յանցեաւ անձն քո:

2:10
Thou hast consulted shame to thy house by cutting off many people, and hast sinned [against] thy soul:

2:11
Զի քար [24]ի հիմանէ աղաղակեսցէ, եւ որդն ի փայտէ գոչեսցէ զայդ:

2:11
For the stone shall cry out of the wall, and the beam out of the timber shall answer it:

2:12
Վա՜յ որ շինէ զքաղաք արեամբ, եւ պատրաստէ զքաղաք անիրաւութեամբ:

2:12
Woe to him that buildeth a town with blood, and stablisheth a city by iniquity:

2:13
Ո՞չ այս ամենայն ի Տեառնէ ամենակալէ է. եւ [25]պակասեցին ժողովուրդք բազումք ի հրոյ, եւ ազգք բազումք նուազեցան:

2:13
Behold, [is it] not of the LORD of hosts that the people shall labour in the very fire, and the people shall weary themselves for very vanity:

2:14
Զի լցցի երկիր գիտութեամբ փառաց Տեառն իբրեւ զջուրս [26]բազումս որ ծածկեն զծովս:

2:14
For the earth shall be filled with the knowledge of the glory of the LORD, as the waters cover the sea:

2:15
Վա՜յ որ [27]արբուցանէ ընկերի իւրում հրապոյրս պղտորս, եւ արբուցանէ, զի հայեսցի յայրս նոցա:

2:15
Woe unto him that giveth his neighbour drink, that puttest thy bottle to [him], and makest [him] drunken also, that thou mayest look on their nakedness:

2:16
Զյագուրդ անարգանաց ի փառաց` արբ եւ դու, շարժեաց եւ դողա. պաշարեաց զքեզ բաժակ աջոյ Տեառն, եւ ժողովեցաւ`` անարգութիւն ի վերայ փառաց քոց:

2:16
Thou art filled with shame for glory: drink thou also, and let thy foreskin be uncovered: the cup of the LORD' S right hand shall be turned unto thee, and shameful spewing [shall be] on thy glory:

2:17
Զի ամպարշտութիւն Լիբանանու ծածկեսցէ զքեզ եւ [28]թշուառութիւն գազանաց զարհուրեցուսցէ զքեզ` վասն արեանց մարդկան եւ ամպարշտութեան երկրի եւ քաղաքի եւ ամենայն բնակչաց նորա:

2:17
For the violence of Lebanon shall cover thee, and the spoil of beasts, [which] made them afraid, because of men' s blood, and for the violence of the land, of the city, and of all that dwell therein:

2:18
Զի՞նչ օգուտ է [29]դրօշեալ` զի դրօշեցին զնա, ստեղծին զնա ձուլածոյ, երեւոյթ սուտ``. զի յուսացաւ որ ստեղծն ի ստեղծուածն իւր առնել իւր կուռս [30]անօգուտս:

2:18
What profiteth the graven image that the maker thereof hath graven it; the molten image, and a teacher of lies, that the maker of his work trusteth therein, to make dumb idols:

2:19
Վա՜յ որ ասէ ցփայտ. Սթափեաց, եւ զարթիր [31]եւ ցքարն թէ` Բարձրացիր, եւ նա է երեւոյթ առ աչօք. եւ`` նա է կռած արծաթոյ եւ ոսկւոյ, եւ ամենեւին շունչ ոչ գոյ [32]ի նոսա:

2:19
Woe unto him that saith to the wood, Awake; to the dumb stone, Arise, it shall teach! Behold, it [is] laid over with gold and silver, and [there is] no breath at all in the midst of it:

2:20
Այլ Տէր ի տաճարի սրբութեան իւրոյ, [33]եւ երկիցէ`` յերեսաց նորա ամենայն երկիր:

2:20
But the LORD [is] in his holy temple: let all the earth keep silence before him: