Գրք. Joel, Գլ. 1   [(1895)] Գրք. Joel., Գլ. 1   [KJV]


1:1
Պատգամ Տեառն որ եղեւ առ Յովէլ որդի Բաթուելի:

1:1
The word of the LORD that came to Joel the son of Pethuel:

1:2
Լուարուք զայս, ծերք, եւ ունկն դիք, ամենայն բնակիչք երկրի. եթէ եղեա՞լ է այսպիսի ինչ յաւուրս ձեր, կամ յաւուրս հարցն ձերոց:

1:2
Hear this, ye old men, and give ear, all ye inhabitants of the land. Hath this been in your days, or even in the days of your fathers:

1:3
Պատմեցէք զայս որդւոց ձերոց, եւ որդիք ձեր որդւոց իւրեանց, եւ որդիք նոցա յազգ յայլ:

1:3
Tell ye your children of it, and [let] your children [tell] their children, and their children another generation:

1:4
Զմնացորդս [1]թրթրոյ եկեր մարախ, եւ զմնացորդս մարախոյ եկեր ջորեակ, եւ զմնացորդս ջորեկի եկեր [2]երեւիլ:

1:4
That which the palmerworm hath left hath the locust eaten; and that which the locust hath left hath the cankerworm eaten; and that which the cankerworm hath left hath the caterpiller eaten:

1:5
Սթափեցարուք, արբեալք ի գինւոյ, եւ լացէք եւ զգացարուք, ամենեքեան որ ըմպէք գինի ցարբենալ. զի բարձաւ ի բերանոյ ձերմէ ուրախութիւն եւ խնդութիւն:

1:5
Awake, ye drunkards, and weep; and howl, all ye drinkers of wine, because of the new wine; for it is cut off from your mouth:

1:6
Զի ազգ մի ել յերկիր իմ հզօր եւ անթիւ. ատամունք նորա ատամունք առիւծու, եւ ժանիք նորա կորեան առիւծու:

1:6
For a nation is come up upon my land, strong, and without number, whose teeth [are] the teeth of a lion, and he hath the cheek teeth of a great lion:

1:7
Արար զորթ իմ յապականութիւն, եւ զթզենիս իմ ի խորտակումն. յուզելով յուզեաց եւ ընկէց զնա, եւ լսնեցոյց զուռս նորա:

1:7
He hath laid my vine waste, and barked my fig tree: he hath made it clean bare, and cast [it] away; the branches thereof are made white:

1:8
Ողբա [3]առ իս իբրեւ զհարսն քրձազգած ի վերայ առն իւրոյ ամուսնոյ:

1:8
Lament like a virgin girded with sackcloth for the husband of her youth:

1:9
Բարձան զոհք եւ սպանդք`` ի տանէ Տեառն. սուգ առէք, քահանայք` պաշտօնեայք [4]սեղանոյ:

1:9
The meat offering and the drink offering is cut off from the house of the LORD; the priests, the LORD' S ministers, mourn:

1:10
զի թշուառացան դաշտք. սուգ առցէ երկիր, զի թշուառացաւ ցորեան, ցամաքեցաւ գինի, նուազեաց ձէթ:

1:10
The field is wasted, the land mourneth; for the corn is wasted: the new wine is dried up, the oil languisheth:

1:11
[5]Ողբացէք, մշակք, ստացուածովք`` ի վերայ ցորենոյ եւ գարւոյ. զի կորեան կութք յագարակէ:

1:11
Be ye ashamed, O ye husbandmen; howl, O ye vinedressers, for the wheat and for the barley; because the harvest of the field is perished:

1:12
ցամաքեցաւ որթ, նուազեաց թուզ եւ նուռն եւ արմաւ եւ խնձոր, եւ ամենայն փայտ ագարակի գօսացաւ. զի [6]յամօթ արարին զուրախութիւն որդիք`` մարդկան:

1:12
The vine is dried up, and the fig tree languisheth; the pomegranate tree, the palm tree also, and the apple tree, [even] all the trees of the field, are withered: because joy is withered away from the sons of men:

1:13
Քրձազգածք եղերուք, կոծեցարուք, քահանայք. սուգ առէք, պաշտօնեայք սեղանոյ. մտէք ննջեցէք խորգով, պաշտօնեայք [7]Աստուծոյ. զի պակասեցին ի տանէ Աստուծոյ ձերոյ [8]զոհք եւ սպանդք:

1:13
Gird yourselves, and lament, ye priests: howl, ye ministers of the altar: come, lie all night in sackcloth, ye ministers of my God: for the meat offering and the drink offering is withholden from the house of your God:

1:14
Սրբեցէք պահս, քարոզեցէք պաղատանս. ժողովեցէք զծերս, ամենայն բնակիչք երկրիդ, ի տուն Աստուծոյ ձերոյ, եւ աղաղակեցէք առ [9]Տէր սրտի մտօք:

1:14
Sanctify ye a fast, call a solemn assembly, gather the elders [and] all the inhabitants of the land [into] the house of the LORD your God, and cry unto the LORD:

1:15
Վա՜յ ինձ, վա՜յ ինձ, վա՜յ ինձ`` յաւուր յայնմիկ. զի մերձ է օր Տեառն. իբրեւ [10]թշուառութիւն ի թշուառութենէ հասցէ:

1:15
Alas for the day! for the day of the LORD [is] at hand, and as a destruction from the Almighty shall it come:

1:16
Առաջի աչաց ձերոց պակասեցան կերակուրք` ի տանէ Աստուծոյ ձերոյ, ուրախութիւն եւ խնդութիւն:

1:16
Is not the meat cut off before our eyes, [yea], joy and gladness from the house of our God:

1:17
Խայտացին երինջք ի մսուրս իւրեանց. ապականեցան`` գանձք, տապալեցան շտեմարանք, զի խորշակահար եղեւ ցորեան:

1:17
The seed is rotten under their clods, the garners are laid desolate, the barns are broken down; for the corn is withered:

1:18
[11]Զի՞նչ համբարեցից ի նոսա. լացին`` դասակք անդւոց, զի ոչ գոյր նոցա արօտ, եւ հօտք խաշանց սատակեցան:

1:18
How do the beasts groan! the herds of cattle are perplexed, because they have no pasture; yea, the flocks of sheep are made desolate:

1:19
Առ քեզ, Տէր, աղաղակեցից, զի հուր սատակեաց [12]զգեղեցկութիւն անապատի, եւ բոց ծախեաց զամենայն փայտս ագարակի:

1:19
O LORD, to thee will I cry: for the fire hath devoured the pastures of the wilderness, and the flame hath burned all the trees of the field:

1:20
Եւ երէ վայրի ի քեզ հայեցաւ. զի ցամաքեցան վտակք ջուրց, եւ հուր եկեր [13]զգեղեցկութիւն անապատի:

1:20
The beasts of the field cry also unto thee: for the rivers of waters are dried up, and the fire hath devoured the pastures of the wilderness: