Գրք. Num, Գլ. 11   [(1895)] Գրք. Num., Գլ. 11   [KJV]

11:1
Եւ ժողովուրդն տրտնջէր չարաչար առաջի Տեառն. եւ լուաւ Տէր եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ, եւ բորբոքեցաւ ի նոսա հուր ի Տեառնէ, եւ եկեր զմասն ինչ բանակին:
11:1
And [when] the people complained, it displeased the LORD: and the LORD heard [it]; and his anger was kindled; and the fire of the LORD burnt among them, and consumed [them that were] in the uttermost parts of the camp:
11:2
Եւ աղաղակեաց ժողովուրդն առ Մովսէս, եւ յաղօթս եկաց Մովսէս առ Տէր, եւ դադարեաց հուրն:
11:2
And the people cried unto Moses; and when Moses prayed unto the LORD, the fire was quenched:
11:3
Եւ կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ Հրայրեաց. զի բորբոքեցաւ ի նոսա հուրն ի Տեառն:
11:3
And he called the name of the place Taberah: because the fire of the LORD burnt among them:
11:4
Եւ խառնաղանճն որ էր ի մէջ նոցա ցանկացան ցանկութիւն, եւ նստեալ լային որդիքն Իսրայելի եւ ասէին. Ո՞ տացէ մեզ միս ուտելոյ:
11:4
And the mixt multitude that [was] among them fell a lusting: and the children of Israel also wept again, and said, Who shall give us flesh to eat:
11:5
զի յիշեցաք զձուկնն զոր ուտէաք յԵգիպտոս ձրի, եւ զսեխն եւ զմեղրապոպ եւ զպրասն եւ զսոխն եւ զխստոր:
11:5
We remember the fish, which we did eat in Egypt freely; the cucumbers, and the melons, and the leeks, and the onions, and the garlick:
11:6
եւ արդ աւասիկ նքողեալ են անձինք մեր, եւ ոչ ուրեք բայց միայն ի մանանայն են աչք մեր:
11:6
But now our soul [is] dried away: [there is] nothing at all, beside this manna, [before] our eyes:
11:7
Եւ մանանայն էր իբրեւ զսերմն գնձոյ [192]սպիտակ, եւ տեսիլ նորա իբրեւ զտեսիլ սառին:
11:7
And the manna [was] as coriander seed, and the colour thereof as the colour of bdellium:
11:8
Եւ շրջէր ժողովուրդն եւ քաղէին, եւ աղային յերկանի եւ լեսուին յանգանի, եւ եփէին ի պուտան եւ առնէին նկանս. եւ էր քաղցրութիւն նորա իբրեւ զխորիսխ իւղոյ [193]եւ մեղու:
11:8
And the people went about, and gathered [it], and ground [it] in mills, or beat [it] in a mortar, and baked [it] in pans, and made cakes of it: and the taste of it was as the taste of fresh oil:
11:9
Եւ յորժամ իջանէր ցօղ ի բանակն զցայգ, իջանէր եւ մանանայն ի վերայ նորա:
11:9
And when the dew fell upon the camp in the night, the manna fell upon it:
11:10
Լուաւ Մովսէս զլալիւն նոցա ըստ գնդից իւրեանց, զիւրաքանչիւրն առ դրան վրանին իւրոյ. եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տէր յոյժ, եւ առաջի Մովսիսի չար թուեցաւ:
11:10
Then Moses heard the people weep throughout their families, every man in the door of his tent: and the anger of the LORD was kindled greatly; Moses also was displeased:
11:11
Եւ ասէ Մովսէս ցՏէր. Ընդէ՞ր [194]Տէր, չարչարեցեր զծառայ քո, եւ հի՞մ ոչ գտի շնորհս առաջի քո, արկանել զինեւ [195]զբարկութիւն ժողովրդեանս այսորիկ:
11:11
And Moses said unto the LORD, Wherefore hast thou afflicted thy servant? and wherefore have I not found favour in thy sight, that thou layest the burden of all this people upon me:
11:12
Միթէ ե՞ս յղացայ զամենայն ժողովուրդս զայս, կամ թէ ե՞ս ծնայ զնոսա, զի ասես ցիս թէ` Առ զդա ի գոգ քո, որպէս առնուցու դայեակ զստնդիաց, տանել յերկիրն զոր երդուար հարցն նոցա:
11:12
Have I conceived all this people? have I begotten them, that thou shouldest say unto me, Carry them in thy bosom, as a nursing father beareth the sucking child, unto the land which thou swarest unto their fathers:
11:13
Եւ արդ ուստի՞ է ինձ միս` տալ ամենայն ժողովրդեանս այսմիկ, զի լան զինեւ եւ ասեն. Տուր մեզ միս զի կերիցուք:
11:13
Whence should I have flesh to give unto all this people? for they weep unto me, saying, Give us flesh, that we may eat:
11:14
Ոչ կարեմ ես միայն կրել զժողովուրդս զայս, զի ծանրագոյն քան զիս է բանդ:
11:14
I am not able to bear all this people alone, because [it is] too heavy for me:
11:15
Եթէ այդպէս առնիցես ընդ իս, սպան իսկ զիս, եթէ հաճոյ իցէ քեզ, եթէ գտի շնորհս եւ ողորմութիւն առ ի քէն, զի մի՛ տեսից զչարչարանս իմ:
11:15
And if thou deal thus with me, kill me, I pray thee, out of hand, if I have found favour in thy sight; and let me not see my wretchedness:
11:16
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ժողովեա ինձ եւթանասուն այր ի ծերոցն Իսրայելի, զոր դու գիտես եթէ նոքա իցեն ծերագոյնք ժողովրդեանն, եւ ընտիրք նոցա. եւ հանցես զնոսա ի խորանն վկայութեան, եւ կացցեն անդ ընդ քեզ:
11:16
And the LORD said unto Moses, Gather unto me seventy men of the elders of Israel, whom thou knowest to be the elders of the people, and officers over them; and bring them unto the tabernacle of the congregation, that they may stand there with thee:
11:17
եւ իջից անդր եւ խօսեցայց ընդ քեզ. եւ առից ի Հոգւոյդ որ ի քեզ է եւ արկից զնոքօք. եւ բարձցեն ընդ քեզ [196]զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ոչ կրեսցես զդոսա դու միայն:
11:17
And I will come down and talk with thee there: and I will take of the spirit which [is] upon thee, and will put [it] upon them; and they shall bear the burden of the people with thee, that thou bear [it] not thyself alone:
11:18
Եւ ցժողովուրդն ասասցես. Սրբեցարուք առ վաղիւ, եւ կերիջիք միս. զի լացէք առաջի Տեառն եւ ասացէք. Ո՞ ջամբեսցէ մեզ միս. զի լաւ էր մեզ յԵգիպտոս. եւ տացէ ձեզ Տէր միս [197]ուտելոյ, եւ կերիջիք միս:
11:18
And say thou unto the people, Sanctify yourselves against to morrow, and ye shall eat flesh: for ye have wept in the ears of the LORD, saying, Who shall give us flesh to eat? for [it was] well with us in Egypt: therefore the LORD will give you flesh, and ye shall eat:
11:19
Ոչ զմի օր ուտիցէք, եւ ոչ զերկուս, եւ ոչ զհինգ օր, եւ ոչ զտասն, եւ ոչ զքսան օր:
11:19
Ye shall not eat one day, nor two days, nor five days, neither ten days, nor twenty days:
11:20
այլ զամսօրեայ աւուրս ուտիցէք, մինչեւ ելանիցէ ընդ ռնգունս ձեր, եւ եղիցի ձեզ ի դառնութիւն. զի հեստեցէք Տեառն որ է ի միջի ձերում, եւ լացէք առաջի նորա, եւ ասէիք` Ընդէ՞ր էր մեզ ելանել յԵգիպտոսէ:
11:20
But even a whole month, until it come out at your nostrils, and it be loathsome unto you: because that ye have despised the LORD which [is] among you, and have wept before him, saying, Why came we forth out of Egypt:
11:21
Եւ ասէ Մովսէս. Վեցհարեւր հազար հետեւակաց է ժողովուրդն յորոց միջի եմ ես, եւ դու ասես` Միս տաց նոցա եւ կերիցեն ամսօրեայ ժամանակ:
11:21
And Moses said, The people, among whom I [am], [are] six hundred thousand footmen; and thou hast said, I will give them flesh, that they may eat a whole month:
11:22
միթէ արջառ եւ ոչխա՞ր սպանանիցի եւ բաւական լինիցի նոցա, կամ թէ ամենայն ձո՞ւկն ծովու ժողովիցի եւ բաւական լինիցի նոցա:
11:22
Shall the flocks and the herds be slain for them, to suffice them? or shall all the fish of the sea be gathered together for them, to suffice them:
11:23
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Միթէ ձեռն Տեառն չիցէ՞ բաւական. այժմ գիտասցես եթէ հասանիցէ ի վերայ քո բանս իմ, եթէ ոչ:
11:23
And the LORD said unto Moses, Is the LORD' S hand waxed short? thou shalt see now whether my word shall come to pass unto thee or not:
11:24
Եւ ել Մովսէս եւ խօսեցաւ ընդ ժողովրդեանն զպատգամս Տեառն. եւ ժողովեաց եւթանասուն այր ի ծերոց ժողովրդեանն, եւ կացոյց զնոսա շուրջ զխորանաւն:
11:24
And Moses went out, and told the people the words of the LORD, and gathered the seventy men of the elders of the people, and set them round about the tabernacle:
11:25
Եւ էջ Տէր ամպով, եւ խօսեցաւ ընդ Մովսիսի, եւ ա՛ռ ի Հոգւոյն որ ի նմա, եւ արկ զեւթանասուն արամբքն զծերովք. եւ իբրեւ հանգեաւ Հոգին ի վերայ նոցա, եւ մարգարէացան ի բանակին, եւ այլ ոչ եւս յաւելին:
11:25
And the LORD came down in a cloud, and spake unto him, and took of the spirit that [was] upon him, and gave [it] unto the seventy elders: and it came to pass, [that], when the spirit rested upon them, they prophesied, and did not cease:
11:26
Եւ մնացին երկու արք ի բանակին, անուն միումն Եղդադ, եւ անուն երկրորդին Մովդադ, եւ հանգեաւ ի վերայ նոցա Հոգին. եւ նոքա էին ի գրելոց անտի եւ ոչ եկին ի խորանն, եւ մարգարէացան ի բանակին:
11:26
But there remained two [of the] men in the camp, the name of the one [was] Eldad, and the name of the other Medad: and the spirit rested upon them; and they [were] of them that were written, but went not out unto the tabernacle: and they prophesied in the camp:
11:27
Եւ ընթացեալ պատանի մի պատմեաց Մովսիսի եւ ասէ ցնա. Եղդադն եւ Մովդադն մարգարէացան ի բանակին:
11:27
And there ran a young man, and told [Moses, and said, Eldad and Medad do prophesy in the camp.
11:28
Պատասխանի տուեալ Յեսուայ որդւոյ Նաւեայ, պաշտօնէին Մովսիսի ընտրելոյ, եւ ասէ. Տէր Մովսէս, արգել զնոսա:
11:28
And Joshua the son of Nun, the servant of Moses, [one] of his young men, answered and said, My lord Moses, forbid them:
11:29
Եւ ասէ ցնա Մովսէս. Մի՛ արկաներ դու ինձ նախանձուկս. եւ ո՜ տայր զամենայն ժողովուրդս Տեառն մարգարէս, յորժամ տայր Տէր զՈգին իւր ի վերայ նոցա:
11:29
And Moses said unto him, Enviest thou for my sake? would God that all the LORD' S people were prophets, [and] that the LORD would put his spirit upon them:
11:30
Եւ գնաց Մովսէս ի բանակն, ինքն եւ ծերքն Իսրայելի:
11:30
And Moses gat him into the camp, he and the elders of Israel:
11:31
Եւ ել հողմ ի Տեառնէ եւ խաղացոյց յայս կոյս զլորամարգին ի ծովէն, եւ անկաւ զբանակաւն աւուր գնաց աստի եւ աւուր գնաց անտի շուրջ զբանակաւն, իբրեւ ցերկուս կանգունս յերկրէ:
11:31
And there went forth a wind from the LORD, and brought quails from the sea, and let [them] fall by the camp, as it were a day' s journey on this side, and as it were a day' s journey on the other side, round about the camp, and as it were two cubits [high] upon the face of the earth:
11:32
Եւ յարուցեալ ժողովուրդն զտիւն ողջոյն եւ զգիշերն ողջոյն, եւ զտիւն ողջոյն ի վաղիւ անդր, ժողովեցին զլորամարգին. որ սակաւ ժողովեաց` տասն քոռ. եւ սպանին եւ ապխտեցին իւրեանց ապուխտս ապուխտս շուրջ զբանակաւն:
11:32
And the people stood up all that day, and all [that] night, and all the next day, and they gathered the quails: he that gathered least gathered ten homers: and they spread [them] all abroad for themselves round about the camp:
11:33
Մինչդեռ միսն յատամունս նոցա էր` յառաջ քան զպակասելն, եւ Տէր բարկացաւ ժողովրդեանն, եւ եհար Տէր զժողովուրդն հարուածս մեծամեծս յոյժ:
11:33
And while the flesh [was] yet between their teeth, ere it was chewed, the wrath of the LORD was kindled against the people, and the LORD smote the people with a very great plague:
11:34
Եւ կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ Գերեզմանք ցանկութեան. զի անդ թաղեցին զժողովուրդն ցանկացօղ:
11:34
And he called the name of that place Kibroth- hattaavah: because there they buried the people that lusted:
11:35
Եւ ի Գերեզմանացն ցանկութեան չուեաց ժողովուրդն յԱսերովթ[198]:
11:35
And the people journeyed from Kibroth- hattaavah unto Hazeroth; and abode at Hazeroth: